Tennessee Williams - Μια θεατρική ζωή και ένα δραματικό χαμόγελο

Σαν σήμερα στις 26/3/1911 στις 2.30 το πρωί στο Μισσισιπί, γεννήθηκε μια σπουδαία μορφή της θεατρικής τέχνης, ο Τένεσι Ουίλιαμς (Tennessee Williams).

Θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος που χρωμάτισε τα θεατρικά έργα με πινελιές από τα ανθρώπινα πάθη, δοσμένα μοναδικά και με αριστουργηματικό τρόπο, έναν τρόπο που έδειχνε να πηγάζει από μια βιωματική του γνώση και πληροφορία.

Ήταν διαβρωμένος από έναν πουριτανισμό που πολεμούσε διαρκώς…….
Μέσα από δαιδαλώδη οικογενειακά προβλήματα, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα με τον συγκάτοικό του στα 19 χρόνια του, μια σχιζοφρενή αδερφή που υπέστη λοβοτομή εν αγνοία του, δικές του νευρικές καταπτώσεις και συνεχείς ενοχές, μια μακρόχρονη σχέση με ομόφυλό του, κατάθλιψη, αλκοολισμός και τελικά ο θάνατος από το πώμα ενός μπουκαλιού στο λαιμό του.

Οι νευρώσεις στην οικογένεια που μεγάλωσε, κρεμόντουσαν στα μάτια του σαν τις κουρτίνες στα παραθυρόφυλλα, οδηγώντας τον πατέρα του στον αλκοολισμό και την αδερφή του στο φρενοκομείο, αλλά και η ψυχική υγεία της μητέρα του ήταν κλονισμένη.

Η αριστοκρατική της καταγωγή ίσως συνέβαλε με τη μορφή διαρκούς ενθάρρυνσης προς τον γιό της, να φαντάζεται πως γράφει ιστορίες, όταν σε ηλικία 5 ετών, του διαγνώστηκε παράλυση των κάτω άκρων, ασθένεια που τον καθήλωσε για 2 χρόνια.

Υπήρξε στενά συνδεδεμένος συναισθηματικά με την αδερφή του Ρόουζ, και όταν οι γονείς του υπέγραψαν για λοβοτομή, η ζωή της καταστράφηκε.

Ο πόνος του Williams ήταν απύθμενος και δεν τους συγχώρησε ποτέ.

Η κατάθλιψη που τον ακολούθησε ήταν απόλυτα συνυφασμένη με αυτό το γεγονός, αν και δεν αποκλείονται οι ενδογενείς καταθλιπτικές του τάσεις.

Όλη αυτή η ψυχική ακαταστασία τον έσπρωξε στην αποτύπωσή της μέσα από την πεζογραφία και τη θεατρική σκηνή. Άλλαξε αρκετά πανεπιστήμια και δουλειές και παράλληλα έγραφε μονόπρακτα τα οποία είχαν πάντα απήχηση.

Η αναγνώριση από τους κριτικούς δεν άργησε να έρθει και ο Williams άρχισε ένα παραλήρημα γραπτού οίστρου και έναν καταιγισμό από έργα γεμάτα αγωνία, πάθος και φόβο για το θάνατο.

Υπήρχε πάντα ένα στοιχείο που φαινομενικά έμοιαζε με παράνοια, αλλά αν κοίταζε κανείς βαθύτερα, δεν ήταν τίποτα άλλο από μια θαυμαστή απεικόνιση μιας απεγνωσμένης προσπάθειας λύτρωσης από τη μοναξιά και τη θλίψη.

Καλοκαίρι και καταχνιά, Λεωφορείο ο Πόθος, Τριαντάφυλλο στο στήθος, Λυσσασμένη γάτα, Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι, Γλυκό πουλί της Νιότης, ήταν μερικά από τα αριστουργήματά του, τα οποία γυρίστηκαν σε ταινίες για τον κινηματογράφο με ερμηνείες από αξέχαστους υς ηθοποιούς όπως Βίβιαν Λη, Μάρλον Μπράντο, Ελίζαμπεθ Ταίηλορ, Πωλ Νιούμαν, Αβα Γκάρντνερ και πάρα πολλούς άλλους.

Όλα βασισμένα σε έναν έρωτα που δεν είχε διέξοδο, σπάνια με μια νότα αισιοδοξίας, ομοφυλόφιλους, ναρκωτικά, σεξουαλική υστερία, πάθος, δύναμη και πάντα το μήνυμα της απόδρασης και του μη εφησυχασμού.

Ο Williams γνώριζε καλά εκείνο που μπορεί να βυθίσει μια ανθρώπινη συνειδητότητα στο βούρκο των παθών και το ξεδίπλωνε τόσο φυσικά χωρίς πομπώδεις εκφράσεις και αλληγορίες, αλλά με μια εκπληκτική σαφήνεια, που αφόπλιζε ακόμα και την πιο ώριμη ιδιοσυγκρασία. Η ευαισθησία του ξεχείλιζε σε κάθε έργο του, που πάντα φρόντιζε να την προβάλει με ένα χαρακτηριστικό του διάλογο.

