Ο όρος «καμένος» αναφέρεται σε έναν πλανήτη, ο οποίος έχει απόσταση 7'- 8° 30' από τον Ήλιο. Ο πλανήτης αυτός είναι απαραίτητο να βρίσκεται στο ίδιο ζώδιο με τον Ήλιο. Π.χ. Κρόνος στις 10° Κριού και Ήλιος στις 16° Κριού. Εδώ ο Κρόνος καίγεται από τον Ήλιο και ονομάζεται καμένος.
Είναι μια όψη πολύ σημαντική και θεωρείται πάντοτε άκρως δυσμενής στην Ωριαία αστρολογία, ειδικά αν η ερώτηση αφορά σε θέμα ζωής ή θανάτου. Το πρόσωπο, το αντικείμενο ή η υπόθεση την οποία σημειοδοτεί ο καμένος πλανήτης, θεωρείται ότι καταστρέφεται από το φως του Ήλιου.
Η σύνοδος του καμένου πλανήτη με τον Ήλιο μπορεί να είναι είτε συγκλίνουσα είτε αποκλίνουσα. Πρέπει όμως να ληφθεί υπόψη ότι, αν ο σημειοδότης πλανήτης πλησιάζει για κάψιμο, η κατάσταση στην οποία αφορά ο χάρτης χειροτερεύει, ενώ, αν αποχωρίζεται από το κάψιμό του από τον Ήλιο, θα υπάρξει βελτίωση στην υπόθεση. Αυτό θα μπορούσε επίσης να ερμηνευτεί ως εξής: Ένα άτομο που σημειοδοτείται από καμένο πλανήτη, ο οποίος τείνει σε σύνοδο με τον Ήλιο, πρόκειται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα άμεσα, ενώ, αν ο πλανήτης έχει μόλις αποχωριστεί από τον Ήλιο, σημαίνει ότι αντιμετώπισε πρόσφατα κάποιο πρόβλημα, το οποίο όμως τώρα απομακρύνεται.
Υπάρχει όμως και η θετική πλευρά του φαινομένου, την οποία μπορούμε να αναζητήσουμε στην Αστρολογία Επιλογής όταν έχουμε ένα σχέδιο που πρέπει να πραγματοποιηθεί με άκρα μυστικότητα, όπως μια πολιτική κίνηση ή μια στρατιωτική επιχείρηση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να επιλεγεί ώστε ο σημειοδότης να είναι καμένος κι έτσι το θέμα στο οποίο αφορά ο χάρτης να μη βγει στη δημοσιότητα.
Με αυτή την άποψη φαίνεται να συμφωνεί και ο Δωρόθεος της Σιδώνας αλλά και ο Henry Coley, ο οποίος στο Α Key to the Whole Art of Astrology (βιβλίο 2ο, σελ. 337) γράφει: "Για θέματα που σχετίζονται με μυστικότητα είναι καλύτερα η Σελήνη να έρχεται από κάψιμο".
Κάτω από τις ακτίνες του Ήλιου (Under the Sunbeams)
Ένας πλανήτης που προηγείται ή έπεται του Ήλιου σε απόσταση 17'-17° λέγεται ότι βρίσκεται κάτω από τις ακτίνες του Ήλιου και θεωρείται ελαφρά εξασθενημένος.
Oι Βαβυλώνιοι περιέγραφαν αυτήν την κατάσταση πολύ απλά: ένας πλανήτης που ήταν αθέατος ή που μόλις διακρινόταν, εξασθενούσε και άρα δεν μπορούσε να λειτουργήσει με όλες του τις δυνάμεις.
Απόσπασμα από το βιβλίο
ΩΡΙΑΙΑ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙΑