Περί της διάρκειας της ζωής

Τετράβιβλος (βιβλίο 3ο, κεφ, 10, σελ. 270-307)

Το κεφάλαιο αυτό μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει περισσότερο σχέση με τη γενέθλια αστρολογία παρά με την Ωριαία. Πολλές φορές, όμως, το να γνωρίζει κάποιος τα περί της διάρκειας της ζωής βοηθά, έμμεσα, την ερμηνεία ενός ωριαίου χάρτη και ο συνδυασμός του ωριαίου με τον γενέθλιο λειτουργεί συμπληρωματικά.

Όπως προκύπτει από τις πηγές των γραπτών του, ο Πτολεμαίος, όπως και πολλοί άλλοι, σταθερά αναφερόταν στο διάστημα της ζωής του ανθρώπου, από τη γέννησή του μέχρι τη στιγμή που θα κοβόταν το νήμα της ζωής του.

Στην Τετράβιβλο πολλές σελίδες αφιερώνονται στην αστρολογική ανάλυση όλων των σχετικών με τη διάρκεια της ζωής. Πρόκειται για την πληρέστερη και αναλυτικότερη περιγραφή που υπάρχει πάνω στο θέμα και αξίζει τον κόπο να διαβαστεί από όσους επιθυμούν εκτενέστερες αναφορές. Ο Πτολεμαίος αναλύει τη μέθοδο εύρεσης του μήκους της ανθρώπινης ζωής, βασιζόμενος κυρίως στη μέθοδο των προόδων.

Στην Πεντάτευχο (βιβλίο 3ο, κεφ. 1, στίχοι 1-71, σελ. 235-241 & κεφ. 2, στίχοι 1-48, σελ. 242-245 & βιβλίο 4ο, κεφ. 1, στίχοι 1-8, σελ. 245), ο Δωρόθεος αναφέρεται εκτενώς στους πλανήτες, σύμφωνα με τους οποίους προσδιορίζεται η διάρκεια της ζωής του ατόμου.

Διαβάζοντας προσεκτικά τις δύο εργασίες παρατηρούμε ότι οι απόψεις του Πτολεμαίου ταυτίζονται σχεδόν με αυτές του Δωρόθεου.

Αφέτης

(Αυτός που δίνει το έναυσμα για ζωή)

Αφέτης ονομάζεται ο πλανήτης που χαρίζει τη ζωή και από αυτόν εξαρτάται η διάρκειά της. Συνήθως πρόκειται για τον Ήλιο σε ημερήσια ωροσκόπια, τη Σελήνη σε νυκτερινά, καθώς και τον Ωροσκόπο ή τον Κλήρο της Τύχης, ανάλογα με τη θέση τους μέσα στο χάρτη. Οι θέσεις αυτές μέσα σε ένα ωροσκόπιο είναι γνωστές ως σημεία άφεσης ή αφετικά σημεία, και στην αρχαιότητα τα ονόμαζαν αφετικούς τόπους, Ο Vettius Valens είναι ο μόνος αστρολόγος που συμπεριλαμβάνει το Μεσουράνημα στα ζωδιακά σημεία άφεσης.

Το να βρει κάποιος τον Αφέτη σε ένα χάρτη είναι μια αρκετά περίπλοκη διαδικασία και το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από τη μέθοδο που έχει επιλέξει να χρησιμοποιήσει. Η αρχαία μέθοδος βασιζόταν πολύ στο "φως” της ώρας της γέννησης — με άλλα λόγια, αν o χάρτης ήταν ημερήσιος ή νυκτερινός. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις και υπάρχουν αρκετές διαφωνίες στον τρόπο εύρεσης του πλανήτη που θα αντιπροσωπεύει τον αφέτη, το δότη, δηλαδή, της ζωής μέσα σε ένα ωροσκόπιο.

