Vincent van Gogh – Το ψυχόδραμα της ζωγραφικής

Ένας σπουδαίος ζωγράφος με περίεργη ψυχοσύνθεση, αντιφατικό χαρακτήρα και απύθμενο ταλέντο.

Το έργο του αναγνωρίστηκε μετά θάνατον εφόσον όσο ζούσε η αξία του βυθίστηκε στα σκοτεινά τοιχώματα της ύπαρξής του.
Πριν ασχοληθεί με τη ζωγραφική άλλαξε πολλά επαγγέλματα και έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη θρησκεία, όπου υπηρέτησε και σαν ιεροκήρυκας.
Βλέποντας τη φτώχεια και την αθλιότητα των ανθρώπων, άρχισε να την αποτυπώνει μέσα από τη ζωγραφική, στην αρχή σχεδιαστικά.

Στα 27 του αρχίζει τα μαθήματα ζωγραφικής και τον πρώτο καυγά με τον δάσκαλό του.
Περιπλανιέται σε διάφορες τεχνοτροπίες, ώσπου φτάνει στο Παρίσι για να γνωρίσει ανάμεσα σε μεγάλους ιμπρεσιονιστές ζωγράφους και τον Γκωγκέν ( Paul Gauguin).
Η απόφαση να συγκατοικήσουν τους οδήγησε σε ένα τεράστιο ψυχολογικό αδιέξοδο, αφού οι διαμάχες τους ήταν εντονότατες.
Πέρα από τις διαφωνίες τους γύρω από την τέχνη, υπήρχαν κάποια βίαια ξεσπάσματα από την πλευρά του Van Gogh, τα οποία ουδέποτε ξεκαθαρίστηκαν σε ότι αφορούσε την πραγματική πηγή και ουσία τους.

Ο Van Gogh πίστευε πως η φιλία του για τον Gauguin ήταν απόλυτη και απογοητεύονταν συχνά πιστεύοντας πως ο Gauguin δεν την εκτιμούσε όσο θα ήθελε.
Από την άλλη ο Gauguin θεωρούσε πως ο Van Gogh ήταν υπερβολικός και πιεστικός και ενώ τον εκτιμούσε πάρα πολύ, δεν άντεχε τα ξεσπάσματά του τα οποία θεωρούσε μελοδραματικά και άνευ αιτίας.

Μέσα σε αυτές τις χαοτικές διαφορές σκέψης, ο Van Gogh επετέθη ένα βράδυ με ξυράφι στον Gauguin κι εκείνος έφυγε τρομαγμένος περνώντας τη νύχτα σε ξενοδοχείο.
Την άλλη μέρα επέστρεψε βρίσκοντάς τον με κομμένο ένα μέρος του αυτιού του το οποίο άλλοι ισχυρίζονται πως το έκανε από τύψεις για την επίθεση στον Gauguin και άλλοι πως το έκοψε για να το δώσει σε μία πόρνη με την οποία ήταν ερωτευμένος.
Η πιθανότερη εκδοχή είναι η δεύτερη μιας και ο Van Gogh θεωρείτο υπερευαίσθητος και υπερ-συναισθηματικός - μέσα βέβαια από τη θολούρα που τον διαπερνούσε - πράγμα που διαφαίνεται μέσα από την τέχνη του.

Η μεγάλη αντιφατικότητα που εξέπεμπε οφείλονταν στις μελαγχολικές του τάσεις και στον εσωτερικό διχασμό που τον ακολούθησε ως το τραγικό του τέλος.
Ο Van Gogh ακροβατούσε ανάμεσα στη ζωή των καφενείων και των πορνείων και σε μια βαθιά επίγνωση ενός ώριμου καλλιτέχνη.
Όμως το αστραποβόλο πνεύμα του και η αγάπη του για τη ζωή ήταν ολοφάνερα στους πίνακές του γι αυτό και χρησιμοποιούσε τόσο φωτεινό κίτρινο χρώμα κυρίαρχο στην παλέτα του, αντιπροσωπεύοντας γι αυτόν την ελπίδα, τη χαρά, τη φιλία, την αισιοδοξία, την αγάπη και τη ζωή.

