Σήμερα, θα σου γράψω για το «μέτρο». Αυτό που έμαθες από το σχολείο ότι «είναι άριστον» αλλά δυσκολεύεσαι να το εφαρμόσεις στην πράξη. Πηγαινοέρχεσαι, από την απέραντη αισιοδοξία, στην μαύρη κατάθλιψη. Οι πανηγυρισμοί σου είναι το προεόρτιο της κατάρας σου και αντίστροφα, η σημερινή μήνις σου γίνεται η αυριανή επευφημία σου. Κάνεις υπερβολικά φιλόδοξα πλάνα μέχρι να ξεφουσκώσεις παραιτημένος στην καρέκλα σου. Λες «θα σφίξω τα δόντια και θα προχωρήσω» για να αφήσεις αμανάτι την αποφασιστικότητά σου στο πρώτο ξενυχτάδικο. Λες «θα επαναστατήσω» μέχρι να βολευτείς στην πρώτη θεσούλα που θα σου παραχωρήσουν. Μιλάς για δικαιοσύνη, την ίδια στιγμή που κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου για να φας την θέση του μπροστινού σου.
Η ζωή σου είναι μια διαρκής αλληλουχία μεγάλων υποσχέσεων του Δία και φτωχών αποτελεσμάτων του Κρόνου. Ή αντίστροφα των ασφυκτικών κανόνων του δεύτερου και της αμετροέπειας του πρώτου. Είσαι κι εσύ πολιτικός μα δεν το ξέρεις, ούτε πληρώνεσαι γι’ αυτό, μόνον πληρώνεις. Ψηφίζεις όμως αυτούς που σου μοιάζουν, τους αναγνωρίζεις πίσω από το «πολιτικά ορθό» προσωπείο τους. Ψηφίζεις πάντα αυτούς που, αφού κάνουν ό,τι κάνουν, ύστερα σου λένε ότι φταίνε οι άλλοι. Ψηφίζεις την εντύπωση για να εισπράξεις το... τίποτα ή τον δογματισμό που σε βάζει να ζεις πίσω από ψηλά τείχη, χάνοντας την επαφή σου με την ζώσα δημιουργία.
Ψηφίζεις την έλλειψη μέτρου, μια αντανάκλαση της ανώριμης διαχείρισης του δίπολου Δία-Κρόνου.
Όχι, η «σταθερότητα» και η «αστάθεια» δεν είναι συνυφασμένες ούτε με την ευτυχία, ούτε με την δυστυχία σου. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι που έχει κι απ’ τα δύο. Αν θέλεις, το ένα γεννά το άλλο αλλά με ήπιες διαδικασίες, όπως η άνοιξη διαδέχεται τον χειμώνα, μέχρι να φτάσουμε στο καλοκαίρι. Η ζωή έχει ένα μέτρο. Είδες ποτέ τον χειμώνα να σε απειλεί ότι αν φύγει, θα έρθει η καταστροφή; Ή την άνοιξη να κατηγορεί τον χειμώνα ότι άφησε πίσω του «καμένη γη»;
Εσύ όμως φτάνεις εύκολα σε τέτοια συμπεράσματα τείνοντας, ανάλογα με την περίπτωση, να πιστέψεις ότι μια είναι η «σωστή» εποχή, ένας ο «σωτήρας» σου, μια η ελπίδα σου, μια και η καταστροφή σου.