Μεταξύ των διαφόρων απόψεων για το θέμα του Αφέτη, επιλέχθηκε και παρατίθεται η άποψη του Henry Coley (Α Key to the Whole Art of Astrology, βιβλίο 3o, σελ. 531):

1. Αν πρόκειται για ημερήσιο ωροσκόπιο, τότε ο Ήλιος πρέπει να βρίσκεται στον 7ο οίκο ή τον 9ο ή το 10ο ή τον 11ο ή τον Ωροσκόπο — λαμβάνοντας υπόψη και τον κανόνα των 5° . Μόνο αυτές οι θέσεις του Ήλιου μπορούν να τον καταστήσουν Αφέτη, δηλαδή δότη της ζωής.
2. Αν πρόκειται για νυκτερινό ωροσκόπιο, τότε η Σελήνη πρέπει να βρίσκεται στον Ωροσκόπο ή τους προαναφερθέντες οίκους, για να θεωρηθεί ότι είναι ο Αφέτης του ωροσκοπίου .
3. Τέλος, αν σε ημερήσιο ή και νυκτερινό χάρτη τα φώτα δεν βρεθούν σ' αυτές τις αφετικές θέσεις, αλλά είναι τοποθετημένα σε οποιονδήποτε άλλον οίκο, τότε ως Αφέτη εκλαμβάνουμε τον Ωροσκόπο.

Ο Αφέτης ονομάστηκε μεταγενέστερα από τους Άραβες Hyleg και με την ονομασία αυτή τον συναντάμε σε ορισμένα ξενόγλωσσα βιβλία. Στην ξενόγλωσση βιβλιογραφία συναντάται επίσης με τις ονομασίες Predominator ή Prorogator.

Χρονοκρίτης

(Αυτός που προσδιορίζει τη διάρκεια της ζωής)

Ο όρος αυτός αναφέρεται στον πλανήτη ο οποίος προσδιορίζει τη διάρκεια της ζωής. Στην ξένη βιβλιογραφία συναντάται με την αραβική ονομασία Alchocoden. Ο Henry Coley (Α Key to the Who/e Art ofAstrology, βιβλίο 3ο, σελ. 532) αναφέρει:

1. Βλέπουμε ποιος πλανήτης έχει τις περισσότερες θεμελιώδεις δυνάμεις στο σημείο του Αφέτη, αυτός ονομάζεται Χρονοκρίτης και είναι ο πλανήτης που προσδιορίζει τη διάρκεια της ζωής. Αυτό ισχύει κυρίως, αν ο Χρονοκρίτης βρεθεί σε όψη με τον Αφέτη.
2. Αν κάποιο από τα φώτα συμβεί να είναι ο Αφέτης και είναι δυνατός και δραστικός μέσα στο χάρτη, όπως όταν βρίσκεται στο δικό του ζώδιο, σε έξαρση κ.λπ., τότε μπορεί να εκληφθεί ταυτόχρονα και ως Αφέτης και ως Χρονοκρίτης. Στην περίπτωση, όμως, που ο Αφέτης στερείται θεμελιωδών δυνάμεων, δεν μπορεί να θεωρηθεί ο Χρονοκρίτης του χάρτη.
3. Αν συμβαίνει πολλοί πλανήτες να ισοβαθμούν σχεδόν σε δύναμη στο σημείο του Αφέτη, τότε πρέπει να ελεγχθεί ποιος από αυτούς πρόσκειται φιλικότερα προς αυτόν, έχοντας μαζί του μια ευνοϊκή όψη: αυτός είναι που πρέπει να εκληφθεί ως ο πραγματικός πλανήτης που θα αντιπροσωπεύει το Χρονοκρίτη.

Σημειωτέον ότι, σε ένα ημερήσιο ωροσκόπιο, θα προτιμηθεί περισσότερο ο πλανήτης που βρίσκεται ανατολικά του Ηλίου παρά αυτός που βρίσκεται δυτικά του.

1. Η ερμηνεία του Χρονοκρίτη έχει εν ολίγοις ως εξής: Αν βρεθεί δυνατός, γωνιακός, στις δικές του θεμελιώδεις δυνάμεις, δείχνει ότι ο κάτοχος του ωροσκοπίου θα ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα, όπως ακριβώς υπόσχεται ο πλανήτης. Αν βρεθεί σε διάδοχο οίκο —εξαιρουμένου του 8ου— θα ζήσει μέχρι την ηλικία της ωριμότητας. Αν βρεθεί σε κατιόντα οίκο, θα πεθάνει σε νεανική ηλικία.

Ο Henry Coley (Α Key to the Whole Art ofAstrology, βιβλίο 3ο, σελ. 533) παραθέτει έναν πίνακα σύμφωνα με τον οποίο, ανάλογα με το ποιος πλανήτης είναι ο Χρονοκρίτης, κρίνεται και η διάρκεια της ζωής.

Πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο τρόπος εύρεσης και ερμηνείας του Χρονοκρίτη που παρατίθεται εδώ είναι αυτός που χρησιμοποιούσαν οι Άραβες αστρολόγοι.

Αναιρέτης

(Αυτός που αφαιρεί τη ζωή)

Όταν θίγεται αστρολογικά το θέμα του θανάτου, συχνά αναφερόμαστε στον Αναιρέτη. Συνήθως, πρόκειται για τον κυβερνήτη του 8ου ή για έναν πλανήτη μέσα στον 8ο ή για τον επικυρίαρχο του 8ου.

Στο βιβλίο του Henry Coley (Α Key to the Whole Art of Astrology, βιβλίο 3ο, σελ. 572) διαβάζουμε: 'Όταν ο Δότης της Ζωής (Αφέτης) σε προοδευτικό ωροσκόπιο έλθει σε σύνοδο, τετράγωνο ή αντίθεση με τον Αναιρέτη, θεωρείται ένδειξη θανάτου και κυρίως αν ο Αναιρέτης είναι ο Κρόνος ή ο Άρης και η φύση τους είναι αντίθετη με αυτήν του Αφέτη.

Επίσης, ένδειξη θανάτου έχουμε όταν, σε ένα προοδευτικό ωροσκόπιο, τα φώτα —ανεξάρτητα εάν κάποιο από αυτά είναι ο αφέτης του χάρτη— βρεθούν σε σύνοδο, τετράγωνο ή αντίθεση με τον Κρόνο ή τον Άρη, που συμβαίνει να είναι ο Αναιρέτης. Πολλές φορές ο πλανήτης αυτός συνδέεται και με άλλους οίκους (όχι μόνο με τον 8ο) που κατά κάποιο τρόπο σχετίζονται με θάνατο, π.χ. με τον 4ο οίκο που συμβολίζει τον τάφο και το τέλος όλων των πραγμάτων ή τον 6ο οίκο που σχετίζεται με τις ασθένειες και το 12ο που είναι ο οίκος των αυστηρών περιορισμών".

Όταν ο Αναιρέτης βρεθεί στα όρια του Αφέτη αυξάνει κατά πολύ τον κίνδυνο, αλλά αν είναι στα όρια ενός ευμενούς, τον μειώνει. Οποιαδήποτε άλλη επαφή του Αναιρέτη με έναν από τους ευμενείς μπορεί επίσης να δώσει παράταση στη διάρκεια της ζωής.

Αν ο Αναιρέτης είναι ένας από τους δυσμενείς και βρίσκεται στα όρια της Αφροδίτης και του Δία, χάνει πολλή από την αναιρετική του δύναμη και δύσκολα μπορεί να επιφέρει θάνατο. Ένας ευμενής όμως στα όρια των δυσμενών δεν έχει τη δύναμη να σώσει τη ζωή.

Γενικά, στην αρχαιότητα οι αστρολογικές μέθοδοι με τις οποίες κρινόταν η διάρκεια και η εξέλιξη της ζωής ήταν διαφορετικές από αυτές που χρησιμοποιούν οι σημερινοί αστρολόγοι.

Στη σύγχρονη αστρολογία συνηθίζεται, κατά κύριο λόγο, να δίνεται προσοχή στις όψεις των διελεύσεων και στις προόδους.

Επιπροσθέτως, στις μεθόδους που προτείνονται σήμερα λαμβάνονται υπόψη και οι εξωκρόνιοι πλανήτες.

Απόσπασμα από το βιβλίο

ΩΡΙΑΙΑ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΚΛΕΙΔΙΑ