Η Μεγάλη Παρασκευή

Το πρωί της Μεγάλης Παρασκευής αποτελεί την κορύφωση του Θείου Δράματος με την Ακολουθία των ΜΕΓΑΛΩΝ ΩΡΩΝ και τον ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗΣ όπου ο ιερέας κατεβάζει τον Εσταυρωμένο από τον Σταυρό και τοποθετείται στο Ιερό Κουβούκλιο, ένα ύφασμα πάνω στο οποίο έχει κεντηθεί ή ζωγραφιστεί ο Κύριος, νεκρός. Το ύφασμα αυτό λέγεται ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ.

Το βράδυ ψάλλεται ο Όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου και η υμνολογία είναι σχετική με την ταφή του Κυρίου από τους Ιωσήφ και Νικόδημο και ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, που είναι βεβαίως...

...Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΣΤΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΔΗ!

Σύμφωνα με το σημερινό ευαγγέλιο, όταν ο Κύριος απέθανε το Σώμα Του μπήκε στον Τάφο, η δε Ψυχή του ενωμένη με την Θεότητά του κατήλθε στον Άδη και αφού τον νίκησε απελευθέρωσε και τις άλλες Ψυχές που βρισκόταν εκεί.

Την τρίτη ημέρα μετά την ημέρα της Ταφής του, ενώθηκε και πάλι η Ψυχή με το Σώμα και το Σώμα «Ανέστη εκ Νεκρών». Έτσι νικήθηκε ο Άδης και ο θάνατος."

Κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας ψάλλονται σε τρεις στάσεις (μέρη) τα λεγόμενα ΕΓΚΩΜΙΑ, μικρά τροπάρια τα οποία αποτελούν ίσως τα ωραιότερα τροπάρια που υπάρχουν στην εκκλησία μας και είναι ιδιαιτέρως και αγαπητά στους πιστούς.

Τα πιο γνωστά από αυτά είναι τα εξής:

«Η ζωή εν τάφω...»

«Άξιον εστί μεγαλύνειν...»

«Αι γενεαί πάσαι...»

«Ω γλυκύ μου Έαρ...»

Στη συνέχεια γίνεται η ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ εκτός του Ναού και στα όρια της Ενορίας.

Η Μεγάλη Παρασκευή είναι μία μέρα με ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση και μεγάλου Πένθους, διότι κατά την διάρκεια της «Ακολουθίας των Παθών» όλοι οι Πιστοί βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας, όλες τις προσβολές που δέχεται από τον Όχλο που θέλει ΑΡΟΝ-ΑΡΟΝ τον θάνατό του.

Η εκκλησία μας έχει συνοψίσει τις προσβολές αυτές στις εξής κατηγορίες:

α) ΤΑ ΠΤΥΣΙΜΑΤΑ

β) ΤΑ ΜΑΣΤΙΓΩΜΑΤΑ

γ) ΤΙΣ ΚΟΡΟΪΔΙΕΣ

δ) ΤΟΥΣ ΕΞΕΥΤΙΛΙΣΜΟΥΣ

ε) ΤΑ ΚΤΥΠΗΜΑΤΑ

στ) ΤΟ ΑΓΚΑΘΙΝΟ ΣΤΕΦΑΝΙ

ζ) ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ

η) ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

Η ημέρα της Σταύρωσης του Χριστού έχει εξαιρετικά μεγάλη σημασία.

Αυτή η τόσο παράδοξη και ίσως πολλές φορές ανεξήγητη ΣΤΑΥΡΩΣΗ εμπεριέχει σαφέστατα μια άκρως ενδιαφέρουσα και εσωτερική ερμηνεία που βεβαίως σχετίζεται, με την έννοια της ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ και του ΑΠΟΛΥΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ όλων των προηγουμένων τεσσάρων εξελικτικών βημάτων που πραγματοποιήθηκαν στις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας που προηγήθηκαν και αφορούσαν την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΟΥΛΟΥ μας ή Κατώτερου Εαυτού μας!

Για να μπορέσουμε λοιπόν να ξεπεράσουμε την κατάσταση του ΔΟΥΛΟΥ, στην οποία σύμφωνα με την θρησκεία μας ανήκουμε ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΕΡΕΤΩΣ, θα πρέπει να προβούμε σε μία ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ, η οποία θα αφορά ουσιαστικά στην Σταύρωση των ΠΑΘΩΝ μας τα οποία είναι τα κατεξοχήν υπεύθυνα που μας αναγκάζουν ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ.

Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ γίνεται με έναν εξαιρετικά κωδικοποιημένο τρόπο.

Όπως γνωρίζουμε όλοι μας, ο ΣΤΑΥΡΟΣ επάνω στον οποίο γίνεται η ΣΤΑΥΡΩΣΗ αποτελείται από 4 ΑΚΡΑ και είναι ΞΥΛΙΝΟΣ.

Το ΞΥΛΟ είναι βεβαίως το υλικό εκείνο που περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο αναφέρεται και αφορά στην ΥΛΗ.

Άλλωστε στα αρχαία Ελληνικά το ΞΥΛΟ ονομάζεται ΥΛΗ.

Αυτό που υπονοεί επομένως το σύμβολο του ΞΥΛΙΝΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ είναι η πλήρης υποταγή του ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΕΑΥΤΟΥ μας, δηλαδή ο πλήρης έλεγχος των ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ και των ΠΑΘΩΝ της ΨΥΧΗΣ μας.

Όπως έχουμε δει επανειλημμένως, ο Χριστός εκφράζει τον ΚΥΡΙΟ ή τον ΜΥΜΦΙΟ ή τον ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ, ο οποίος εκφράζεται από τους 3 ανώτερους εσωτερικούς μας εγκεφάλους ή τσάκρας.

Ο ΔΟΥΛΟΣ ή ΚΑΤΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ μας, εκφράζεται από τους 4 κατώτερους εσωτερικούς μας εγκεφάλους ή τσάκρας.

Πράγματι, ο τρόπος της Σταύρωσης του Χριστού, είναι εξαιρετικά σημαντικός, διότι χρησιμοποιούνται 3 μόνο καρφιά, (2 στα χέρια του και 1 στα πόδια του) τα οποία προσδιορίζουν σχηματικά ένα ανάδελτα δηλαδή ένα αντεστραμμένο τρίγωνο, δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο συμβολίζεται ο Κατώτερος Δούλος Εαυτός μας ο οποίος πρέπει να ΣΤΑΥΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ, για να προχωρήσουμε στην εξελικτική πορεία της Ψυχής μας, με την μελλοντική εμφάνιση πλέον του Ανώτερου Εαυτού μας.

Διότι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ!

Η Μεγάλη ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ αφορά πράγματι μια μεγάλη ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΗ η οποία φτάνει πλέον στο στάδιο της ολοκλήρωσής της.

Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΑΦΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ.

Η λέξη ΤΑΦΗ μπορεί να αναλυθεί σε Τ+ΑΦΗ. Το γράμμα Τ υπονοεί την ΣΤΑΣΗ ή την ΠΑΥΣΗ της λειτουργίας της Αίσθησης της Αφής, ή όπως είναι γνωστή στην Χριστιανική Ορολογία, της ΝΕΚΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΣ.

Διότι η ΑΦΗ είναι η κατεξοχήν αίσθηση που αναφέρεται στην ικανοποίηση του Σώματός μας, του ΔΟΥΛΟΥ μας.

Όπως είναι γνωστό σε όλους μας, η Μεγάλη Παρασκευή αποτελεί την πιο πένθιμη ημέρα όχι μόνο της Μεγάλης εβδομάδας, αλλά ολόκληρου του Χρόνου. Το γεγονός που κυριαρχεί είναι η μαρτυρική Σταύρωση του Χριστού.

Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ αποτελεί σίγουρα το μεγαλύτερο μαρτύριο που θα μπορούσε να υποστεί και να αντέξει ένας Άνθρωπος.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Χριστός θέλει να μας επισημάνει ότι αυτό που μας ζητάει δεν είναι καθόλου εύκολο!

Η αυταπάρνηση της ΑΣΩΤΗΣ ΖΩΗΣ στην οποία ζούμε και η μετατροπή της σε μια ζωή ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ και ΧΡΗΣΙΜΗ, δεν είναι μία καθόλου εύκολη υπόθεση.

