από τον Γιάννη Ριζόπουλο
Το περασμένο Σάββατο 23 Ιουλίου, η σύγχρονη μουσική σκηνή έχασε μια από τις καλύτερες φωνές της και ανάμεσα στην πραγματική θλίψη και τα -κατά την γνώμη μου κακεντρεχή- σχόλια του τύπου «καλά να πάθει», ας δούμε τα αστρολογικά δεδομένα που ανέδειξαν την Amy Winehouse σε πρωταγωνίστρια ενός ακραίου δράματος.
Στην αστρολογική παρουσίαση της, που έγινε πριν από ένα μήνα περίπου με αφορμή την αναβολή της συναυλίας της στην Αθήνα, είχα αναφερθεί στο πέρασμα του Κρόνου από την γενέθλια θέση του το φθινόπωρο του 2012 και την κρισιμότητα αυτής της διέλευσης για την καριέρα αλλά και την ζωή της -μακαρίτισσας πλέον- τραγουδίστριας. Και η παρατήρηση μιας καλής φίλης που διάβασε το άρθρο ήταν «δεν την βλέπω να φτάνει μέχρι εκεί». Δυστυχώς είχε δίκιο, αφού τελικά ο Άρης, ο Πλούτωνας αλλά και ο Κρόνος δεν της επέτρεψαν να κερδίσει το «στοίχημα» της επόμενης χρονιάς.
Στο συγκεκριμένο άρθρο είχα τονίσει, τόσο τον εξαιρετικά δραστικό Ποσειδώνα, αυτουργό μιας ατέρμονης φυγής, όσο και τις αυτοκαταστροφικές τάσεις των «κρυφών» τετραγώνων ανάμεσα στις συνόδους του (αστρικού) Άρη και της Αφροδίτης από την μία, και του (τροπικού) Κρόνου με τον Πλούτωνα από την άλλη.
Όλα αυτά βέβαια, χωρίς την πλήρη γνώση του γενέθλιου χάρτη της, αφού η ώρα γέννησης της παρέμενε άγνωστη.
Το νέο στοιχείο που υπάρχει στην διάθεση μας είναι το ωροσκόπιο της Amy Winehouse, όπως το δημοσίευσε ο αστρολόγος Φρανκ Κλίφορντ, με ώρα γέννησης 22:25.
Και αν μη τι άλλο ο Ωροσκόπος στους Διδύμους, δικαιολογεί επαρκώς την ιδιαίτερη ευαισθησία της Amy στους πνεύμονες (εμφύσημα), ένα πρόβλημα που είχε επιδεινωθεί εξ αιτίας της αλόγιστης χρήσης ουσιών και ιδιαίτερα του κρακ.
Ιδιαίτερα σημαντική ως προς αυτό το θέμα είναι και η τοποθέτηση της συνόδου Κρόνου-Πλούτωνα στον 6ο οίκο (με σύστημα οικοθεσίας Placidous). Οι δύο πλανήτες υποδηλώνουν χρόνια προβλήματα υγείας και τα «κρυφά» τετράγωνα τους με τον αστρικό Άρη και την αστρική Αφροδίτη έδωσαν σάρκα και οστά σε αυτήν την τάση, με επιπλέον «μπόνους» τις μανιοκαταθλιπτικές εκρήξεις της Amy.
Εξ ίσου αντιπροσωπευτική του καλλιτεχνικού δρόμου που ακολούθησε αλλά και των επιλογών της είναι και η παρουσία του Ποσειδώνα στον 7ο οίκο του ωροσκοπίου της, ενώ η αναγνώριση και η επιτυχία της σκιαγραφείται από την σύνοδο της Δήμητρας με το Μεσουράνημα, σε τετράγωνο μάλιστα με τον αστρικό Δία και τον αστρικό Ουρανό στον Σκορπιό.
Όσον αφορά τα «γιατί» του πρόωρου χαμού της Βρετανίδας με την υπέροχη φωνή -και εννοώ τον χρόνο που συνέβη- θα πρέπει κατ’ αρχάς να σταθούμε στο ακριβές τετράγωνο του «προχωρημένου» Άρη με τον γενέθλιο Ωροσκόπο στους Διδύμους (στο Ηλιακό τόξο βρίσκεται στις 17 και 53΄ της Παρθένου). Αυτή είναι μια ένδειξη που παραπέμπει ευθέως σε κινδύνους, όταν ο γενέθλιος Άρης είναι επιβαρυμένος με σκληρές όψεις.
Επιπλέον όμως ο αστρικός διελαύνων Κρόνος είναι -κι αυτός- στην 17η μοίρα της Παρθένου (17 45΄ για την ακρίβεια), δημιουργώντας τις προϋποθέσεις μιας δοκιμασίας, πάνω στον καμβά μιας προϋπάρχουσας ευαισθησίας.
