Τα βράδια με Καύσωνα ΔΕΝ είναι για αγκαλίτσες!

Χθες το βράδυ πολύ αργά, περίπου πενήντα παρά είκοσι θα 'ταν, το μάτι μου δεν έλεγε να κλείσει. Κάποια στιγμή ακούω το κρεβάτι να ψιλοτρίζει και στο καπάκι αισθάνομαι το χέρι της να με ακουμπά. Βασικά, όχι να με ακουμπά, αλλά να πέφτει με ορμή πάνω μου. Με αγκάλιασε. ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ.

Ήταν μια κίνηση ανεξήγητη και αν ήθελα να το χοντρύνω, θα μπορούσε να είναι και η τελευταία της. «Δεν χαλάνε οι σχέσεις επειδή τόλμησε να σε αγκαλιάσει ένα βράδυ που σκάει ο τζίτζικας κι εσύ είσαι ιδρωμένος παντού, ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!», άκουσα μια φωνή μέσα μου. Στο καπάκι, άκουσα την ίδια μου τη φωνή μέσα στο υπνοδωμάτιο: «Ρε είσαι με τα καλά σου; Τραβήξου πιο ΄κει»

Διαβάστε περισσότερα στο Ratpack.gr