Η Μεγάλη Πέμπτη
Το κύριο και άκρως σημαντικό γεγονός που είναι βεβαίως το πιο γνωστό σε όλους μας, είναι ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
ΤΕΣΣΕΡΑ είναι τα σημαντικά γεγονότα της σημερινής μέρας της Μεγάλης Πέμπτης:
- Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ, δηλαδή το δείπνο του Ιησού Χριστού με τους 12 Αποστόλους,
- Ο ΙΕΡΟΣ ΝΙΠΤΗΡΑΣ, δηλαδή το πλύσιμο των ποδιών των 12 Αποστόλων από τον Ιησού Χριστό,
- Η ΥΠΕΡΦΥΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ, δηλαδή η προσευχή του Ιησού προς τον Πατέρα του μετά τον Μυστικό Δείπνο και λίγο πριν τη σύλληψή του,
- Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη του Ιησού.
Το κύριο και άκρως σημαντικό γεγονός που είναι βεβαίως το πιο γνωστό σε όλους μας, είναι ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
Όπως υποδηλώνει και ο ίδιος ο «τίτλος» του Μυστικού Δείπνου, πρόκειται περί μιας μυστικής «συνταγής» την οποία προσφέρει ο Χριστός στους Μαθητές του, δηλαδή περί ενός ειδικού και άγνωστου ΦΑΓΗΤΟΥ και ΠΟΤΟΥ.
Το Μυστικό αυτής της συνταγής είναι ότι ο Δείπνος αυτός δεν αφορά βεβαίως μόνο στην εκπλήρωση των αναγκών του ΣΩΜΑΤΟΣ μας, δηλαδή στις ανάγκες του ΔΟΥΛΟΥ ή Κατώτερου Εαυτού μας, αλλά οπωσδήποτε και στις ανάγκες του Ανώτερου Εαυτού μας, του ΚΥΡΙΟΥ της ΨΥΧΗΣ και του ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ μας, δηλαδή στην ολοκληρωμένη διάσταση του Ανθρώπου την οποία ονομάζουμε ΤΡΙΜΕΡΙΑ.
(ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΤΡΙΜΕΡΙΑ= ΣΩΜΑ+ΨΥΧΗ+ΠΝΕΥΜΑ)
Ας προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε αυτήν την μυστική και άγνωστη συνταγή, η οποία είναι απολύτως χρήσιμη σε οποιονδήποτε από εμάς που θα ήθελε, ακολουθώντας την προτροπή του Χριστού, να καταστεί ένας πραγματικός Αναζητητής της Αλήθειας, δηλαδή ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ ΕΝΑΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ.
Ο απώτερος στόχος του ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ είναι δια της ΚΑΤΑΛΛΗΛΗΣ ΤΡΟΦΗΣ, να εκδιωχθούν τα 7 ΑΚΑΘΑΡΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ από τον κάθε Άνθρωπο που επιθυμεί την εξέλιξή του, ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ του Κατώτερου ΔΟΥΛΟΥ Εαυτού του με τον Ανώτερο ή ΚΥΡΙΟ του.
Την κατάλληλη λοιπόν τροφή, όσον αφορά το Σώμα, όσον αφορά την Ψυχή και όσον αφορά το Πνεύμα, υπόσχεται ο Μυστικός Δείπνος, για τον Άνθρωπο εκείνο που έχει αποφασίσει να σταματήσει να είναι Δούλος των Παθών του και επιθυμεί να γνωρίσει τον Ανώτερο Εαυτό του ή τον ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ και να αποκτήσει την ολοκληρωμένη του ΜΥΣΤΙΚΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ.
Αυτή είναι η τελευταία πράξη αγάπης και ευσπλαχνίας του Χριστού προς τους Μαθητές Του.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι για αυτήν την εσωτερική επίτευξη της ένωσης των δύο εαυτών μας ή για τον ΙΕΡΟ ΓΑΜΟ της ΝΥΜΦΗΣ με τον ΝΥΜΦΙΟ, είναι η ενασχόλησή μας με τον Κόσμο του Πνεύματος.
Πιο συγκεκριμένα οι τρόποι που μπορούν να μας οδηγήσουν στην αποκάλυψη της ΑΛΗΘΕΙΑΣ ή του ΚΥΡΙΟΥ μας, είναι η ΠΑΡΑΒΟΛΗ, η ΠΑΡΑΘΕΣΗ, η ΣΥΓΚΡΙΣΗ, η ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ και η ΑΝΑΛΟΓΙΑ, βάσει των οποίων θα πρέπει να δομήσουμε τις σκέψεις και την λογική μας.
Μόνο με την κατανόηση και την χρήση αυτών των επιστημονικών ΕΝΝΟΙΩΝ θα μπορούσε ένας Άνθρωπος να ανακαλύψει την δυσδιάκριτη, την δυσάλωτη, την δυσαπόκτητη, την δυσδιάκριτη, την δυσερεύνητη, την δυσθεώρητη, την δυσθήρατη, την δυστέκμαρτη τέλος, ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει αυτός ο Μυστικός Δείπνος.
