Η Απόδραση από το σκοτάδι - Μέρος Δ΄

Αφιερωμένο στον γιο μου, Γιάννη, που έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή μου...

Μόνο το μικρό «εγώ» έχει ανάγκη από εξωτερική επιβεβαίωση, αποδοχή, εξωτερικά αποκτήματα, ιδιοκτησίες και εξωτερική αγάπη

Το θέμα πάντως του κατώτερου εαυτού δεν είναι η αμαρτία και το λάθος που πρέπει να τιμωρηθεί αλλά αυτό που χρειάζεται να διορθωθεί. Η αίσθηση ότι είμαστε ανεπαρκείς, αδύναμοι, ατελείς, προέρχεται από την ισχυρή πεποίθηση της «αρχής της έλλειψης» που κυβερνά τον κόσμο των ψευδαισθήσεων και ο κατώτερος εαυτός είναι φτιαγμένος αποκλειστικά από αυτό το υλικό. Για αυτό είμαστε δυστυχείς.

Κοιτώντας ποιόν κόσμο αναζητάμε στους άλλους είναι αυτό που νοιώθουμε ότι έχουμε ανάγκη. «Αγαπάμε» κάποιον με την προϋπόθεση να πάρουμε κάτι για μας, να ωφεληθούμε. Αυτό στην πραγματικότητα είναι η αιτία που μας κάνει να περάσουμε από τον κόσμο της αγάπης στον κόσμο των ψευδαισθήσεων.

Ο κατώτερος εαυτός μας παίζει έναν ρόλο και μέσα από αυτόν ξεκινάει ο προσωπικός μας Γολγοθάς. Τον ρόλο αυτό βέβαια εμείς τον έχουμε επιλέξει, πριν ενσαρκωθούμε, για να πάρουμε το συγκεκριμένο μάθημα. Οι ψευδαισθήσεις μας διαχωρίζουν από την αλήθεια μας και αυτό μας φέρνει δυστυχία γιατί αρχίζουν οι προβολές μας πάνω σε ψεύτικες εικόνες.

Μόνο το μικρό «εγώ» έχει ανάγκη από εξωτερική επιβεβαίωση, αποδοχή, εξωτερικά αποκτήματα, ιδιοκτησίες και εξωτερική αγάπη. Ο Εαυτός που ο Θεός δημιούργησε δεν έχει ανάγκη από τίποτε. Δεν έχει κανενός είδους έλλειψη για αυτό δεν έχει ανάγκες. Είναι όλα στην ιδιοκτησία του χωρίς να κάνετε τον παραμικρό κόπο. Είναι αιώνια πλήρης, ασφαλής, αγαπά και αγαπιέται. Επιδιώκει να μοιράζεται παρά να κατέχει, να επεκτείνετε παρά να κάνει προβολές. Δεν έχει τίποτε ανάγκη και θέλει να είναι Ενωμένος με τους άλλους μέσα από την κατάσταση ενότητας και αφθονίας.