Ο Ανώτερος Εαυτός Μέρος Β΄

Ο Τζελαλαντίν Ρουμί, ο μεγάλος Πέρσης ποιητής, αναζητά τον έρωτα στο πρόσωπο του Αγαπημένου όπως τον λέει και τελικά, όταν τον βρίσκει, καταλαβαίνει ότι είναι ο ίδιος ο Ανώτερος Εαυτός.

Βάστα τα χαλινάρια της Αγάπης και μη φοβάσαι. Κρατήσου από την αλήθεια που κρύβει το ψέμα και μη φοβάσαι. Πρέπει να ξέρεις, ο Αγαπημένος που ψάχνεις δεν είναι κάποιος άλλος από σένα τον ίδιο.

Για αυτό, όταν ανακαλύψουμε έστω και μια ακτίνα του ανώτερου μας εαυτού, θα αρχίσουν να αναβαθμίζονται όλα τα Ψυχικά κύτταρα, με αποτέλεσμα να αντιλαμβανόμαστε πιο καθαρά τις ανώτερες πνευματικές πληροφορίες και τα σημάδια, τα οποία στέλνει.

Τα σημάδια είναι ίσως η πιο συγκλονιστική εμπειρία στην ζωή κάθε νεοφώτιστου και, όταν αρχίζουν και έρχονται, νοιώθεις ότι έχεις το βασίλειο του Ουρανού στα πόδια σου. Οι συμπτώσεις σίγουρα δεν είναι συμπτώσεις και τα πιο τρελά και απίθανα πράγματα που θα σου συμβούν θα προέρχονται από την μικρή επαφή μαζί του. Έτσι βλέπουμε πιο καθαρά τις επιλογές που μας παρουσιάζονται, τις οποίες ουσιαστικά δρομολογεί ο Ανώτερος Εαυτός, για κάθε πτυχή της Ψυχής και της προσωπικότητάς μας.

Επίσης, με την ένωση αρχίζει και η αποφόρτιση εντάσεων, που αφορούν την τωρινή αλλά και τάσεις προηγουμένων ζωών, που πιθανότατα δεν έχουν ισορροπήσει. Μετά από την σημαντική κατανόηση και μέσα από απρόσμενα γεγονότα, ξεκινά ένα στάδιο εξαγνισμού της Ψυχής, και αλλαγής του Ψυχικού σχεδίου της. Όταν ζητηθεί από την Ψυχή ο Ανώτερος Εαυτός, αναλαμβάνει τα ηνία και αφήνεται να καθοδηγηθεί από εκείνον. Όταν με απόλυτη πίστη και εμπιστοσύνη, εναποθέτεις την ζωή σου στα χέρια του, συμβαίνουν συγκλονιστικά γεγονότα. Στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας αναπτύσσεται η συνείδηση και ενεργοποιούνται ικανότητες και χαρίσματα, που παρέμεναν ναρκωμένα. Ο άνθρωπος γίνεται κύριος της ζωής του και χειρίζεται αυτό που λέμε «Μοίρα», διαμορφώνοντας το μέλλον του, έχοντας καθημερινή συνειδητή επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό. Ο άνθρωπος πλέον καθοδηγείται και έτσι οι επιλογές του, τον φέρνουν σιγά- σιγά στην πνευματική ολοκλήρωση.

Τα προβλήματα ελαχιστοποιούνται και η αλλαγή στην αύρα του καθοδηγεί με έναν τρόπο και την αλλαγή των άλλων ανθρώπων γύρω του. Στην Αρχαία Ελλάδα είχαν μιλήσει για την ένωση της ψυχής με το πνευματικό της κομμάτι και είχαν ονομάσει αυτή την ένωση «Θεϊκό Έρωτα». Όλοι οι άνθρωποι έχουμε βαθιά μέσα μας, την ανάμνηση του Θεϊκού Έρωτα και την αποζητούμε, αναζητώντας συνεχώς το άλλο μας μισό... την αδελφή ψυχή μας μέσα σε ένα σύντροφο. Από εκεί, ξεκινά η ανάμνηση της ένωσης γιατί πάνω στον άλλον προβάλεις και ενθυμείσαι το θεϊκό κομμάτι που έχεις αποχωριστεί.Όμως αυτή η ένωση είναι δυστυχώς, πρόσκαιρη και επιφανειακή, γιατί το κενό της Ψυχής μας, μπορεί να γεμίσει μόνο όταν συνδεθεί με το Πνευματικό μας κομμάτι.

Στο επόμενο η συνέχεια το τρίτο μέρος του Ανώτερου Εαυτού.