Το «μενού» έχει απ’ όλα: Από την μια ρεαλισμό και καταπίεση, από την άλλη ακρότητες και ριζοσπαστικές τάσεις. Το μέλλον σου γνέφει αλλά το παρελθόν σε τραβάει απ’ το μανίκι. Η ενότητα κόντρα στην διάσπαση κι οι καημοί σου απέναντι στην δημιουργική σου δίψα. Η δουλοπρέπειά σου και ο «ανθρωπάκος» σου, μάχονται με την χειραφέτηση και το μεγαλείο σου.
Οι γήινες αντιφάσεις σου γίνονται δεσμά που σε καθηλώνουν και για μια ακόμη φορά δείχνεις πρόθυμος να ρίξεις νερό στον μύλο της παράνοιας. Να γίνεις το πρόθυμο όργανο της μοίρας που άλλοι διέταξαν για σένα. Μα πάντα υπάρχει τρόπος για να ξεφύγεις ακόμη και από την πιο σκληρή φυλακή σου.
Ο Δίας, ο Κρόνος, ο Χείρωνας κι ο Ουρανός διεκδικούν το μερτικό τους στη ζωή σου κι ίσως προς στιγμή να τα χάσεις από τις διαδοχικές «ομοβροντίες» τους. Ο καθένας τους σου ζητά εντελώς διαφορετικά πράγματα αλλά εδώ είναι που θα κριθεί η διάθεση και η ικανότητά σου να συνθέτεις τα αντίθετα.
Αυτό το προαιώνιο αίτημα ήταν και θα είναι πάντα ένα πολύ μεγάλο στοίχημα για σένα. Κι αυτό γιατί το μονοπάτι της ζωής σου -εξωτερικής κι εσωτερικής- χαράζεται κατ’ αρχήν μέσα από διπολικές καταστάσεις που μπορεί να ξεκινούν ως φαινομενικά αντίθετες αλλά στην ουσία αποτελούν διαφορετικές όψεις της ίδιας ενιαίας πραγματικότητας.
Ως διαδικασία, ο διπολισμός είναι ένα αναγκαίο στάδιο στην εξέλιξή σου και είναι εξαιρετικά χρήσιμος, αρκεί όμως να είναι απλά στάδιο κι όχι να γίνεται καθεστώς.
Πρακτικά, δεν μπορείς να κατανοήσεις και να αφομοιώσεις το «όλον» αν πρώτα «δεν το κάνεις λιανά», αν δηλαδή δεν το διαχωρίσεις αρχικά στα δύο, ύστερα στα τέσσερα κι αν χρειαστεί ακόμη περισσότερο, μέχρι... εξαντλήσεως των αποθεμάτων!
Έτσι, έφτασες να διακρίνεις το φως από το σκοτάδι, το αρσενικό από το θηλυκό κι εσένα από τους άλλους.
Όμως, το ζευγάρωμα των αντιθέτων είναι που αποδίδει μια νέα αναβαθμισμένη πραγματικότητα. Ο «γάμος» φέρνει τα «παιδιά», που μπορεί να έχουν κάποια από τα χαρακτηριστικά των γεννητόρων τους αλλά και κάποια ιδιαίτερα δικά τους.
Και βέβαια η ακραία πόλωση, η μονομερής και φανατική υιοθέτηση της μιας η της άλλης πλευράς δεν σε βοηθάει πουθενά. Αντίθετα, επιβραδύνει την εξέλιξη σου κρατώντας την σε ένα πρώιμο στάδιο, όπου «ετικετάρεις» συλλήβδην τους εκπροσώπους της άλλης πλευράς, κάνοντας χρήση ενός άλλου κυρίαρχου στην αντίληψή σου διπόλου: Από εδώ οι «καλοί» κι από εκεί οι «κακοί».
Ας αφήσεις πίσω σου λοιπόν τέτοιες νοοτροπίες για να καταπιαστείς με το επίκαιρο στοίχημά σου.
Βρες τον τρόπο να γεφυρώσεις την χρησιμότητα με την καινοτομία.
Το παλιό με το νέο και το συναίσθημα με την λογική σου.
Απελευθέρωσε το παρελθόν σου και η αλήθεια σου θα σε λυτρώσει.
Βούτηξε το παρόν σου στα χαρίσματα που κληρονόμησες.
Γίνε ξένος στον τόπο σου και ντόπιος στην ξενιτειά σου, γιατί μόνον αν έρθεις στην θέση του άλλου θα καταλάβεις τον πόνο του.
Μοιράσου, γιατί το μοίρασμα είναι το διαβατήριό σου για την σύνθεση.
