Edith Piaf – Το πιο μελωδικό και λαβωμένο σπουργίτι
από την Κατερίνα Σαλωνίκη
Τοξότης με ωροσκόπο Σκορπιό και Σελήνη στους Διδύμους, έζησε μια ταραχώδη ζωή με πολλές εκπλήξεις, δοκιμασίες, σκαμπανεβάσματα και μοιραία γεγονότα.
Ο πατέρας της ακροβάτης του δρόμου και η μητέρα της λυρική τραγουδίστρια, λίγες βδομάδες μετά τη γέννησή της την εγκατέλειψε, μένοντας με τις γιαγιές της, η μία
εξ’ αυτών ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής.
Σε ηλικία 4 ετών αρρωσταίνει από κάποια πάθηση στον εγκέφαλο και τυφλώνεται, ενώ θεραπεύεται μετά από δύο χρόνια χωρίς την βοήθεια γιατρού και η όρασή της επανέρχεται.
Στα 10 της χρόνια άρχισε να τραγουδάει στους δρόμους με τη χαρακτηριστική φράση του πατέρα της που ήθελε να την κάνει ακροβάτη, «Η κόρη του είχε όλο το ταλέντο στο λαιμό και καθόλου στο κορμί».
Στα 17 της, συναντά τον Louis Dupont, ζουν μαζί και σε ένα χρόνο, στις 11/2/1933, κάνουν ένα κοριτσάκι τη Μαρσέλ, που πεθαίνει από μηνιγγίτιδα, δύο χρόνια αργότερα.
Ο Άρης κυβερνήτης του 5ου οίκου (παιδιά) βρίσκεται σε ΤΑΥ τετράγωνο με τη Σελήνη και τον ωροσκόπο.
Συνεχίζει να τραγουδά στους δρόμους όπου γνωρίζει τον Louis Leplée διευθυντή του πιο κομψού παρισινού καμπαρέ στα Ηλύσια Πεδία.
Mαγεμένος από τη φωνή της υπογράφει συμβόλαιο μαζί της και τη βαφτίζει «Môme Piaf» (Μικρό σπουργίτι).
Το 1935 έρχεται ο πρώτος δίσκος.
Λίγο αργότερα όμως ο μέντοράς της Leplée δολοφονείται, και η ίδια κατηγορείται πως γνωρίζει τον φονιά αλλά δεν τον καταδίδει.
Ο Πλούτωνας κυβερνήτης του 12ου οίκου στον 8ο οίκο της βρίσκεται σε αντίθεση με τον Ήλιο της, μια όψη που κυριολεκτικά την στιγμάτισε ποικιλοτρόπως, όπως θα δούμε και παρακάτω.
Αν και αθωώθηκε με τη βοήθεια ενός νέου συντρόφου, του τραγουδοποιού Raymond Asso, που είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της, φεύγει για να ζήσει στην επαρχία αλλά επιστρέφει στο Παρίσι το 1937.
Κατά την διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου πολέμου και την Γερμανική κατοχή, δίνει κονσέρτα για αιχμάλωτους πολέμου.
Εισάγει πλαστές άδειες εργασίας στα κέντρα κράτησης αιχμαλώτων και βοηθάει πολλούς Γάλλους φαντάρους να δραπετεύσουν.
Γύρω στα 23 της είναι μια μεγάλη βεντέτα και γυρνάει την πρώτη της ταινία που θριαμβεύει.
Από τότε συνεχίζει μια πετυχημένη καριέρα και κάνει μια έντονη ζωή, δίπλα σε αρκετούς συντρόφους.
Η Αφροδίτη κυβερνήτης του 7ου οίκου της, είναι σε εξάγωνο με το Δία και ο Δίας σε τρίγωνο με τον Κρόνο όπου βρίσκεται σε αντίθεση με την Αφροδίτη της.
Έτσι βίωνε πληθωρικά τους έρωτές της, έφτανε ως το γάμο ώσπου να καταλήξει στις συχνές συναισθηματικές απώλειες, πέρα από τις μοιραίες.
Η Σελήνη στον 7ο οίκο σε εξάγωνο με τον Ποσειδώνα, τετράγωνη με Άρη (κυβερνήτη του 5ου οίκου - έρωτας) και αντίθεση με τον ωροσκόπο, επιβεβαίωνε τους επερχόμενους χωρισμούς που στην αρχή ήταν εξιδανικευμένοι έρωτες.
Στα 30 της, ερωτεύεται τον Yves Montand και αναλαμβάνει να στήσει την καριέρα του.
Στα τέλη του 1945, γράφει μόνη της την τεράστια επιτυχία της «La vie en Rose», που στην αρχή περνά αδιάφορη, γινόμενη έπειτα ταινία με τη ζωή της.
Καθ’ όλη την καριέρα της γράφει περίπου 80 τραγούδια.
Γνωρίζει μεγάλες δόξες και στη Νέα Υόρκη, όπου ερωτεύεται τον βασιλιά του μποξ, Marcel Cerdan και ζουν ένα από τα πιο φημισμένα ρομάντζα της εποχής.
Ο ξαφνικός θάνατος του Cerdan σε αεροπορικό δυστύχημα, τη βυθίζει σε κατάθλιψη, που ποτέ δεν ξεπερνά πραγματικά.
