Η Απόδραση από το σκοτάδι - Μέρος Β΄
Ο κόσμος που βλέπουμε μέσα από τα δικά μας μάτια στην ουσία αντανακλά το ατομικό μας σύστημα αναφοράς
Αφιερωμένο στον γιο μου, Γιάννη, που έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή μου...
Δεν είμαι το φως, είμαι η νύχτα, μα μια φλόγα λοχίζει ανάμεσα στα σωθικά μου και με τρώει. Είμαι η νύχτα που την τρώει το φως
(Νικ. Καζαντζάκης)
Ο κατώτερος εαυτός μας είναι το ζωώδες κομμάτι μας που χρειάζεται να ελέγξουμε για να βρούμε την αλήθεια μας. Είναι εκεί που συγκρούονται όλα μας τα κομμάτια. Αυτός είναι που έχει διαχωριστεί από τον Θεό και αυτόν τώρα χρειάζεται να τον ξαναφέρουμε ξανά σε επαφή με τον Θείο μας κομμάτι.
Ο κόσμος που βλέπουμε μέσα από τα δικά μας μάτια στην ουσία αντανακλά το ατομικό μας σύστημα αναφοράς που σχετίζεται με τον κατώτερο μας εαυτόν που είναι διαστρεβλωμένος και αποκομμένος από την αλήθεια και τον Θεό. Δηλαδή οι κυρίαρχες πεποιθήσεις μας, οι επιθυμίες μας, οι προσδοκίες και τα συναισθήματα που υπάρχουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ψευδαίσθηση την οποία την έχουμε δημιουργήσει βάσει του εγώ μας.
Για αυτό στην Αστρολογία αναλύουμε το γενέθλιο ωροσκόπιο το οποίο είναι το λεγόμενο «γεωκεντρικό»: αν αντιστρέψουμε τη λέξη «γεω» σε «εγώ», τότε το ωροσκόπιο γίνεται «εγώ-κεντρικό» που σημαίνει ότι όλα τα βλέπουμε μέσα από το μικρό μας το εγώ και τίποτε δεν είναι αληθινό, γιατί το επίκεντρο είμαστε εμείς οπότε δεν υπάρχει αντικειμενική κρίση.
Όλη η δυστυχία που έχει προκύψει και ο φόβος στην ζωή μας δεν είναι τίποτε άλλο από προβολές του κεντρικού εγώ μας το οποίο μάς παίζει παιχνίδια. Αυτό συμβαίνει επειδή ο τρόπος που έχουν μεγαλώσει όλες οι γενιές, μας έχει αποδυναμώσει και μας έχει κάνει να ξεχάσουμε το ποιοι πραγματικά είμαστε... Όταν έρχεται ένα μωρό στον κόσμο στην αρχή θυμάται όλη την αλήθεια, γι' αυτό δεν έχει την αίσθηση του φόβου ή της εγκατάλειψης ή του θανάτου. Μέχρι τα 6 του χρόνια έχει μπει το βλαβερό πρόγραμμα και από εκεί και πέρα αρχίζει η Οδύσσεια του κάθε ανθρώπου...
Τώρα όμως μια νέα εποχή έρχεται η οποία μας αναγκάζει να αλλάξουμε όλα τα στοιχεία που μας κάνουν να υποφέρουμε σε Φως και Αλήθεια, οπότε εκεί ούτε κινδυνεύουμε, ούτε είμαστε διαχωρισμένοι από την Θεϊκή ολότητα.
Χρειάζεται να θυμάστε ότι το να υπερνικήσει ένας άνθρωπος τον (κατώτερο) εαυτό του, είναι η πρώτη και η πιο ευγενής από όλες τις νίκες (Πλάτων).
Στο επόμενο η συνέχεια «Η Απόδραση από το Σκοτάδι»