Το Κάρμα ως ο νόμος της Ανάγκης και πόσο ταλαιπωρεί την ζωή μας

Αφιερωμένο στο γιό μου Γιάννη που έφυγε τόσο νωρίς από την ζωή μου.

Το κάρμα σχετίζεται με την μοίρα και για αυτό χρειάζεται να γίνουμε λιγότερο μοιραίοι και με αυτό τον τρόπο, λόγω της συνείδησης που θα έχουμε αποκτήσει, θα γίνουν μεγάλες αλλαγές στην ζωή μας.

Τα πρότυπα που επαναλαμβάνονται μας δείχνουν τις ανάγκες μας.

Για κάθε συνήθεια που αποκτούμε, για και κάθε εμπειρία που βιώνουμε ξανά και ξανά, για κάθε πρότυπο που επαναλαμβάνεται, υπάρχει μέσα μας μια ανάγκη. Η ανάγκη αυτή ανταποκρίνεται σε κάποια πεποίθηση που έχουμε. Αν δεν υπήρχε ανάγκη, δεν θα την εξωτερικεύαμε, δε θα είμαστε αυτό που είμαστε.

Υπάρχει μέσα μας κάτι που μας καθοδηγεί στο πάχος, στις κακές σχέσεις, στις αποτυχίες, στο τσιγάρο, στο θυμό, στην φτώχεια, στην απάτη ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα.

Πόσες φορές δεν έχουμε πει: «Πότε δε θα το ξανακάνω αυτό», και ύστερα, πριν περάσει η ημέρα, τρώμε και πάλι το γλυκό, καπνίζουμε το τσιγάρο, λέμε βαριές κουβέντες στους ανθρώπους που αγαπάμε κλπ. Μπορεί βέβαια να συμβιβαζόμαστε στην συνέχεια με το πρόβλημα, λέμε όμως θυμωμένοι στον εαυτόν μας: «δεν έχεις καμία δύναμη, είσαι ένα τίποτε, δεν έχεις καμία θέληση, καμία πειθαρχία. Είσαι απλώς ένα τίποτε και δεν θα καταφέρεις ποτέ να είσαι κάτι». Αυτό προσθέτει και άλλο βάρος στο φορτίο ενοχών που κουβαλάμε και κατ' επέκταση αυξάνει το κάρμα μας γιατί γινόμαστε για μια φορά ακόμα μοιραίοι.

Ενώ αντίθετα, αν ξεκινήσουμε σιγά σιγά και κόψουμε ο καθένας μας τις κακές του συνήθειες, τότε η ζωή σας θα αλλάξει και από τότε και μετά θα αλλάξει και το κάρμα σας.

Ας κάνουμε ένα βήμα και ας δουλέψουμε πάνω στην επιθυμία να εξαφανίσουμε την ανάγκη. Όταν εξαφανίσουμε την ανάγκη, τότε δεν θα έχουμε καμία επιθυμία για τσιγάρο, για υπερβολικό φαγητό, ούτε για αρνητικά πρότυπα.

Τα αρνητικά πρότυπα είναι αυτά που μας αναγκάζουν να μπούμε στον Νόμο του Κάρμα τα οποία τα κουβαλάμε μέσα στο DNA μας από την πλευρά των προγόνων μας και χρειάζεται να δώσουμε μεγάλη μάχη για να καταλάβουμε την μοίρα μας και κατά κάποιο τρόπο στα σημεία που μπορούμε να την αλλάξουμε.

Πες στον εαυτόν σου: «Είμαι πρόθυμος να εξαφανίσω την ανάγκη για.... πχ να σταματήσω να στεναχωριέμαι με το παραμικρό». Αλλά χρειάζεται να μην αντισταθείς στην αλλαγή γιατί δεν θα έχεις το αποτέλεσμα που θέλεις.

Ο ιστός που δημιουργούμε γύρω από τον εαυτόν μας πρέπει να καταστραφεί. Αν έχουμε στα χέρια μας ένα μπερδεμένο κουβάρι από σπάγκο και προσπαθούμε να το ξεμπερδέψουμε βιαστικά, τότε το μπερδεύουμε περισσότερο. Για να ξεμπερδέψουμε τους κόμπους χρειάζεται υπομονή και ηρεμία. Το ίδιο χρειάζεται και το ξεμπέρδεμα των πνευματικών μας κόμπων.

Το μυστικό για να λύσουμε το κάρμα μας είναι να έχουμε την αμέριστη διάθεση να εγκαταλείψουμε τις παλιές μας συμπεριφορές.

Το κάρμα είναι νοητική κατασκευή και λειτουργεί στον δικό μας ψευδαισθητικό πεδίο της πραγματικότητας μας.