Έρμιππος: Περί αστρολογίας Ε' Μέρος

"Έρμιππος ή περί αστρολογίας" εικάζεται ότι είναι χειρόγραφο αγνώστου συγγραφέως, που σώζεται στη βιβλιοθήκη του Βατικανού. Το συγκεκριμένο απόσπασμα αναφέρεται στους οίκους και τις όψεις μεταξύ Άρη, Κρόνου, Δία, με τον Ήλιο, τη Σελήνη και τον Ωροσκόπο.

Επεξήγηση όρων για τον μελετητή

Δυτικός: Για να κατανοηθεί ο όρος "πλανήτης ανατολικά ή δυτικά του Ήλιου" παραθέτουμε το εξής παράδειγμα: Ένας πλανήτης βρίσκεται ανατολικά του Ήλιου από τη στιγμή που σχηματίζει σύνοδο μαζί του, έως ότου έρθει σε αντίθεση με αυτόν. Αφού η αντίθεση ολοκληρωθεί και ενώ προχωρά ξανά για σύνοδο με τον Ήλιο, λέμε ότι ο πλανήτης βρίσκεται δυτικά του Ήλιου. Το ότι ένας πλανήτης βρίσκεται ανατολικά ή δυτικά του Ήλιου σημαίνει, λοιπόν, απλώς ότι ανατέλλει ή δύει πριν από τον Ήλιο. Με άλλα λόγια , μπορεί να γίνει ορατός πριν από την ανατολή του Ήλιου ή μετά τη δύση του, αντίστοιχα.

Εώος: Ονομάζεται ο πλανήτης που βρίσκεται τοποθετημένος κοντά στην Ανατολή (ωροσκόπος).



Επιθεωρώ: Ένας βαρύτερος (αργός) πλανήτης επιθεωρεί έναν ελαφρύτερο (γρήγορο), που έρχεται να σχηματίσει όψη μαζί του.



Αίρεση: Η λέξη αναφέρεται στις δύο ομάδες, στις οποίες κατανέμονται οι επτά πλανήτες: την πρωινή και την νυχτερινή ομάδα. Ο όρος αίρεσις αναφερόταν στην κατάσταση ένταξης ενός πλανήτη εντός ή εκτός της δικής του ομάδας. Ένας πλανήτης εντός ομάδας εκφράζει τις ιδιότητές του με πληρέστερο και αποτελεσματικότερο τρόπο από ό,τι αν ήταν εκτός ομάδας.



Ύπαυγος: Αναφέρεται σε έναν πλανήτη, ο οποίος, επειδή βρίσκεται πολύ κοντά στον Ήλιο, καθίσταται αόρατος, λόγω της μεγάλης φωτεινότητας που εκπέμπεται από τις ηλιακές ακτίνες. Οι Έλληνες όριζαν συνήθως την απόσταση ενός ύπαυγου πλανήτη στις 15 μοίρες εκατέρωθεν του Ήλιου. Ο όρος αντιστοιχεί στις σημερινές εκφράσεις "καμμένος πλανήτης" και "πλανήτης κάτω από τις ακτίνες του Ηλίου". Μαζί με την πολιορκία, το φαινόμενο του ύπαυγου πλανήτη θεωρείται από τις δυσμενέστερες επιρροές που ενδέχεται να συναντήσουμε σε έναν ωριαίο χάρτη.



Ωρονόμος: Ο Ωροσκόπος

Astrologus Anonymus Anni 379 Astrol., Fragmenta apotelesmatica. {4352.001}

5,1.

(208.) Ρλζʹ. Περὶ σινοποιῶν μοιρῶν ἤτοι τόπων τῶν σινουμένων (1t)

τὰς ὄψεις. (2t)

Πολλοὶ μὲν οὖν τῶν πρὸς ἡμῶν ἐπεσημήναντο ὅτι οἱ φθοροποιοὶ (3)

διαμετροῦντες ἢ τετραγωνίζοντες τοὺς φωστῆρας ἢ καὶ συνόντες

αὐτοῖς ἐν ταῖς ἐπαναφερομέναις μοίραις ἢ ζῳδίοις βλάπτουσι τὰς ὄψεις (5)

καὶ μάλιστα ἐὰν τὴν Σελήνην λειπτικὴν ὁ Κρόνος ἐπὶ νυκτερινῆς

γενέσεως οὕτως ἐπιθεωρήσῃ, ἢ πάλιν ὁ Ἄρης ἐπὶ ἡμερινοῦ θέματος

αὐξανομένην αὐτήν, ἤτοι συνῶσιν ἢ διαμετρῶσιν ἢ τετραγωνίζωσιν,

ἐπειδὴ καὶ ὅταν ἐπικέντρων ὄντων τῶν κακοποιῶν οἱ φωστῆρες ἐπαν-

αχθῶσι. καὶ ὁ μέντοι Κρόνος τὸ σῖνος παρέχει καθὼς πρόκειται καὶ δι’ (10)

ὑποχύσεως ἢ ψύξεως τοῖς οὕτω πονοῦσιν· ὁ δὲ τοῦ Ἄρεως ἀπὸ πληγῆς

ἢ κρούσματος ἢ σιδήρου ἢ πυρὸς ἢ θερμοῦ ῥεύματος ποιεῖ τὰς

πηρώσεις· μετὰ δὲ Ἑρμοῦ συσχηματισθεὶς καὶ θεωρῶν τὸν Ἥλιον ἢ τὴν

Σελήνην, καθὼς πρόκειται, ἐν παλαίστραις ἢ γυμνασίοις ἢ κακούργων

ἐφόδοις. (15)

Καὶ ταῦτα μέν τινες τῶν παλαιῶν ἐξέθεντο, οἷς καὶ αὐτοὶ συμμαρ-

τυροῦμεν. καὶ ἄλλοι δὲ τόποι εἰσὶ τῶν μελῶν τῶν ζῳδίων ἔχοντες

νεφελοειδεῖς συστροφὰς ἐξ ἀστέρων μικρῶν καὶ σχεδὸν ἀμαυρῶν

συγκείμενοι, ἐξαιρέτου δὲ παρατηρήσεως τετευχότες· ἐφ’ ὧν ἐὰν ἡ

Σελήνη ὑπὸ σύνδεσμον οὖσα καὶ μάλιστα δύνουσα ἢ ὡροσκοποῦσα ἢ (20)

καὶ <ὁ> Ἥλιος οὕτως εὑρεθῇ, καὶ ἄνευ τῆς τῶν κακῶν ἀστέρων ἐπι-

θεωρίας βλάπτουσι τοὺς ὀφθαλμοὺς ἢ ἀμαυροῦσι, καὶ μάλιστα περὶ τὸ

νεφέλιον τοῦ Καρκίνου, ὅ ἐστιν ἀπὸ μοίρας ιαʹ ἕως ιδʹ, καὶ ἐπὶ τῆς

Πλειάδος τοῦ Ταύρου ἀπὸ μοίρας δʹ ἕως ϛʹ καὶ τῆς ἀκίδος τοῦ Τοξό-

του, ἥ ἐστι περὶ μοῖραν ζʹ αὐτοῦ, καὶ τοῦ κατὰ τὸν ὀφθαλμὸν τοῦ (25)

Τοξότου [τοῦ] νεφελοειδοῦς, ὅ ἐστι περὶ τὴν ιηʹ μοῖραν αὐτοῦ, ἢ καὶ

τοῦ κέντρου τοῦ Σκορπίου, ὅ ἐστι περὶ τὴν λʹ μοῖραν αὐτοῦ, καὶ τῶν

πλοκάμων τοῦ Λέοντος τοῦ μὲν νοτίου περὶ μοῖραν κζʹ, τοῦ δὲ βορείου

περὶ μοῖραν <κζʹ> τῆς δὲ Παρθένου περὶ μοῖραν λʹ καὶ τῆς κάλπιδος τοῦ

(209.) Ὑδροχόου ἀπὸ μοίρας ιζʹ ἕως ιηʹ καὶ τῆς ἀκάνθης τοῦ Αἰγόκερω, ἥτις

ἐστὶν περὶ μοίρας κ<εʹ> καὶ κηʹ. ἐὰν δὲ ὁ Κρόνος ἢ ὁ Ἄρης ἐπιθεωρήσῃ

τὴν Σελήνην ἢ τὸν Ἥλιον ἐπὶ τούτων τῶν τόπων ὄντας καὶ εἷς αὐτῶν

ἐφ’ ὧν προεῖπον μοιρῶν ἐπίκεντρος εὑρεθῇ καὶ ἐνεχθῇ τοῖς φωσὶ καὶ

μάλιστα ἐπὶ τοῦ δυτικοῦ τόπου κείμενος ἢ τοῦ ὡροσκόπου, ἀπαραβά- (5)

τως σινοῦνται τὰς ὄψεις οἱ οὕτω γεννώμενοι, ἐὰν μήτε ὁ Ζεὺς μήτε ἡ

Ἀφροδίτη ἐπιθεωρήσωσι τοὺς τὸ αἴτιον ποιοῦντας ἀστέρας ἢ τόπους

καὶ τοὺς δεκανούς, οὓς ἐτάξαμεν ἐν τῷ πίνακι, καθὼς περιέχει καὶ ἡ τοῦ

Ἑρμοῦ βίβλος ἐν ᾗ ἰατρομαθηματικὰ πλεῖστα ἔγραψεν,

ἐπειδὴ οἱ κακοποιοὶ ἐπικείμενοι αὐτοῖς τοῖς δεκανοῖς τοιαῦτα καὶ τὰ (10)

πάθη ἢ τὰ σίνη ἐπιπέμπουσι καὶ περὶ ἐκεῖνα τὰ μέλη ὧνπερ ἕκαστος

<τῶν> δεκανῶν κυριεύει, μάλιστα δὲ ἐὰν καὶ τοῦ σινωτικοῦ τόπου

κυριεύσωσι κατὰ γένεσιν ὅ τε Κρόνος ἐπὶ νυκτερινῶν γενέσεων καὶ ὁ

Ἄρης ἐπὶ ἡμερινοῦ θέματος· οὕτω γὰρ τὰ μὲν σίνη φανερὰ καὶ τὰ πάθη

δυσαπάλλακτα ποιοῦσι. (15)

Πηγή: T.L.G.