Όσον αφορά την ΣΩΜΑΤΙΚΗ μας τροφή, αυτή θα πρέπει να βασίζεται στην λογική της νηστείας και βεβαίως να αποτελεί μία «ΑΝΑΙΜΑΚΤΟ ΘΥΣΙΑ»
Το «Θυσιαστήριο» έπαιξε τον πρωτεύοντα ρόλο, τόσο στην Αρχαία Ελληνική, όσο και στην Χριστιανική θρησκεία. Πρώτος ο Πυθαγόρας είναι αυτός που έρχεται να ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΑΡΚΟΦΑΓΙΑ, όπως αναφέρεται και στα «Χρυσά Έπη» στους εξής στίχους:
«Εἴργου βρωτῶν, ὧν εἴπομεν, ἔν τε καθαρμοῖς, ἐν τε λύσει Ψυχῆς»
Σε δύο συγγράμματα τα οποία δυστυχώς έχουν απολεστεί, εξηγεί ο Πυθαγόρας ολόκληρη την θεωρία της αναίμακτης τροφής, την οποία σε μεγάλο βαθμό έχει διασώσει ο Πορφύριος στο βιβλίο του «Περί απαρχής Εμψύχων»
Βεβαίως η δίαιτα αυτή, αφορά την σωματική τροφή.
Ας έρθουμε τώρα, στο δεύτερο μέρος της Ανθρώπινης Τριμέριας, στην ΨΥΧΙΚΗ ΜΑΣ ΤΡΟΦΗ.
Διότι ένας Μαθητής του Χριστού, εκτός από την Σωματική του Πείνα, θα πρέπει οπωσδήποτε να ενδιαφερθεί και για την εύρεση της κατάλληλης τροφής για την πείνα της Ψυχής του.
Η ΨΥΧΗ ή το ΠΝΕΥΜΑ μας, έχουν κατ’ ανάγκη στενότατη σχέση με το «πνεύμα» υπό την έννοια του ΑΕΡΑ.
Διότι το ρήμα «Πνέω» έχει σχέση με την Πνοή, την Αναπνοή, τον Άνεμο. Από εκεί προέρχεται και η λατινογενής λέξη Anima με την οποία ονομάζουν την Ψυχή.
Θα πρέπει επομένως να καταλάβουμε ότι η θεμελιώδης τροφή της ΨΥΧΗΣ μας είναι ο ΑΕΡΑΣ, το ΠΝΕΥΜΑ. Όταν δε ο Άνθρωπος αφήσει την τελευταία του «αναπνοή» επέρχεται ο θάνατος!
Έτσι εξηγείται και ο σημαντικότατος ρόλος που παίζει στη ζωή μας η ανάγκη μας για ΚΑΘΑΡΟ ΑΕΡΑ αφού αυτός είναι η βασική, η πρωταρχική, η θεμελιώδης ΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ, η οποία εμψυχώνει το ΣΩΜΑ, δηλαδή το όργανό της!
Και βεβαίως στο σημείο αυτό μπορούμε πολύ εύκολα πλέον να κατανοήσουμε το πόσο βλαβερό είναι για την Ψυχική μας υγεία η παραμονή μας σε ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΑΠΝΟ περιβάλλον.
Η ΨΥΧΗ αφετέρου είναι ο κύριος φορέας των 7 ΑΚΑΘΑΡΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ στα οποία έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη.
Είναι ανάγκη λοιπόν να διαπαιδαγωγήσουμε την Ψυχή μας, με την κατάλληλη Πνευματική τροφή, ώστε να της δώσουμε την δυνατότητα της εξέλιξής της:
Η Ψυχή μας για να εξελιχθεί, έχει ανάγκη από όλες τις μορφές τέχνης, οι οποίες μπορούν να την εκλεπτύνουν και κυρίως έχει ανάγκη από κατάλληλα βιβλία Προφητών και Θεόπνευστων Ανθρώπων. Τέτοια βιβλία είναι της αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας ή η Επί του Όρους Διδασκαλία και τα πάντοτε σοφά λόγια του Χριστού, ή ακόμα τα έργα του Ησιόδου, του Ομήρου, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, οι ανεκτίμητοι θησαυροί του Πλουτάρχου του Πλωτίνου του Πρόκλου, ή ακόμα και Διονυσίου του Μεγάλου, του Αγίου Βασιλείου.
Υπάρχουν βεβαίως και οι πιο σύγχρονοι συγγραφείς, όπως το συνολικό έργο του Σαίξπηρ, του Βίκτωρος Ουγκώ, του Γκαίτε του Σίλλερ του Πούσκιν του Ντοστογιέφσκι, που θεωρούνται από τα σημαντικότερα βιβλία για την αφύπνιση της Ψυχής και την κατανόηση της Αλήθειας του Εαυτού μας, που θα οδηγήσουν την Ψυχή μας στην περιστολή των Παθών της και του γενικότερου Φανατισμού από τον οποίο διακατέχεται.
