από τον Γιάννη Ριζόπουλο
Έφυγε από κοντά μας αλλά η αεικίνητη νευρική φιγούρα του με τις ξεκαρδιστικές ατάκες θα είναι πάντα εδώ μαζί μας. Η μοναδικότητα του σκιαγραφείται στον γενέθλιο χάρτη του από την σύνοδο του Δία με τον Ουρανό, μια αδιάκοπη πηγή πληθωρικότητας και σουρεαλιστικών τόνων. Τα «κρυφά» τετράγωνα των δύο πλανητών με τον Ήλιο (στην αστρική τους εκδοχή) αποτυπώνουν ουσιαστικά την κινηματογραφική προσωπικότητα του Θανάση Βέγγου. Ηθοποιός που δεν έβγαλε ποτέ κάποια σχολή -απλά δημιούργησε τη δική του- πήρε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος εξ αιτίας του ιδιαίτερου ταλέντου του. Κορυφαία του στιγμή με την ομόφωνη γνώμη κοινού και κριτικών ήταν το «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;», μια ταινία που σάρωσε στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης το 1971.
Δίδυμος με τον Ερμή στους Διδύμους θα μπορούσε να πει κανείς ότι έβγαλε στην οθόνη όλη την ...κινητική ενέργεια του ζωδίου, ωστόσο από την πείρα μου γνωρίζω πως μέσα στο «μηχανάκι» του «Πράκτορα 000» ή του «Παπατρέχα» θα πρέπει λογικά να υπήρχε κι ένας δραστικός Άρης.
Η σύνοδος του κόκκινου πλανήτη με την Αφροδίτη στον Καρκίνο και τον Πλούτωνα από δίπλα, προδίδει το εσωτερικό πάθος του Θανάση Βέγγου, ενώ το όλο σχήμα ήταν και ένα μόνιμο παράθυρο πρόσβασης στις καρδιές των λαϊκών ανθρώπων. Το τρίγωνο του Άρη με τον Δία ήταν κατά τεκμήριο εκείνο που απελευθέρωσε τη δυναμική του, ενώ ο Ποσειδώνας σε τετράγωνο -πιθανότατα- με την Σελήνη στον Ταύρο και σε τ-τετράγωνο με τον αστρικό Ερμή και την αστρική Δήμητρα φαίνεται πως κινούσε τα νήματα των καλλιτεχνικών του τάσεων.
Σαν κλασικός Δίδυμος είχε δύο πλευρές και από αυτήν την άποψη το ερώτημα του τίτλου της ταινίας «Ποιός Θανάσης;» είχε ουσιαστικά ...ερείσματα. Σε αντίθεση με την διαδεδομένη κινηματογραφική εικόνα του, στην ιδιωτική του ζωή, κυρίαρχος ήταν ο σοβαρός και μετρημένος Κρόνος, γαλουχημένος μάλιστα με τις παραδοσιακές αξίες μιας άλλης εποχής. Αυτή η σοβαρή μεστή αλλά και πιο «πικρή» του πλευρά που γνωρίσαμε στην αρχή και το τέλος της καριέρας του, άφησε το αποτύπωμα της σε ρόλους όπως αυτοί στην «Μαγική Πόλη», το «Δράκο», τις «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου» και το «Όλα είναι δρόμος». Φυσικά ο Κρόνος δεν παρέλειψε να τον «επισκεφθεί» και τα δύο χρόνια που έκανε στην Μακρόνησο ως εξόριστος μετά τον Εμφύλιο.
Καλή ξεκούραση...