Η τρίτη ένδειξη είναι και αυτή «κρυφή» και έχει να κάνει με τον αστρικό Πλούτωνα, ο οποίος στο γενέθλιο ωροσκόπιο της Amy είναι στην 4η μοίρα του Ζυγού. Όπερ σημαίνει πως αυτήν την περίοδο δέχθηκε άμεσα την επιρροή του τετραγώνου Ουρανού-Πλούτωνα, με τους δύο πλανήτες να βρίσκονται στην 4η μοίρα του Κριού και του Αιγόκερω, αντίστοιχα.
Αν και οι τροπικές διελεύσεις πάνω στον αστρικό γενέθλιο χάρτη δεν είναι συνήθως τόσο δηλωτικές μιας κατάστασης, όσο οι αστρικές από τον τροπικό, εδώ θα μπορούσε να υπάρξει μια εξαίρεση. Γιατί το τετράγωνο του Πλούτωνα με τον εαυτό του, θεωρείται παραδοσιακά μια μάλλον μηδενιστική φάση, κάτι που αποκτά ακόμη μεγαλύτερες και ακραίες διαστάσεις με την συμμετοχή του Ουρανού.
Το «κερασάκι» στην -μαύρη- τούρτα ήταν βέβαια οι πρόσφατες εκλείψεις που συνέβησαν σε πολύ ευαίσθητους άξονες του ωροσκοπίου Amy: Ο 12ος (σωματική και ψυχική υγεία) «φιλοξένησε» την Ηλιακή έκλειψη του Ιουνίου, ενώ και οι δύο επόμενες έγιναν στον άξονα 1ου-7ου, με την τελευταία Ηλιακή μάλιστα νε πέφτει ως αστρική στην 15η μοίρα των Διδύμων -πάνω σχεδόν στον Ωροσκόπο- και την Σεληνιακή να διεγείρει τα γενέθλια τετράγωνα του Ποσειδώνα με τον Ήλιο και τον Ερμή.
Η κάθε μια από τις παραπάνω ενδείξεις έχει την αξία της, εκτιμώ όμως ότι η ταυτόχρονη επίδραση του Άρη και του Κρόνου στον γενέθλιο Ωροσκόπο, σε συνδυασμό με τις εκλείψεις και την ενεργοποίηση του Πλούτωνα, ήταν... too much για μια γυναίκα που τα τελευταία χρόνια ισορροπούσε μεταξύ ζωής και θανάτου.
Κλείνοντας, να τοποθετηθώ και γι' αυτό που έγραψα στην πρώτη παράγραφο του άρθρου περί «κακεντρεχών σχολίων».
Κατά την γνώμη μου, οι αδυσώπητες κριτικές και οι κατηγορίες είναι πάντα εύκολες και γίνονται ακόμη περισσότερο όταν οι προσωπικές μας ενοχές αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους, μέσα στην υποτιθέμενη ασφάλεια της κοινωνικής αποδοχής.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που συνειδητοποιεί κανείς εντρυφώντας στην αστρολογία, είναι ο ανθρωπιστικός της χαρακτήρας. Και εννοώ ότι όλοι μας είμαστε ευάλωτοι απέναντι σε μια κοσμική ενέργεια που παίζει τα δικά της παιχνίδια και όλοι μας έχουμε να κερδίσουμε ή να χάσουμε κάποιο «στοίχημα». Χαιρόμαστε λοιπόν με τις νίκες και λυπόμαστε με τις ήττες των συνανθρώπων μας, γνωρίζοντας πως για τον καθένα υπάρχει η «ώρα της κρίσης».
Η Amy Winehouse δεν μπόρεσε τελικά να διαχειριστεί το «πακέτο» που της σέρβιραν οι πλανήτες και αυτό ήταν σίγουρα μια επώδυνη «κάθαρσις», μια ήττα για την ίδια αλλά και μια ήττα για τον κάθε άνθρωπο που παλεύει εδώ και αιώνες να συγκροτήσει την συνειδητότητα του, κόντρα στις μοιραίες επιβουλές. Η μάχη ανάμεσα στο πεπρωμένο και την ελεύθερη βούληση είναι ατομική αλλά και συλλογική, όπως ακριβώς δόθηκε με εμφατικό τρόπο στις αρχαίες τραγωδίες που -ας μην ξεχνάμε- γεννήθηκαν σε αυτόν τον τόπο. Κι όλοι μας περνάμε διαδοχικά από την θέση του θεατή σε αυτήν του «διαγωνιζόμενου», ακουμπώντας την δική μας «Έξοδο».
Μια «Έξοδο» που όπως έχει δείξει η Ιστορία, όσο πιο τραγική είναι, τόσο περισσότερο χαράζεται στην μνήμη μας και γίνεται ο θεμέλιος λίθος μιας νέας πορείας.
Τιμή και σεβασμός λοιπόν, στην ταλαιπωρημένη και λυτρωμένη Amy, που μέσα από την φωνή της ευαγγελίστηκε στις καρδιές μας την κοσμική αρμονία και αν μην τι άλλο δεν σκότωσε παρά μόνον τον εαυτό της.