Επίσης, στον Άνθρωπο που έχει αποφασίσει ότι επιθυμεί να εξελιχθεί, στον Άνθρωπο που θέλει να καταστεί ένας «Μαθητής του Χριστού» αυτό που με κάθε τρόπο οφείλει να καταπολεμήσει και να αποβάλλει είναι ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ υπό όλες του τις μορφές: Εθνικός, Θρησκευτικός, Ταξικός, Γλωσσικός, Κομματικός, Φυλετικός, Χρώματος, Αθλητικός, Ποδοσφαιρικός κτλ.
Και φτάνουμε τέλος στο τρίτο μέρος της σύστασης της Ανθρώπινης Τριμέριας, στην τροφή του ΝΟΥ.
Ο Νους, έχει την απόλυτη ανάγκη Μυστικών Θεαμάτων και Ουράνιας Μουσικής!
Την απόλυτη ανάγκη του «Νέκταρος και της Αμβροσίας.»
Διότι, όσο περισσότερο η Ψυχή αποδεσμεύεται από τα δεσμά του περιβάλλοντός της, τόσο και ο Νους τρέφεται προοδευτικά με την αντίστοιχη προς την φύση του τροφή.
Τότε μπορεί να αρχίσει να αντιλαμβάνεται φαινόμενα που αρχικά του είναι παντελώς ασύλληπτα και ακατάληπτα όπως η Αρμονία του Ουρανίων Σφαιρών ή η διαπασών Αρμονία την οποία δίδαξε και πάλι πρώτος ο Πυθαγόρας.
Από την στιγμή που ο Άνθρωπος αφυπνιστεί στην Σωτήρια αυτή αλήθεια, δηλαδή ότι ο Χριστός είναι αυτός που του δείχνει τον δρόμο, την οδό της Σωτηρίας, ο Άνθρωπος εκείνος παύει να είναι Έρμαιο της Απάτης και του Ανθρωποκτώνου Σατανά ή του «Πνεύματος του Ψεύδους και της Απάτης» όπως ονόμασε ο Γκαίτε τον Σατανά.
Παύει πλέον να υπόκειται στην Μοίρα και στην Ειμαρμένη και τότε πλέον μπορεί να λάβει στα χέρια του και να ορίσει ο ίδιος την Τύχη του!
Κατανικά τους ψευδείς νόμους της Πολιτείας στην οποία ζει, η οποία τον ανέθρεψε με τροφή Σωματική, Ψυχική, Διανοητική και Πνευματική, αποκτηνώνοντας και μετατρέποντας τους πολίτες της σε Χοίρους, όπως και η Ομηρική Κίρκη.
Στην διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, η διδασκαλία του Χριστού έχει σαν στόχο την κατάργηση της αμαρτωλής πολιτείας, δηλαδή της Ιερουσαλήμ στην οποία ο Ιησούς εισήλθε την Κυριακή των Βαΐων επάνω στο ταπεινό γαϊδουράκι και την αντικατάστασή της από την νέα ή την Καινή Ιερουσαλήμ.
Δηλαδή από μία πολιτεία Προφητοκτόνο που έχει δομηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι πολίτες της να παραμένουν αιωνίως ΔΟΥΛΟΙ, από μία Πολιτεία που οι κάτοικοί της βρίσκονται δεμένοι με τα δεσμά του Προμηθέα Δεσμώτη, ο Χριστός θέλει να μετατρέψει στους ΚΥΡΙΟΥΣ μιας Νέας Πολιτείας που θα κατοικείται από Προφήτες!
Διότι τελικά, αυτό που υπόσχεται να μας χαρίσει η διδασκαλία του Χριστού είναι η Πνευματική όραση και την Πνευματική Ακοή, δηλαδή την ένωσή μας με τον Ανώτερο Εαυτό ώστε να γίνουμε Κύριοι του Εαυτού μας, όπως ακριβώς συνέβη με τα ΘΑΥΜΑΤΑ της Ανάβλεψης του Τυφλού και του Κουφού!
Τόσο μεγάλη είναι η δυναμικότητα της διδασκαλίας του Χριστού και τόσο μεγάλη η ταπεινότητά του, που ο ίδιος ο Χριστός πριν μετά από τον Μυστικό Δείπνο ΠΛΕΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΤΑ ΠΟΔΙΑ των Μαθητών του, οι οποίοι των κοιτούν έκπληκτοι και σαστισμένοι.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι πάντοτε στον αποσυμβολισμό, ΤΑ ΠΟΔΙΑ εκπροσωπούν ΤΗΝ ΨΥΧΗ!
Αυτό που ουσιαστικά κάνει ο Χριστός είναι ΚΑΘΑΡΣΗ στην ΨΥΧΗ τους και ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ για αυτούς στον ΠΑΤΕΡΑ του, ώστε να τους καταστήσει ΑΓΙΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΕΣ!