Leonardo Da Vinci – Ο πανανθρώπινος δημιουργός
Η μεγαλύτερη μορφή της αναγέννησης και όχι μόνο, με σημαντική συνεισφορά και στην αστρονομία.
από την Κατερίνα Σαλωνίκη
Ο Leonardo Da Vinci γεννήθηκε σαν σήμερα στις 15/4/1452 στις 9.40 το βράδυ στο Vinci της Ιταλίας.
Είναι ένας από τους μέγιστους ζωγράφους της ιστορίας. Στην ουσία πρόκειται για μια συμπαντική μορφή.
Μεγαλοφυής και διάσημος για την εργασία του σε τομείς όπως την εφαρμοσμένη μηχανική, την αρχιτεκτονική, τα μαθηματικά, τις φυσικές επιστήμες και τη γεωμετρία.
Η μεγαλύτερη μορφή της αναγέννησης και όχι μόνο, με σημαντική συνεισφορά και στην αστρονομία.
Γεννήθηκε από το ζευγάρι των συμβολαιογράφου Πιέρο ντα Βίντσι και της υπηρέτριας Κατερίνας, που δεν παντρεύτηκαν μεταξύ τους αλλά με διαφορετικούς συντρόφους.
Συγκεκριμένα παντρεύτηκαν εκείνος την κόρη ενός πλούσιου συμβολαιογράφου κι εκείνη έναν εργάτη υψικαμίνου.
Ο μικρός Λεονάρδος μεγάλωσε κοντά στον πατέρα του, ο οποίος και διέκρινε την ευφυία του νωρίς και στα 14 χρόνια του τον έστειλε να μαθητεύσει στο εργαστήριο του φλωρεντινού ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο.
Έκτοτε η παρουσία του απλώθηκε σε δεκάδες νοητικά μονοπάτια δημιουργίας και έμπνευσης.
Μελέτησε σχολαστικά την αεροδυναμική, παρατηρώντας το πέταγμα των πουλιών.
Τα σχέδια του και οι εφευρέσεις του ξεπερνούσαν συχνά κατά πολύ τις τεχνικές δυνατότητες της εποχής.
Στον «Άνθρωπο του Βιτρούβιου» είχε καταλήξει στο συμπέρασμα πως το ανθρώπινο σώμα με τα χέρια σε έκταση μπορούσε να χωρέσει στα δύο τέλεια γεωμετρικά σχήματα, τον κύκλο και το τετράγωνο. Με τις δικές του μελέτες, διόρθωσε κάποιες ανακολουθίες του Βιτρούβιου.
Όλο αυτό είχε άμεση σχέση με το θεώρημα της «Χρυσής Τομής».
Στο «Μυστικό δείπνο» ο Da Vinci συλλαμβάνει τη στιγμή που ο Χριστός αποκαλύπτει στους αποστόλους του, ότι ένας από αυτούς θα τον προδώσει.
Η σημασία στην τοποθέτηση των αποστόλων και του Χριστού είναι τεράστια.
Όσο για τη «Μόνα Λίζα» με το σαρδόνιο χαμόγελο, έχει μείνει στην κορυφή της ιστορίας της τέχνης.
Πέθανε σε ηλικία 67 ετών αφήνοντας ένα βαρυσήμαντο έργο και μια ασύλληπτη πνευματική κληρονομιά.
«Όπως και μια μέρα που την έζησες καλά σου χαρίζει την απόλαυση του ήρεμου ύπνου, έτσι και μια ζωή καλά χρησιμοποιημένη, χαρίζει τον ήρεμο θάνατο».
Ο Da Vinci ήταν Ταύρος με ωροσκόπο Τοξότη και Σελήνη στους Ιχθείς.
(Η ημερομηνία διορθώνεται λόγω αλλαγής ημερολογίου).
Στο λαμπερό και φωτισμένο του ωροσκόπιο, διαφαίνεται όλη η πορεία του στην τέχνη και στις επιστήμες.
Ο Κρόνος στον 10ο οίκο σε αντίθεση με τον Ερμή από τον 4ο οίκο,δείχνει την καθιέρωσή του, αλλά και τον πατέρα του σε καθοριστική θέση για τη ζωή του, καθώς και την κοινωνική θέση που κατείχε.
Ο Ποσειδώνας επίσης γωνιακός στον 10ο οίκο, κυματίζει μεσουρανώντας τη σημαία της τέχνης.
Ο Ήλιος από τον 5 οίκο κυβερνήτης του 9ου, σε τετράγωνο με Πλούτωνα (στον Λέοντα) προσέδιδε μία δημιουργική εσωστρέφεια, τόσο δημιουργική που το παράλληλο εξάγωνο με τον Δία, οδηγούσε στα αμίμητα δημιουργήματα, της κάθε είδους τεχνοτροπίας του.
Η επιστημονική του φαντασία είναι έκδηλη από τον Άρη στον Υδροχόο σε τρίγωνο με τον Κρόνο, τον ωροσκόπο στον Τοξότη και το τρίγωνο της Σελήνης με τον Ουρανό.
Η διαφορά του Da Vinci όμως από κάθε άλλον που διαθέτει ανάλογες όψεις, βρίσκεται στις αφοπλιστικά καθοριστικές λεπτομέρειες...
Οι δύο αμοιβαίες υποδοχές σε καθοριστικούς οίκους, δηλώνουν την μοναδική του σχέση με ότι καταπιάνονταν.
Ο κυβερνήτης του 3ου οίκου της αντίληψης Ουρανός, βρίσκεται στον 8ο οίκο της ψυχολογικής επιρροής, σχηματίζοντας τρίγωνο με τη Σελήνη στον 3ο, που κυβερνά τον 8ο!!!
Δηλαδή οι πλανήτες μεταξύ τους σχηματίζουν τρίγωνο με τους κυβερνήτες των οίκων τους.
Γι αυτό και ότι δημιουργούσε ήταν πανανθρώπινο, με ατσάλινα θεμέλια, που αποτελούσαν τη βάση των οικοδομημάτων του.
Η νοητική του δραστηριότητα σε συνάρτηση με την καλλιτεχνική του ροπή, ήταν απολύτως εναρμονισμένα (Αφροδίτη στον Ταύρο τρίγωνο με Ποσειδώνα) και τοποθετημένα με ακρίβεια, σαν κουμπότρυπες σε ύφασμα.
Πρόκειται για μία αστρολογική «συνομωσία» που δεν σταματά εδώ.
Η άλλη αμοιβαία υποδοχή σε οίκους γίνεται με τους κυβερνήτες 4ου και 10ου οίκων, (σημαντικών γωνιακών οίκων) όπου Ποσειδώνας και Ερμής αντίστοιχα βρίσκονται στους αντίστοιχους οίκους (Ποσειδώνας κυβερνήτης 4ου στον 10ο και Ερμής κυβερνήτης 10ου στον 4ο).
Αν λάβουμε υπ’ όψιν και την αντίθεση του Ερμή με τον Κρόνο επίσης από τον 10ο οίκο, μπορούμε να καταλάβουμε πως από την οικογένεια που προήλθε υπήρξε μια ιδιαιτερότητα, που είναι η απουσία της μητέρας για τους λόγους που αναφέρθησαν.
Δεν έχουν τέλος τα δώρα της ζωής για τον Da Vinci, εφόσον στα παραπάνω προστίθεται συνδυαστικά και το μεγάλο πύρινο τρίγωνο μεταξύ Ερμή – Πλούτωνα – Ωροσκόπου, το οποίο σφραγίζει την πολυσύνθετη φύση του και την ικανότητα να εκφράζει τις ιδέες του εκπέμποντας σε τρομερά υψηλές συχνότητες, όπως άλλωστε συνέβαινε.