Αυτό που μας ζητάει ο Χριστός, είναι να επιδιώξουμε να ζήσουμε μια ζωή, που δεν θα ασχολούμαστε μόνο με την εξωτερική υπόσταση των πραγμάτων, δεν θα αναλωνόμαστε στα «απλά και καθημερινά πράγματα».

Αντιθέτως μας προτρέπει να ζήσουμε μια ζωή με ουσιαστικό νόημα. Μια ζωή κατά την διάρκεια της οποίας, οφείλουμε να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να εισέλθουμε στην κατανόηση των μεγάλων μυστικών που αφορούν στη ζωή μας και αφορούν στην Πνευματική μας εξέλιξη.

Βεβαίως γνωρίζει πολύ καλά, ότι μέσα στην κοινωνία ή «Πολιτεία Χοίρων» στην οποία ζούμε, ένας Άνθρωπος που θα σταματήσει να κάνει αυτό που κάνουν όλοι, ένας Άνθρωπο που θα επιδιώξει κάτι διαφορετικό και θα προσπαθήσει να πάει κόντρα στο ρεύμα, οπωσδήποτε δεν θα περάσει απαρατήρητος.

Τον άνθρωπο αυτό, θα τον κοροϊδέψουν και θα χλευάσουν, θα τον μαστιγώσουν και θα τον ξεφτιλίσουν, όλοι οι υπόλοιποι πολίτες της Πολιτείας αυτής, που δυστυχώς για αυτούς, δεν έχουν κινηθεί ακόμα προς αυτήν την κατεύθυνση της Πνευματικής τους Εξέλιξης και εξακολουθούν να παραμένουν Δούλοι του Εαυτού τους.

Δεν χρειάζεται απλώς μια πολύ μεγάλη προσπάθεια, αλλά χρειάζεται να καταβάλουμε πραγματικούς άθλους για να καταφέρουμε να ΣΤΑΥΡΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ.

Το να υπερασπιστούμε τέτοιες θέσεις, πολύ περισσότερο την εποχή εκείνη, είναι ένα γεγονός που θα μας οδηγούσε ακόμα και σε ΒΕΒΑΙΟ ΘΑΝΑΤΟ.

Ο Χριστός όμως γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.

Ο Χριστός γνωρίζει ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ του Σώματός μας, διότι η Ψυχή μας είναι Αιώνια και επομένως Αθάνατη και αυτό είναι το Μήνυμα που θέλει να μεταφέρει με την Σταύρωσή του.

Ότι η πραγματική και ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ, ξεκινάει αφού καταφέρουμε να υποτάξουμε τον ΤΡΙΚΕΦΑΛΟ ΚΕΡΒΕΡΟ που φυλάει τις Πύλες του Άδη και εισέρθουμε σε αυτόν.

Η Μεγάλη Παρασκευή λοιπόν είναι μία μέρα ΠΕΝΘΟΥΣ σκέψης και περισυλλογής, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι ο λόγος για τον οποίο πενθούμε είναι για να συμπαρασταθούμε στα βασανιστήρια τα οποία υπόκειται ο Χριστός ή Κύριός μας, από την στιγμή που αποφάσισε ο ίδιος να σηκώσει τον Σταυρό του, ακολουθώντας την προτροπή του:

« Όστις θέλει πίσω μου ελθείν, αράτω τον Σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι»

Διότι ο θάνατος του Χριστού ή ο θάνατος του Ανθρώπου που κατάφερε να υποτάξει και να ελέγξει τα Πάθη τα Μίση και την Παντοειδή Κακία, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΝΑ ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ, εάν θέλουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Χριστού.

Η ΤΑΦΗ αφορά πρωτίστως, όλες τις αρνητικές μας πράξεις και συμπεριφορές.

Διότι, αν αυτό που θάψουμε είναι μόνο το νεκρό μας Σώμα, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Θα πρόκειται για έναν συνηθισμένο Θάνατο.

Αν όμως μαζί με το Νεκρό μας Σώμα, έχουμε την δύναμη να θάψουμε και όλα τα ελαττώματα και τις ατέλειες της Ψυχής μας, όπως έκανε και ο Χριστός έχοντας περάσει την εβδομάδα των Παθών, τότε θα μπορέσουμε και εμείς ακολουθώντας το παράδειγμά του να ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΔΗ και να ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΜΕ...