Θόδωρος Αγγελόπουλος – Αργή σκηνοθετική κίνηση, με γρήγορο σενάριο θανάτου
από την Κατερίνα Σαλωνίκη
Υπέκυψε στις βαριές εγκεφαλικές κακώσεις, που υπέστη από μια μηχανή που τον παρέσυρε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της νέας του ταινίας «Άλλη Θάλασσα». Την μηχανή οδηγούσε ειδικός φρουρός εκτός υπηρεσίας.
«Λιβάδι που δακρύζει» «Ταξίδι στα Κύθηρα», «Μελισσοκόμος», «Τοπίο στην Ομίχλη», «Το μετέωρο βήμα του πελαργού», «Μια αιωνιότητα και μια μέρα», μερικά από τα αριστουργήματα που μας άφησε.
Στο Παρίσι έκανε την πρώτη επαφή με τον κινηματογράφο, παρακολουθώντας μαθήματα στη Σορβόννη, παράλληλα με Γαλλική φιλολογία, φιλμογραφία και εθνολογία.
Το 1965 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, «Εκπομπή», στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το πρώτο του βραβείο ήρθε με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Αναπαράσταση».
Από εκεί και πέρα τα βραβεία πλήθυναν, έγιναν Χρυσός Φοίνικας και ο ίδιος ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου, σε όλον τον κόσμο.
Επίτιμος διδάκτωρ σε 3 Ευρωπαϊκά πανεπιστήμια σε Βρυξέλλες, Παρίσι και Έσσεξ και συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη.
Παντρεύτηκε πριν 33 χρόνια τη Φοίβη Οικονομοπούλου, με την οποία απέκτησαν 3 κόρες. κόρες.
Γεννημένος στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα, με δυστυχώς άγνωστη ώρα γέννησης και τη Σελήνη στον εθισμένο στα ιδανικά Υδροχόο, ακροβατούσε πάνω στη σύνοδο Ήλιου – Ερμή – Ουρανού στον Ταύρο, με τη σύνοδο Ήλιου – Ερμή σε τρίγωνο με Ποσειδώνα και σε εξάγωνο με Κρόνο.
Γλαφυρός, ποιητικός, πολιτισμένος, με καλλιτεχνική φλέβα και τόσο σταθερός και διαχρονικός σαν την αίσθηση της αιωνιότητας, που εξέπεμπε διαρκώς μέσα από τις ταινίες του.
Έκανε πάντα εμφανή την αγάπη του για τη θάλασσα, μέσα από το τρίγωνο Ήλιου –Ποσειδώνα, αλλά σε μια γήινη εκδοχή με συννεφιά και περίσκεψη και όχι εκείνη την ηλιοκαμένη, που σε κάνει να αισθάνεσαι σαν τουρίστας.
Μέσα από το εξάγωνο του Ήλιου και του Ερμή με τον Κρόνο, πειθαρχούσε και εμβάθυνε στις τεχνικές λεπτομέρειες, που ξεδίπλωναν την αργή κίνηση μιας ουσιαστικά πολύ άμεσης πραγματικότητας.
Ο κυβερνήτης του ζωδίου του Αφροδίτη στους Διδύμους σε τρίγωνο με τον Άρη, τον έσπρωξε σε πολλές κατευθύνσεις μάθησης, εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του και αποτυπώνοντας τα ερεθίσματα που έπαιρνε στην ερεθιστική αισθητική των εικόνων με τις ευφυείς εναλλαγές.
Το τετράγωνό της με τον Κρόνο ανέπτυξε το μελαγχολικό στοιχείο που εισέπραττε ο θεατής, αισθανόμενος την ευθύνη, του να αποδώσει ακέραια την ουσία της ύπαρξης.
Οραματιστής, συναισθηματικά αριστερός, φιλόσοφος, σεβάσμια αφαιρετικός, θεραπευτικός εικονοπλάστης.
Η τραγική ειρωνεία του αιφνίδιου θανάτου του περικλείεται στο παρακάτω ανέκδοτο ποίημά του λίγο πριν τη δημιουργία της ταινίας «Ταξίδι στα Κύθηρα».
Τελικά ξεχάστηκε στη θάλασσα, Την «Άλλη θάλασσα» που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει.
Καλό του ταξίδι.
Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία αλλά δεν μπορώ να κάνω το ταξίδι σας. Είμαι επισκέπτης.
Το κάθε τι που αγγίζω με πονάει πραγματικά κι έπειτα δεν μου ανήκει.
Όλο και κάποιος βρίσκεται να πει «δικό μου είναι».
Εγώ δεν έχω τίποτε δικό μου είχα πει κάποτε με υπεροψία.
Τώρα καταλαβαίνω πως το τίποτε είναι τίποτε. Ότι δεν έχω καν όνομα.
Και πρέπει να γυρεύω ένα κάθε τόσο. Δώστε μου ένα μέρος να κοιτάω. Ξεχάστε με στη θάλασσα. Σας εύχομαι υγεία και ευτυχία».