Κινδυνεύεις να χάσεις το μέτρο της εξέλιξης, γι’ αυτό ήρθε η ώρα να κοντοσταθείς και να ζυγίσεις τα πράγματα καλύτερα. Γιατί άραγε το σύμπαν σε ταλαιπωρεί με τις υπερβολές του; Γιατί σε ρίχνει στα «σκληρά», πάνω που ετοιμάζεσαι να απολαύσεις τους καρπούς των κόπων σου; Και γιατί πάλι σε νταντεύει όταν γέρνεις αποκαμωμένος στους κόλπους του; Σου κάνει πλάκα το σύμπαν;
Η ζωή -το σύμπαν- διέπεται από τις αρχές της ανάπτυξης και του περιορισμού, που συλλειτουργούν ώστε να υπάρχει ισορροπία.. Και είναι αλήθεια ότι η αδυναμία σου, η ανικανότητά σου σε προστατεύει από τα χειρότερα. Είσαι ικανός, μα δεν είσαι τυχερός και δυσανασχετείς γι’ αυτό. Σκέψου όμως ότι αν ήσουν πιο τυχερός δεν θα ήσουν τόσο ικανός. Κι αν ήσουν πιο ανίκανος απ’ όσο είσαι θα ήσουν πιο τυχερός. Τα όριά σου έχουν το μέτρο που ψάχνεις να βρεις. Σκύψε επάνω τους και συλλογίσου.
Κανείς δεν είναι τόσο δυνατός, ώστε να υπερβεί αυτόν τον νόμο, μπορείς ωστόσο να τον λειτουργήσει σε πνευματικό επίπεδο, ξεγλιστρώντας από το «πεπρωμένο» που ορίζεται από τις υλικές ανάγκες σου.
Όσο για την λύση, αυτή κρύβεται στην σύνθεση. Τα άκρα υπάρχουν πάντα αναφορικά με ένα μέσον, το κέντρο σου. Μπορείς να «ξεφύγεις» για λίγο στο άκρο, με σκοπό όμως να επανέλθεις στο κέντρο. Αλλιώς θα οδηγηθείς στο... άλλο άκρο μέχρι να ισορροπήσεις!
Αυτού του τύπου οι ισχυρές ταλαντώσεις είναι συχνό φαινόμενο στην ζωή σου, δεν συμβαίνουν όμως νομοτελειακά. Εσύ με τις επιλογές σου δημιουργείς το φαινόμενο.
Πίστεψες ότι είσαι πλούσιος, προσέλαβες υπηρέτες και βαστάζους στη δούλεψή σου, ξεπερνώντας τα όριά σου. Έχασες το μέτρο σου και τώρα αγκομαχάς για ένα μεροκάματο.
Κι ύστερα πίστεψες ότι είσαι καταραμένος, έσκυψες το κεφάλι υπομένοντας αγόγγυστα τους εξευτελισμούς και τις παραβιάσεις στο είναι σου, στην αξιοπρέπεια σου. Έχασες πάλι το μέτρο σου κι αγκομαχάς για την ελευθερία σου.
Αν λοιπόν θέλεις να μην βασανίζεσαι άλλο και να μην βασανίζεις και τους γύρω σου, αφουγκράσου τον κοσμικό ρυθμό και ξεκίνα την σύνθεση των αντιθέτων. Με μέτρο.
Στην καθημερινότητά σου; Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει, όσο και η λίγη χαλάρωση.
Στην οικονομία; Λίγος «κομμουνισμός» δεν βλάπτει, όσο και λίγος «καπιταλισμός».
Στον έρωτα; Οι υποχρεώσεις και τα προβλήματα δεν τον σκοτώνουν, ίσα-ίσα τον εμπλουτίζουν, αρκεί να μένει πραγματικός χώρος για τις όμορφες στιγμές.
Εθνικισμός-διεθνισμός, μνημόνιο-αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή. Προπαγάνδα εκ «δεξιών» και προπαγάνδα εξ «αριστερών». Να μερικά ακόμη αντίθετα που ζητούν την σοφία σου, ώστε να βρεθεί η Λυδία Λίθος, μέρες που είναι. Κι αν απορείς κι ενίστασαι για το πώς γίνεται να συνδυαστούν μεταξύ τους τα αντίθετα, ρώτα έναν... Ζυγό. Σίγουρα θα σου βρει μια λύση!
Μια τέτοια προσπάθεια πραγματικά αξίζει τον κόπο σου, αφού, επιτυγχάνοντας την δυναμική σου ισορροπία, θα βρεθείς σίγουρα πιο κοντά στην ευτυχία σου.