Ακολουθούν 2 σοβαρά τροχαία, όπου μετά το δεύτερο, οι γιατροί της δίνουν για καιρό μορφίνη την οποία συνηθίζει και την ανακατεύει μαζί με αλκοόλ αχρηστεύοντας την ήδη κακή της υγεία.
Ο οικοθετημένος Ουρανός στον τρίτο οίκο όπου είναι και κυβερνήτης, αλλά και ο Άρης στον 9ο οίκο, διέκοπταν παραπάνω από συχνά την πορεία της με ξαφνικό και βασανιστικό τρόπο.
Το 1952 παντρεμένη με τον τραγουδιστή Jacques Pills κάνει την 50η τουρνέ της στην Αμερική, ακολουθώντας πολλές θεραπείες αποτοξίνωσης, αλλά οι ουσίες την έχουν καταβάλλει πολύ.. Παρ’ αυτά κάνει εξαιρετικές ηχογραφήσεις.
Τα επόμενα 2 χρόνια μένει κλεισμένη σπίτι της σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Το 1955 μόλις μαθαίνει πως θα τραγουδήσει στο Olympia, με τρόπο αξιοθαύμαστο και με αφάνταστη ενέργεια, δίνει μια αψεγάδιαστη παράσταση.
Χωρίζουν με τον Pills το 1956 και ξεκινά άλλη μια εξαιρετική τουρνέ στην Αμερική όντας πλέον μια διεθνής σταρ.
Το 1958 ζει μια ακόμα τρελή σχέση δίπλα στο νεώτερο τραγουδιστή και συνθέτη Georges Moustaki ο οποίος το 1959 συνθέτει για αυτή το τραγούδι Milord, που κυκλοφόρησε το 1960 και λίγο αργότερα γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Άλλο ένα σοβαρό τροχαίο αποδυναμώνει περισσότερο την Piaf.
Η Αφροδίτη κυβερνήτης και του 6ου οίκου της (υγεία) είναι σε αντίθεση με τον Κρόνο, στον 2ο οίκο, όπου συγκυβερνά ο Κρόνος.
Ίσως χωρίς τη βοήθεια του Δία, να είχε πεθάνει πολύ πιο νωρίς.
Μετά από λίγους μήνες καταρρέει κατά τη διάρκεια κονσέρτου της σε κατάμεστη αίθουσα της Νέας Υόρκης.
H διάγνωση είναι ανίατος καρκίνος....
Ούτε αυτό πτόησε την ατσαλένια της θέληση, συνεχίζοντας να κάνει περιοδείες όπως και πριν, συνοδευμένη από μια νοσοκόμα που της χορηγούσε μορφίνη για τους πόνους.
Η Piaf είχε ωροσκόπο Σκορπιό με κυβερνήτη του 1ου οίκου τον Πλούτωνα.
Η Πλουτώνεια επιρροή ήταν κολλημένη στο βλέμμα της σαν τη μάσκαρα στις βλεφαρίδες της.
Σιδερένια θέληση και ανθεκτικότητα, που λύγισε μόνο από τη μοιραία αναπόφευκτη δύναμη, της επιρροής του Πλούτωνα αντίθεση με τον Ήλιο.
Την απίστευτή της ενέργεια, την αντλούσε σαφώς από το τρίγωνο του Άρη με τον Ήλιο και τον Ερμή.
Επίσης η παρουσία του Πλούτωνα – Κρόνου – Ποσειδώνα στον 8ο οίκο, είναι ένα βαρύ φορτίο που η Piaf εξαγόραζε την ελαφρότητά του, καταφεύγοντας στο τραγούδι και στον έρωτα, δίνοντας εκεί όλη της την ενέργεια.
O Ερμής που είναι κυβερνήτης των 8ου και 10ου οίκων, βρίσκεται σε αντίθεση με Πλούτωνα και αυτός είναι άλλος ένας λόγος που σημάδεψε τη μουσική με την παρουσία της, επιβάλλοντάς την πάνω σε αυτήν και στο τραγούδι της.
Το 1960 έρχεται το θριαμβευτικό Non Je ne Regrette Rien του Charles Dumont και συνεχίζει να θριαμβεύει τραγουδώντας, παρότι συχνά τρικλίζει και παραπατά στη σκηνή.
Το καλοκαίρι του 1961, γνωρίζει τον κατά πολύ νεότερό της και τελευταίο της έρωτα, Θεοφάνη Λαμπουκά, που τον βαπτίζει «Τεό Σαγαπό» και τον παντρεύεται τον Οκτώβριο του 1962 (εκείνη στα 47, εκείνος 25 ετών).
Εκείνο το καλοκαίρι παίρνει επίσης το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας «Charles Cros», για το σύνολο της καριέρας της.
Η Edith Piaf σβήνει την ίδια μέρα με τον καλό της φίλο Jean Cocteau, στις 11/10/1963, μόλις στα 48 της χρόνια.
Η γυναίκα που ύμνησε την αγάπη και τη βίωσε όσο πιο πολύ μπορούσε κοιτάζοντάς την με το βλέμμα της ατέλειωτης προσδοκίας, με την ιδιαίτερη βαθιά φωνή και πληθωρική παρουσία, δεν μετάνιωσε σίγουρα για τη ζωή της, γι αυτό και η ερμηνεία της στο «Je ne Regrette Rien» (Δεν μετανιώνω για τίποτα) είναι ακόμα πιο συγκλονιστική, από κάθε άλλο τραγούδι που ερμήνευσε.