Ο εγκλεισμός του σε ψυχιατρεία ήταν φυσικό επακόλουθο της παραφροσύνης που επιδείκνυε, αλλά το έργο του ήταν λαμπρό και οι πίνακές του και οι αφίσες του, κοσμούν χιλιάδες μέρη ανά τον κόσμο.

Η τεχνική των στροβιλισμών με το πινέλο και τα έντονα χρώματα χαρακτηρίζουν το έργο του και τον καθιερώνουν αναμφισβήτητα.
Δημιούργησε σε διάστημα περίπου δέκα ετών περισσότερα από 800 πίνακες και 1000 μικρότερα σχέδια.

Γοητευμένος από τη νύχτα, τη θεωρούσε πιο ζωντανή, και πιο πολύχρωμη από τη μέρα, δημιουργώντας και το αριστούργημα "Έναστρη Νύχτα".
Από την άλλη πάλευε το σκοτάδι, όπου τον έριχνε η θλίψη και η αγωνία της απομόνωσης με πίνακες από στοιχεία της φύσης καθώς και τη ζωή των αγροτών που έσκυβε συναισθηματικά πάνω της.
Η κατάθλιψη γίνονταν εντονότερη όσο περνούσε ο καιρός και στις 27/7/1890 αυτοπυροβολήθηκε και πέθανε 2 μέρες αργότερα, σε ηλικία μόλις 37 ετών.

Κριός με ωροσκόπο Καρκίνο και Σελήνη στον Τοξότη, είναι τα αστρολογικά στοιχεία του σημαντικού αυτού ζωγράφου.

Η παρουσία 4 πλανητών στον 10ο οίκο του Ήλιος, Ερμής, Αφροδίτη και Άρης, συμβάλλουν στην τεράστια αναγνώρισή του μετά θάνατον, μιας και ο κυβερνήτης του 10ου οίκου Ποσειδώνας βρίσκεται στον 9ο οίκο και σχηματίζει τετράγωνο με τη Σελήνη.

Μία και μοναδική όψη και μάλιστα δύσκολη. Να σημειωθεί επίσης πως ο Ήλιος του στον 10ο οίκο δεν σχηματίζει καμία όψη στο ωροσκόπιο.

Ο Ερμής σε σύνοδο με τον Πλούτωνα χρωμάτιζε την αντιδραστική του σκέψη και νοοτροπία, ενώ η σύνοδος Αφροδίτης – Άρη στους Ιχθείς, συνέβαλε στο διχασμό και στην υπερευαισθησία που τον διέκριναν, διογκώνοντάς την με το τετράγωνο Σελήνης – Άρη που έδειχνε μια προβληματική σχέση με το γυναικείο φύλο.
Ο Ερμής του Van Gogh στον Κριό σχημάτιζε επίσης τρίγωνο με τη σύνοδο Σελήνης – Δία, γεγονός που δείχνει πως η σκέψη του διακρίνονταν από μια ευρεία αντίληψη και καθόλου φυλακισμένη στα ψυχικά του δεσμά, παρόλα τα αδυσώπητα αυτοκαταστροφικά του ξεσπάσματα. Από αυτή την όψη μπορούμε να κατανοήσουμε και τη μοναδική τεχνική του στο πινέλο που στριφογύριζε στα χρώματα δίνοντας ένα διαφορετικό τόνο στην όψη των πινάκων του.

Η σύνοδος Σελήνης – Δία στον 6ο οίκο σε σύνοδο με Νότιο Δεσμό, είναι μια όψη που δεν δικαιολογεί τον πρόωρο θάνατό του και την κατεστραμμένη ψυχική του υγεία.
Το τετράγωνο Αφροδίτης – Δία μπορεί να του χάρισε άφθονη καλλιτεχνική παραγωγικότητα, αλλά η σύνοδος Πλούτωνα – Ουρανού, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στα ψυχολογικά του σκαμπανεβάσματα.

«Νιώθω τρομακτική διαύγεια τις στιγμές που η φύση είναι τόσο όμορφη. Δεν είμαι πια βέβαιος για τον εαυτό μου κι οι πίνακες μοιάζουν να 'χουν βγει από όνειρο».