Χάρης Αντωνίου-Θα το κάνω με τον δικό μου τρόπο

από τον Γ. Ριζόπουλο

Ο νικητής του X-Factor, ένας ακόμη Ιχθύς που καρπώθηκε την τύχη του μπάρμπα-Δια (στα περυσινά γενέθλια του τον είχε σε σύνοδο με τον Ήλιο και τον Ερμή), ξεχωρίζει για το ιδιαίτερο στυλ του και κυρίως για την φιλοδοξία του να το επιβάλλει ως μια νέα γραμμή ...ο κόσμος να χαλάσει! Τουλάχιστον η παρουσία της Σελήνης και της Δήμητρας στον Κριό αυτό υποδηλώνει και ανεξάρτητα από το πόσο θα του πάρει για να το πετύχει, είναι και θα είναι ένα από τα δυνατά του όπλα στον μακρύ δρόμο της επαγγελματικής του καταξίωσης.

Όσον αφορά την προσωπικότητα του εκλεκτού του τηλεοπτικού κοινού, αν επικεντρωθούμε στο Δία η εικόνα που αποκομίζουμε είναι σίγουρα ελλιπής.

Ο Χάρης Αντωνίου φαίνεται να διαθέτει εν δυνάμει μια χειμαρρώδη ενέργεια κι ένα απίστευτο θράσος, αποτέλεσμα των τετραγώνων του Ερμή -λίγο πολύ τρελούτσικος- στον Υδροχόο με τους «πίσω και σας έφαγα» Άρη και Δία στον Ταύρο. Κι αν αυτό το σχήμα λειτουργήσει με φουλαριστές τις μηχανές του, τα επεισόδια του «έμπαινε Χάρη μου, έμπαινε παλικάρι μου» θα είναι μάλλον σπαρταριστά.

Ενίοτε ασυγκράτητος και ασυμμάζευτος ο Χάρης θα μπορούσε να κάνει πολλούς/ες να προβληματιστούν για το αν τελικά αυτό το παιδί έχει αρχές ή απλά άγεται και φέρεται από την ανάγκη του να ξεχωρίσει.

Όλα αυτά βέβαια ισχύουν χωρίς τον ξενοδόχο που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι άλλος από τον Κρόνο.

Κι εγώ βέβαια τελικά υποστηρίζω πως ο Χάρης Αντωνίου όχι μόνον έχει αρχές αλλά διαθέτει και ουσιαστικά προσόντα ως καλλιτέχνης σε αντίθεση με αρκετούς ομοίους του που μετά την φιλόδοξη επιδρομή τους στους τηλεοπτικούς μας δέκτες καταλήγουν να κάνουν καριέρα στα σκυλάδικα ή το πολύ ως χαριτωμένες tv περσόνες, εν μέσω συνταγών ομορφιάς και μαγειρικής.

Παρότι δεν γνωρίζω τον Ωροσκόπο του, ο ...άρχων της κοπιαστικής προσπάθειας έχει αναλάβει να διαφυλάξει τόσο την ποιότητα, όσο και το σέβας του ανερχόμενου καλλιτέχνη, επιβάλλοντας φυσικά αν χρειαστεί τους ενδεδειγμένους «χρήσιμους περιορισμούς». Τα τετράγωνα με τη Σελήνη και τη Δήμητρα δεν είναι παίξε-γέλασε και περιγράφουν μια μάλλον χαμηλή αυτοεκτίμηση, προς μεγάλη απογοήτευση του Δία που θα ήθελε τον προστατευόμενο του να μπει στην πλατιά λεωφόρο της δόξας με τη σιγουριά του νικητή...

Αν μάλιστα η σύνοδος Κρόνου-Ποσειδώνα φιλοξενείται σε κάποιον από τους γωνιακούς οίκους του ωροσκοπίου του, τότε ο -χαμηλών πλέον τόνων- Χάρης Αντωνίου αξιοποιώντας τις πολυσύνθετες τάσεις του, ενδέχεται να εξελιχθεί τελικά σε ένα είδος φιλόσοφου-καλλιτέχνη, ζηλωτή της δόξας του «Νιόνιου» ή του Μανώλη Ρασούλη.

Το «τελικά» έχει βέβαια αρκετό δρόμο μπροστά του. Κι αυτό γιατί εκτός από τα προφανή τετράγωνα των δύο πλανητών με τη Σελήνη και τη Δήμητρα, υπάρχουν και τα ...κρυφά, αυτά δηλαδή που σχηματίζουν ως αστρικοί με τον Ήλιο και τα οποία πιστοποιούν την γνήσια καλλιτεχνική του στόφα, την ανάγκη του να είναι άρτιος σε ότι κάνει αλλά παράλληλα και τη βαθειά του μελαγχολία για τα όσα δεν γίνονται.

Το ερώτημα που προκύπτει βέβαια, είναι το πως θα παιχτεί το παιχνίδι ισορροπιών ανάμεσα στον ισχυρό Κρόνο και τον εξ ίσου ισχυρό Δία (δηλαδή της ποιότητας και της εμπορικότητας), πάνω στον καμβά των «κάνω του κεφαλιού μου» πλανητών στον Κριό. Για παράδειγμα, μια αμετροεπής κόντρα με τους συντελεστές της μουσικής βιομηχανίας θα μπορούσε πολύ εύκολα να επιφέρει την «εξορία» του Χάρη και να αντικαταστήσει τον υποσχόμενο χρυσό και την πλατίνα με τον σταυρό του μαρτυρίου.

Στον αντίποδα, ο ενσυνείδητος πειθαναγκασμός του «είμαι μικρός ακόμη» ό μεθερμηνευόμενον εστί «σκάσε και κολύμπα» θα αναστείλει χρονικά -όχι όμως και οριστικά- τα δημιουργικά όνειρα του Χάρη, για την ανάδειξη του σε έναν ποιοτικό και στρατευμένο καλλιτέχνη με δύναμη επιβολής στο διεθνές μουσικό στερέωμα.

Η οικοθεσία των πλανητών είναι το κλειδί των εξελίξεων, κρίνοντας ωστόσο από την εμπειρία, το πιθανότερο σενάριο φέρει την υπογραφή του Κρόνου.

Οι «ψαγμένες» επιλογές του πλανήτη το πιο πιθανό είναι να αποδειχθούν τροχοπέδη στην ζητούμενη εμπορικότητα άνευ όρων, διαμορφώνοντας ωστόσο και τις βάσεις μιας μελλοντικής καταξίωσης, είτε οι δρόμοι του Χάρη περάσουν από τους λαβυρίνθους του έντεχνου, είτε από κάποιο ...μοναστήρι του Αγίου Όρους.

Προικισμένος ως δημιουργός, καλείται μάλλον να περιμένει την επιστροφή του Κρόνου στη γενέθλια θέση του (σε επτά χρονάκια περίπου) για να αποτινάξει από επάνω του την «κατάρα» του πολλά υποσχόμενου, πλην όμως «δύσκολου» περφόρμερ.

Και ο πρώτος γύρος της δοκιμασίας δεν αργεί... Σε λιγότερο από δύο χρόνια ο προοδευμένος Ήλιος του θα κλείσει τα τετράγωνα με την γενέθλια σύνοδο Κρόνου-Ποσειδώνα, επιφέροντας δυσκολίες εμπλοκές και μπερδέματα, με τους δόλιους χειρισμούς να κατακτούν θριαμβευτικά την πρώτη θέση στην καθημερινότητα του. Πίσω από τον Ήλιο μάλιστα ακολουθεί και η προοδευμένη Αφροδίτη, κουνώντας επιδεικτικά το μαντήλι σε «γάμους και χαρές». Εξόχως καταθλιπτική η συγκεκριμένη περίοδος αναμένεται να ρίξει τον Χάρη στην αγκαλιά της Χάρυβδης των διαψεύσεων, τόσο σε προσωπικό-συναισθηματικό όσο και σε επαγγελματικό-οικονομικό επίπεδο.

Η απάντηση σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι παρά μόνον το «δουλειά και πάλι δουλειά». Η όσμωση του Κυπριακής καταγωγής σαξοφωνίστα με νέες τάσεις και ρεύματα της μουσικής σκηνής, η μαθητεία του με έμπειρους δημιουργούς ή η περίτεχνη σύνθεση πάνω σε κλασσικές φόρμες θα τον καταστήσει «ακατάλληλο» για ελαφρολαϊκές ή εύπεπτες συνταγές, πλην όμως είναι σε θέση να τον χρίσει ως έναν από τους πλέον σημαντικούς δημιουργούς της νέας γενιάς.

Το σημαντικότερο πρόβλημα για τον ίδιο θα είναι πάντα το καταπιεσμένο συναίσθημα του κι εδώ είναι που ο Κρόνος δεν ...συγχωρεί. Και το στοίχημα του Χάρη Αντωνίου δεν είναι η επιτυχία -για μένα είναι δεδομένη- αλλά η χαρά της...