Από τον Γιάννη Ριζόπουλο
Ποιητής, θεατρικός συγγραφέας και κριτικός τέχνης, γεννήθηκε στις 26/8/1880 (ώρα 5:00) στη Ρώμη. Ο όρος «σουρεαλιστικό δράμα» χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στην παρουσίαση του έργου του «Οι μαστοί του Τειρεσία».
Στο ωροσκόπιο του ξεχωρίζει η σύνοδος Σελήνης-Ποσειδώνα στα όρια του 9ου οίκου, μια όψη που συνέβαλε ουσιαστικά στο συγγραφικό του ταλέντο αλλά και στον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε στα καλλιτεχνικά δρώμενα των αρχών του 20ου αιώνα. Η σύνδεση του Ποσειδώνα με τον Ερμή (σχηματίζουν τετράγωνο) αλλά και με τη σύνοδο Ήλιου-Ουρανού στην αστρική της εκδοχή (επίσης με τετράγωνο) όρισε τον διακεκριμένο ρόλο του στα πρωτοποριακά κινήματα του κυβισμού, του νταντά και του υπερρεαλισμού. Ουσιαστικά μέσα από αυτό το πλέγμα των όψεων ο Ουρανός στον 1ο οίκο βρήκε χώρο για να αναπτυχθεί και να εκδηλώσει τις διαφοροποιητικές του τάσεις, τόσο με δημιουργικό όσο και ακραίο τρόπο. Η σύνοδος του με την αστρική Δήμητρα ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την τάση εξωτερίκευσης μιας ριζοσπαστικής οπτικής, ωστόσο η πλέον αντιπροσωπευτική όψη του είναι αυτή με τον Ποσειδώνα (τετράγωνο ως αστρικός) δηλωτική ενός ανατρεπτικού καλλιτεχνικού ρεύματος. Ο Απολιναίρ προέτρεψε στη διερεύνηση νέων περιοχών της ποιητικής φαντασίας, στην αναζήτηση του αιφνίδιου και του θαυμαστού που παράγεται από τη σύγκρουση φαινομενικά ασύνδετων καταστάσεων (Το καινούριο πνεύμα και οι ποιητές-1918). Μια χαρακτηριστικά Ουρανο-Ποσειδώνια σύνθεση δηλαδή, η οποία μάλιστα με τη συνδρομή του Αντρέ Μπετόν έγινε main stream στους πρωτοποριακούς καλλιτεχνικούς κύκλους την περίοδο που οι δύο πλανήτες σχημάτιζαν μια ίδιο-συναστριακή αντίθεση (Ο Ποσειδώνας στο Λέοντα και ο αστρικός Ουρανός στον Υδροχόο-1917 έως 1923). Παράλληλα, στα πλαίσια της αντιπαράθεσης του με το καλλιτεχνικό κατεστημένο, δεν δίστασε να δηλώσει: «Κάψτε το Λούβρο!»
Φυσικά μεγάλο μερίδιο «ευθύνης» για το ριζοσπαστικό πνεύμα του είχε και ο Άρης στον 1ο οίκο, ο οποίος μάλιστα ως αστρικός κάνει μια σύνοδο με τον Ήλιο του, αφήνοντας ορθάνοικτη την ...πόρτα για κάθε είδους αντιπαραθέσεις. Επιπρόσθετα, η σύνοδος του με την Αφροδίτη υποδηλώνει έναν άνθρωπο με πάθος και ...ολίγον ροκ.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, ένας τόσο .έντονος και ..διαταραγμένος χάρτης προοιώνιζε δυσκολίες και ιδιαιτερότητες στην προσωπική του ζωή. Ο πατέρας του, παραμένει άγνωστος μέχρι και σήμερα, ενώ η μητέρα του ήταν ανυπότακτη, εξαιρετικά φιλελεύθερη και συχνή θαμώνας των καζίνο (τα τετράγωνα του αστρικού Ήλιου με τον Ποσειδώνα και της Σελήνης με τον αστρικό Ουρανό στο Λέοντα είναι ίσως ενδεικτικά αυτών των καταστάσεων).
Από τις σχέσεις του εκείνη που έγινε περισσότερο γνωστή-εξ αιτίας μάλλον του ...θυελλώδους χαρακτήρα της-ήταν με τη Σκορπίνα-και μούσα του-ζωγράφο Μαρί Λωρενσέν.
Ωστόσο παρά τα όποια προβλήματα, ο Απολιναίρ υπήρξε ένας πολύ ένθερμος και αποτελεσματικός «διαχειριστής» των ...χαοτικών δυνάμεων του Ουρανού και του Ποσειδώνα, οι οποίοι και τον έχρισαν ως επάξιο εκπρόσωπο τους. Και φυσικά ο Πλούτωνας που δεσπόζει στο 10ο οίκο του ωροσκοπίου του δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να εκδηλώσει τις μηδενιστικές του τάσεις. Όμως, εκείνος ο πλανήτης που τελικά του δημιούργησε τους μεγαλύτερους μπελάδες ήταν ο Κρόνος (στον Κριό και τον 9ο οίκο). Κι αυτό κρίνεται μάλλον ως φυσιολογικό, από τη στιγμή που ο πλανήτης πέραν της κριτικής δεν είχε απολύτως καμία «πρόσβαση» στις κεντρικές επιλογές και τον τρόπο ζωής του Απολιναίρ. Έτσι τον ...εκδικήθηκε και με το παραπάνω...
Το 1911 καθώς ο Κρόνος περνούσε από το Μεσουράνημα του, κατηγορήθηκε άδικα ότι έκλεψε τη «Μόνα Λίζα» και κλείστηκε για πέντε ημέρες στη φυλακή βιώνοντας την απόλυτη ντροπή και ...φρίκη. Και από το 1916 που ο Κρόνος ...εισέβαλε στο 12ο οίκο του άρχισαν τα προβλήματα με την υγεία του που είχαν ως κατάληξη το θάνατο του σε ηλικία τριάντα οκτώ ετών. Αρχικά τραυματίστηκε πολεμώντας στο μέτωπο και το 1918 με τον Κρόνο να βρίσκεται πάνω σχεδόν στον Ωροσκόπο του, εγκατέλειψε για πάντα τον κόσμο που μίσησε και αγάπησε παθιασμένα, πέφτοντας θύμα της ισπανικής γρίπης.
