Κική Δημουλά – Η ποιήτρια της ιδιωτικής δημοσιοποίησης

από την Κατερίνα Σαλωνίκη

Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του τελευταίου βιβλίου της με τίτλο «Εύρετρα», που κυκλοφόρησε πριν περίπου 3 μήνες από τις εκδόσεις «Ίκαρος» και πρωταγωνιστεί στις πωλήσεις όπως και όλα τα προηγούμενά της, ξεκινάει μια προσπάθεια αναφοράς στην σπουδαία ποιήτρια, που έκανε την υπαρξιακή αναζήτηση οικεία και κατανοητή για όλους σχεδόν τους αναγνώστες.

Η Κική Δημουλά ή αλλιώς Βασιλική Ράδου είναι μια ιδιαίτερη καλλιτέχνης, μοναδικού ύφους ποιήτρια και άνθρωπος των γραμμάτων, από τους λίγους εναπομείναντες στον τόπο μας για να θυμίζει τη χαμένη πολιτισμική μας αίγλη..

Γεννήθηκε στις 6/6/1931 στην Αθήνα, όπου και ζεί μέχρι σήμερα.
Παντρεύτηκε τον μαθηματικό και εξαίρετο ποιητή Άθω Δημουλά, γιο της φιλολόγου της με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, ωθώντας την στην ποίηση.
Μόλις τελείωσε το σχολείο εργάστηκε για 25 χρόνια στην Τράπεζα της Ελλάδας και για ανώτερες σπουδές η ίδια αναφέρει την μακρά ζωή της κοντά στον άνδρα της.
Το 2002 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (μία εκ των 3 γυναικών που έχουν γίνει δεκτές).
Το 1972 τιμήθηκε με το Β' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Το λίγο του κόσμου", το 1989 με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή "Χαίρε ποτέ" και το 1995 με το Βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή "Η εφηβεία της λήθης".
«Φύσει ολιγογράφος, εξέδωσα οκτώ ποιητικές συλλογές μέσα σε 45 χρόνια.
Η σημασία τους είναι ακόμα συμβατική.
Είναι γραμμένη στη λίστα αναμονής των μεγάλων επερχόμενων κυμάτων του μετα-κριτή χρόνου».

Πέρσι στις 13/3/2010 στο Στρασβούργο, παρέλαβε το Ευρωπαικό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Europeen de Litterature) για το σύνολο του έργου της. Η παρουσίασή της στο κοινό έγινε από τον μεταφραστή των έργων της «Michel Volkovitch» που βραβεύτηκε και ο ίδιος για τις μεταφραστικές του προσφορές.
Η Κική Δημουλά κατόρθωσε να γράφει δίνοντας στα ποιήματα, μια διαφορετική πνοή από εκείνη που αναγκαστικά συναντάται στην απόπειρα δημιουργίας ενός ποιήματος.
Πάνω απ’ όλα με πλήρη επίγνωση πως δεν δημιουργεί κάτι τόσο σπουδαίο που δεν έχει ξαναειπωθεί στον κόσμο, η γραφή της ενσωματώνεται από τον αναγνώστη, παρέα με τις μοναδικές λεκτικές αλχημείες της.

Δίδυμος με Σελήνη στον Υδροχόο, δυστυχώς δεν γνωρίζουμε ωροσκόπο για να κατευθυνθούν οι όψεις.

Το αληθινά προικισμένο ωροσκόπιό της είναι σε θέση να επιβεβαιώσει την αχόρταγη περιπλάνηση του νου της.

Η αέρινη φύση της εναρμονίζονταν με τη γήινη και πρακτική χροιά της συνόδου Ερμή- Αφροδίτης στον Ταύρο, που της έδωσε την αγάπη για την τέχνη.

Μέσα από τις πολλές εκφάνσεις της όπως αυτή της Υδροχοίσιας Σελήνης, ξεχειλίζει διανοητικά ο ερωτισμός.

Πώς ήσουνε εχθρός μου, δεν το ήξερες, οι λέξεις σου το είπαν.
Σ᾿εκείνες πούλησε ο έρωτας το σεισμό του
κι ήρθε στην επιφάνεια ότι δεν μ’ αγαπούσες.

Το τρίγωνο του Ερμή με τον Κρόνο και τα εξάγωνά του με Δία και Πλούτωνα της χαρίζουν την γάργαρη ροή της έκφρασης στο γραπτό λόγο και τη διεισδυτικότητα που διέπει τα γραπτά της.

Παράλληλα επιβεβαιώνουν έναν ακούραστο υπηρέτη της τέχνης και έναν χαρακτήρα φιλόδοξο, που δεν παρεκκλίνει από το σκοπό και τη σοβαρή αντιμετώπιση του στόχου του.

Χαμένα πάνε εντελώς τα λόγια των δακρύων.
Οταν μιλάει η αταξία η τάξη σωπαίνει
έχει μεγάλη πείρα ο χαμός.
Τώρα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό του ανώφελου.

Σιγά σιγά να ξαναβρεί το λέγειν της η μνήμη
να δίνει ωραίες συμβουλές μακροζωϊας σε ό,τι έχει πεθάνει.

Επιπλέον το τρίγωνο Αφροδίτης – Κρόνου την κρατάει στην πεποίθηση πως η εντιμότητα των συναισθημάτων συνθέτει γερές και θεμελιωμένες σχέσεις, γεγονός που η ίδια υπηρέτησε με θαυμαστό τρόπο και δέος, απέναντι στον έναν και μοναδικό σύντροφό της.

«Χωρίς εκείνον, είμαι σίγουρη ότι θα είχα αρκεστεί σε μια ρεμβαστική, αμαθή τεμπελιά, προς την οποίαν, ίσως και σοφά, ακόμα ρέπω».

Η σύνοδος του Ουρανού με το Βόρειο Δεσμό καταδεικνύει μια προσωπικότητα άκρως ενδιαφέρουσα, που γνωρίζει πως πρέπει να εκπληρώσει κάποιο σκοπό, μέσα από συνεχείς αναζητήσεις.

Το εξάγωνο του Ουρανού με τον Ηλιο με πιθανή συμμετοχή και της Σελήνης, πυροδοτεί τον εκκεντρικό τρόπο έκφρασης, ακόμα και μέσα από φαινομενικά πεσιμιστικές αναρωτήσεις.

Σε μεθοδευμένη απόσταση από τη δημόσια προβολή, με τα βιβλία της να σημειώνουν τεράστια επιτυχία, θεωρεί πως το να την αποκαλούν δημοφιλή, μοιάζει με γκαζάκι που τινάζει πίδακες αιματηρών υπαινιγμών.

Σκύβοντας πάνω απ’ της ψυχής μου τη συσκότιση
στίχους ισχνούς θα επιδείξω,

αποκλεισμένους από απρόσμενη κακοκαιρία,
που πλήγωσε θανάσιμα κάποιο δειλό μου λυκαυγές.

Ο Αρης στο Λέοντα σε σύνοδο με Ποσειδώνα από την Παρθένο, σχετίζεται με πολλά στοιχεία του γραπτού της λόγου, με το καυστικό αλλά και ευαίσθητο ύφος, με το ρεαλισμό και την επιτηδευμένη ασάφεια, αλλά και με τη γόνιμη φαντασία, που χρωματίζει την άχρωμη καθημερινότητα.

Διατίθεται απόγνωσις εις αρίστην κατάστασιν,
και ευρύχωρον αδιέξοδον. Σε τιμές ευκαιρίας.

Ανεκμετάλλευτον και εύκαρπον έδαφος πωλείται
ελλείψει τύχης και διαθέσεως. Και χρόνος αμεταχείριστος εντελώς.

Πληροφορίαι: Αδιέξοδον Ωρα: Πάσα

Το ΤΑΥ τετράγωνο μεταξύ Δία – Πλούτωνα, Ουρανού και Κρόνου, είναι μια καθοριστική όψη, που δίνει βαθιές ανησυχίες, επαναστατικότητα, εσωτερικές συγκρούσεις και συνεχή αδιέξοδα που μετατρέπονται σε λυτρωτικές δοκιμασίες. Όπως είχε δηλώσει «προτιμά να φταίει, παρά να της φταίνε».

Υπήρξα περίεργη και μελετηρή.
Ξέρω απ' όλα. Λίγο απ' όλα..
Τα ονόματα των λουλουδιών όταν μαραίνονται,
πότε πρασινίζουν οι λέξεις και πότε κρυώνουμε.
Πόσο εύκολα γυρίζει η κλειδαριά των αισθημάτων
μ' ένα οποιοδήποτε κλειδί της λησμονιάς.

Ταξίδεψα μάλιστα..
Πήγα κι από εδώ, πήγα και από εκεί...
Παντού έτοιμος να γεράσει ο κόσμος.
Έχασα κι από εδώ, έχασα κι από κεί.
Κι από την προσοχή μου μέσα έχασα
κι από την απροσεξία μου.

Όχι ,δεν είμαι λυπημένη.
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

Ολα αυτά ξεδίπλωσε μέσα από την τέχνη με καθαρό γραπτό λόγο και συγκινησιακή φόρτιση, χωρίς να εμπλέκεται στη δύνη της απαισιοδοξίας, μετατρέποντας αφοπλιστικά το νόημα μιας δροσοσταλίδας, σε υγρασία.