Ο κατήφορος ήρθε το ίδιο ξαφνικά με την άνοδό του και συνέπεσε με το θάνατο του αγαπημένου του συντρόφου «Φράνκο Μέρλο» μιας και υπήρξε ομοφυλόφιλος.

Το αλκοόλ και τα ναρκωτικά έγιναν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του, στεγάζοντας τον εαυτό του για μήνες στο ψυχιατρείο.

Προσπάθησε ξανά να εμπνευστεί και να σταθεί στα πόδια του, αλλά το σωματικό μούδιασμα ακολούθησε το πνευματικό και τα πόδια του δεν ήταν διαθέσιμα να σηκώσουν το ψυχικό του βάρος, που τον έκανε να ζυγίζει σαν ατσάλι.

Η παλιά του κορύφωση στην τέχνη, είχε γίνει πλέον ένα φάντασμα και τον Φεβρουάριο του 1983 βρέθηκε νεκρός σε ένα δωμάτιο ενός ξενοδοχείου της Ν. Υόρκης με το πώμα ενός μπουκαλιού στο λαιμό, που πιθανά πήγε να ανοίξει με τα δόντια, αλλά οι καταχρήσεις τον κατέστησαν μάλλον ανήμπορο να αντιδράσει.

Κριός με ωροσκόπο Αιγόκερω και Σελήνη στον Υδροχόο.

Το πρώτο πράγμα που φαίνεται από το ωροσκόπιό του είναι η παρουσία του Δία στο μεσουράνημα και ο κυβερνήτης του μεσουρανήματος Πλούτωνας, που βρίσκεται στον 5ο οίκο του. Δηλαδή η αναγνώρισή του μέσω του ενδιαφέροντός του, που ήταν η τέχνη.

Η παρουσία του Πλούτωνα στον 5ο καταδεικνύει και τη σκοτεινή ερωτική του πλευρά.

Επίσης σημαντική είναι η παρουσία του Ουρανού στον 1ο οίκο σε σύνοδο με τον ωροσκόπο ενώ σε συνδυασμό με τον Ποσειδώνα στον 6ο οίκο, αιτιολογεί την παραλυσία που υπέστη για δύο χρόνια.

Ο Ουρανός σε αυτή τη θέση έδωσε και όλα τα εκκεντρικά, ιδιόρρυθμα και παράξενα στοιχεία του χαρακτήρα του.

Η σοβαρότητα της σκέψης του πέρα από την εξωτερίκευση των παθών του, φαίνεται από την παρουσία του Κρόνου στον 3ο οίκο, σύνοδο με την Αφροδίτη κυβερνήτη του 9ου οίκου.

Μια εσωτερική πάλη στον διανοητικό άξονα 3ου – 9ου και με μία άλλη εμφατική όψη.

Ο κυβερνήτης του 3ου οίκου Άρης, βρίσκεται σε τετράγωνο με την Αφροδίτη οικοθετημένη στον 3ο και κυβερνήτη του 9ου. Παράλληλα είναι σε τετράγωνο και με τον Κρόνο.

Η εσωτερική του σύγκρουση είναι τεράστια και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη ψυχολογικά με το τετράγωνο Σελήνης – Κρόνου, χωρίς να ξεχνάμε πως σε όλο αυτό συμμετέχει και ο Βόρειος Δεσμός.

Η σχέση του με την αδερφή του και τη μάνα του ορίζονται σαφώς από αυτές τις όψεις, με όλες τις δυσκολίες και τις ρήξεις στην επικοινωνία του μαζί τους.

Ο Δίας σχηματίζει και αυτός όψη τετραγώνου με τη σύνοδο Άρη – Σελήνης (που ήδη προσβάλλεται από τον Κρόνο) και μάλιστα σε σημαντικούς γωνιακούς οίκους (10ο και 1ο).

Η ψυχική του αναστάτωση είναι ολοφάνερη, αλλά το τρίγωνο Δία – Ποσειδώνα γίνεται το λαμπερό καταφύγιο της τέχνης του.

Ο Ερμής σε σύνοδο με τον Ήλιο του στον Κριό, κυβερνά τους 8ο και 5ο οίκους.

Το τετράγωνό του με τον Ποσειδώνα μπορεί ενδεχομένως να ευθύνεται για τις θολές και ομιχλώδεις του εξαρτήσεις αλλά και για την αμφίβολη στάση του απέναντι στο θάνατο.

Είπε χαρακτηριστικά: «Χρησιμοποιώ τα έργα μου ως φυγή. Από την άλλη θα ήταν δειλό από μέρους μου, να μην αντιμετωπίζω θέματα που γνωρίζω τόσο καλά».