Το πηγάδι και η σύνδεση με τον αόρατο κόσμο

Πολλές φορές στην ζωή μας, αρνούμαστε να δεχτούμε κάτι ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ με τα μάτια μας.

Αρνούμαστε να δεχτούμε κάτι που δεν είναι απτό και άμεσα παρατηρήσιμο από την ΦΥΣΙΚΗ ΜΑΣ ΟΡΑΣΗ.

Είναι όμως γνωστό, βάσει των ΝΟΜΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ότι σαν Άνθρωποι διαθέτουμε ένα εξαιρετικά περιορισμένο ΠΕΔΙΟ ΟΡΑΣΗΣ και ότι αυτό που μπορούν να δουν τα ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΤΙΑ μας είναι ΜΟΝΟ Η ΥΛΗ.

Αντιθέτως, τα Φυσικά μας μάτια, δεν μπορούν να έχουν καμμία πρόσβαση και καμμία αντίληψη του ΑΫΛΟΥ ΑΟΡΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Όπως παρατηρούμε και στο παραπάνω σχήμα, εκτός από το ορατό τμήμα το οποίο βλέπουμε με την βοήθεια της ΟΡΑΣΗΣ μας, υπάρχουν και οι
ακτινοβολίες μικρότερης συχνότητας, που είναι η Υπέρυθρη Ακτινοβολία (infra-red), η Μικροκυματική Ακτινοβολία (ultraviolent) και η Ραδιοφωνική Ακτινοβολία (ultraviolent)

Υπάρχουν επίσης και ακτινοβολίες μεγαλύτερης συχνότητα που είναι η Υπεριώδης Ακτινοβολία (ultra-violent), η Ακτινοβολία Χ (Roentgen) και η Ακτινοβολία γ (gamma)

Διαπιστώνουμε λοιπόν, ότι υπάρχει ένα πλήθος ακτινοβολιών, το οποίο δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε χρησιμοποιώντας τα μάτια μας και την αίσθηση της Όρασής μας.

Αυτό λοιπόν που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε, είναι ένα πολύ μικρό κομμάτι του Σύμπαντος, ενώ το μεγαλύτερο κομμάτι του παραμένει εντελώς ΑΟΡΑΤΟ, ενώ βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, εκτός και αν χρησιμοποιήσουμε ειδικά επιστημονικά όργανα.

Στην επιστημονική κοινότητα της Αρχαίας Ελλάδας, αυτό το μέγιστο θέμα της αντίληψης και της όρασης του ΑΟΡΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, όχι μόνο ήταν γνωστό, αλλά αποτελούσε ίσως και το πρώτο κατά σειρά επιστημονικό θέμα διερεύνησης.

Η δυνατότητα της ΟΡΑΣΗΣ του ΑΟΡΑΤΟΥ αφορούσε σε ένα σημαντικό κομμάτι της ΕΛΕΥΣΙΝΙΑΣ ΜΥΗΣΗΣ.

Σύμφωνα με την Ελληνική Φιλοσοφία, είναι γνωστό ότι μία σημαντική δυνατότητα που επιφέρει η εξέλιξη του Ανθρώπου, είναι και η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ.

Δηλαδή την δυνατότητα που μπορεί να αποκτήσει ένας Άνθρωπος, ώστε να είναι πλέον σε θέση να αντιλαμβάνεται τον ΑΟΡΑΤΟ ΚΟΣΜΟ, με την ίδια ακριβώς ευκολία που αυτήν την στιγμή αντιλαμβανόμαστε τον ΟΡΑΤΟ ΚΟΣΜΟ!

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι ο Άνθρωπος διέθετε αυτήν την δυνατότητα, κατά το ΑΠΩΤΑΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, όσο βρισκόταν στην ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, δηλαδή κατά την διάρκεια της εποχής πριν από την περίφημη ΠΤΩΣΗ του.

Το μυστηριακό αυτό γεγονός της ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΡΑΣΗΣ υποκρύπτεται πίσω από το κορυφαίο Μυθολογικό γεγονός της ΑΡΠΑΓΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ από τον ΑΔΗ ή Πλούτωνα.

Διότι η ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ την οποία η Μυθολογία μας ονομάζει συνεχώς ΚΟΡΗ, εκτός από την ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ αλληγορεί και την ΚΟΡΗ του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ κάθε ανεξαιρέτως Ανθρώπου, ο οποίος από την στιγμή της ενσάρκωσής του στον πλανήτη Γη, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΣΕ ΑΔΡΑΝΕΙΑ.

Υπάρχουν λοιπόν ΔΥΟ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ που αφορούν στην ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΟΤΗΤΑ του Ανθρώπου.

Για να μπορεί ένας Άνθρωπος να διαθέτει την ΠΑΣΙΘΕΑ, την ολοκληρωμένη αντίληψη της πραγματικότητα, θα πρέπει να έχει την δυνατότητα να μπορεί να βλέπει τόσο στο ΟΡΑΤΟ όσο και στο ΑΟΡΑΤΟ πεδίο.

Την ΟΡΑΤΗ ΥΛΗ μπορούμε να την αντιληφθούμε όταν διαθέτουμε ΥΛΙΚΑ ΜΑΤΙΑ επομένως όταν διαθέτουμε Υλικό Σώμα και βρισκόμαστε ΕΝΣΑΡΚΩΝΕΝΟΙ, επάνω στον ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ.

Υπάρχει όμως, όπως είδαμε στον παραπάνω πίνακα και η ΑΟΡΑΤΗ ΥΛΗ, δηλαδή η ΑΝΤΙΫΛΗ ή η ΕΝΕΡΓΕΙΑ την οποία μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο στην περίπτωση που η Ψυχή μας είναι ΑΣΑΡΚΗ δηλαδή στην περίπτωση που δεν διαθέτει Υλικό Σώμα, επομένως όταν ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΑΔΗ.

Βεβαίως, αυτό που θα αποτελούσε την ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ θα ήταν να μπορούμε να διαθέτουμε την δυνατότητα της ΧΡΗΣΗΣ του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΟΦΘΑΛΜΟΥ μας, κατά την διάρκεια της ενσαρκωμένης ζωής μας, δηλαδή τώρα που βρισκόμαστε στον Πλανήτη Γη!

Θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε πολύ καλύτερα αυτό το άκρως μυστηριακό θέμα, αν χρησιμοποιήσουμε την εικόνα και τον τρόπο λειτουργίας ενός ΠΗΓΑΔΙΟΥ.

Όπως είναι εμφανές και στην συγκεκριμένη φωτογραφία, ένα ΠΗΓΑΔΙ αποτελείται από δύο «ΑΚΡΑ»

Το επάνω του Άκρο είναι ΟΡΑΤΟ, καθότι αφορά στο ΣΤΟΜΙΟ το οποίο βλέπουμε όλοι αφού βρίσκεται επάνω στην ΓΗ.

Αντιθέτως, το δεύτερο Άκρο του είναι ΑΟΡΑΤΟ, διότι βρίσκεται βαθιά κρυμμένο μέσα στη Γη και μάλιστα σε κάποιο βάθος που είναι άγνωστο.

Όπως όλοι γνωρίζουμε μέσα σε ένα ