Reinhold Ebertin – Ο εμπνευστής των μεσοδιαστημάτων

από την Κατερίνα Σαλωνίκη

Ο Reinhold Ebertin ήταν ένας σύγχρονος Γερμανός εκπαιδευτικός, από τους μεγαλύτερους υπερασπιστές της αστρολογίας με επιστημονική προσέγγιση. Θεωρήθηκε μεταρρυθμιστής στο χώρο αυτό.

Με πλούσιο αστρολογικό έργο και πολύ σημαντικά αστρολογικά εγχειρίδια, μαθήτευσε κοντά σε μια άλλη σπουδαία μορφή τον Alfred Witte και μαζί άλλαξαν τη μορφή της αστρολογίας, απορρίπτοντας πολλές παραδοσιακές - μεσαιωνικές τεχνικές, στρέφοντας την προσοχή στις όψεις των πλανητών.

Ο Ebertin βασικός μελετητής της Κοσμοβιολογίας, τη θεώρησε ως διδασκαλία της δεκτικότητας των επιρροών του Κόσμου, πάνω στη Γη και σε όλα τα όντα, συνεπώς οι διαφορετικές επιρροές δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν μεμονωμένα, αλλά σύμφωνα με την εσωτερική τους σχέση.

Ο όρος « Κοσμοβιολογία» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1914 από ένα γιατρό τον Feerhow που πρώτος έδωσε το όνομά της και χαρακτηρίστηκε ως ιδρυτής της.

Αργότερα τον ίδιο όρο χρησιμοποίησε ο Ελβετός στατιστικολόγος – αστρολόγος Κ.Ε. Kraft, υιοθετώντας τον κατόπιν ο Ebertin.

Έδωσε δύο αρχές σαν βάση της αστρολογίας. Τον «Κόσμο» δηλαδή το ουράνιο στερέωμα και τον « Βίο» δηλαδή το σώμα. Αυτές οι αρχές πλαισίωσαν τον όρο «Κοσμοβιολογία», την περίφημη «θεωρία των μεσοδιαστημάτων», δηλαδή το μέσο της απόστασης μεταξύ δυο ουρανίων σωμάτων ή σημείων.

Στο βιβλίο του «Συνδυασμοί των Κοσμικών Επιρροών» την περιγράφει ως επιστήμη που ασχολείται με τις πιθανές σχέσεις του κόσμου και της οργανικής ζωής, αλλά και με τις επιδράσεις της κίνησης των αστεριών επάνω στον άνθρωπο. (Στις διαθέσεις, στον χαρακτήρα, στη μεταστροφή του πεπρωμένου κλπ).

Η Κοσμοβιολογία χρησιμοποιεί σύγχρονες μεθόδους επιστημονικής έρευνας, όπως τη στατιστική, την ανάλυση και τον προγραμματισμό ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Παρ’ όλα αυτά ισχυρίζεται πως δεν πρέπει να παραβλέπουμε τα γεγονότα που ερμηνεύονται χωρίς επιστημονική βάση, ή τις αλληλεπιδράσεις του μακρόκοσμου – μικρόκοσμου, που δεν μπορούν να μετρηθούν.

Το 1956 ιδρύθηκε η Κοσμοβιολογική Ακαδημία του Aalen – Κοινότητα Εργασίας - με στόχο τη συνέχιση της Κοσμοβιολογικής παράδοσης.

Ο Ebertin διατήρησε τους Ωροσκόπο, MC, Σελήνη και όλους τους πλανήτες ως και τον Πλούτωνα, απορρίπτοντας τα συστήματα οικοθεσίας, περιορίζοντας τις ήπιες όψεις και δίνοντας έμφαση στα μεσοδιαστήματα.

Επίσης τόνισε την ανάγκη να λαμβάνονται υπ’ όψιν στην ερμηνεία του ωροσκοπίου, οι συνθήκες στις οποίες μεγαλώνει το άτομο, η εκπαίδευσή του, το παθολογικό και ψυχοπαθολογικό του μέρος και ο κληρονομικός παράγοντας.

Συνεπώς πρόκειται για μία τεράστια συμβολή στην αστρολογία και για έναν πρωτοπόρο άνθρωπο σε σχέση με αυτήν.

O Ebertin γεννήθηκε κάτω από την επιρροή του Υδροχόου με ωροσκόπο και Σελήνη στον Αιγόκερω.

Ο εντυπωσιακά τονισμένος πρώτος οίκος με το Δία σε σύνοδο με τον ωροσκόπο και κυβερνήτη του 12^ου οίκου, παραπέμπουν σε μια μεταφυσική αναζήτηση, αιτιολογώντας και την ενασχόλησή του με την αστρολογία με πιο πνευματικά κίνητρα. Άλλωστε και η μητέρα του Elsbeth ήταν επαγγελματίας αστρολόγος, γραφολόγος, συγγραφέας και εκδότρια, ενώ φημολογείται πως είχε προβλέψει τη γέννηση του Χίτλερ. Κάπως έτσι συνεχίζει την παράδοση και ο γιός του Baldur που είναι ψυχολόγος με εναλλακτικές και αποκρυφιστικές προεκτάσεις.

Το τρίγωνο του ισχυρού Δία με τον Άρη κυβερνήτη του 3^ου οίκου τον καθιστά πρωτοπόρο στην ενασχόλησή του και ιδιαίτερα τολμηρό.

Το τετράγωνο του Ερμή με τον Ουρανό κυβερνήτη του Ήλιου του, έρχεται να προσθέσει στον αστρολογικό του οίστρο, μια αντισυμβατική οπτική μέσω των μεσοδιαστημάτων, που θεωρούνται η ιερή γεωμετρία της αστρολογίας.

Ο Ερμής σχηματίζει τετράγωνο και με τον Πλούτωνα κυβερνήτη του μεσουρανήματος, ενώ οι όψεις του εμπλέκονται σε ένα αξιοπρόσεχτο Ταυ – τετράγωνο.

Η διαπεραστική ματιά του Ebertin δεν είχε τελειωμό. Το ενδιαφέρον του δεν εστιάζονταν σε μία μόνο κατεύθυνση, αλλά διείσδυε σε μεγαλύτερο βάθος με ποικίλες εκφάνσεις.

Χαρακτηριστικό αυτού του σχηματισμού είναι το βιβλίο του «Η οικογένεια με άρρωστο αίμα» στο οποίο αποδεικνύει την κληρονομικότητα με μεσοδιαστήματα των πλανητών και άλλων σημείων.

Το εξάγωνο του Ερμή με τη σύνοδο Σελήνης – Κρόνου στον Αιγόκερω τόνιζε την αξιοπιστία του μέσα από έναν άριστο συνδυασμό αντίληψης και διάκρισης, κάνοντας τον Ebertin εξαιρετικά υπεύθυνο και κοινωνικά αποδεκτό. H σύνοδος Σελήνης – Κρόνου του έδωσε δύσκολα παιδικά χρόνια, των οποίων την κακή ανάμνηση κατάφερε να εξισορροπήσει εκτός των άλλων, με την Αφροδίτη στον Υδροχόο στον 1^ο οίκο, αφού παντρεύτηκε στα 24 χρόνια του την επίσης αστρολόγο Luise Engbert έχοντας έναν ευτυχισμένο γάμο.

Εκείνο όμως που στέκεται σημείο αναφοράς στο χάρτη του, είναι το ακριβέστατο τρίγωνο του Ήλιου με τον Ποσειδώνα, δίνοντάς του συνεχή έμπνευση με ψυχική και πνευματική ευεξία (Υoga και χορτοφαγική διατροφή). Μέσα από αυτό τόνωνε τη ριζοσπαστική φύση του ζωδίου του και ικανοποιούσε τις φιλοδοξίες του ωροσκόπου και της Σελήνης του.

Κάτω από την ομπρέλα αυτή ο Ebertin άγγιξε στην έρευνά του ψυχικά επίπεδα, καθιερώνοντας ένα σύστημα που δεν περιλαμβάνει ζώδια και οίκους, παρά μόνο τους πλανήτες ως ιδιότητες.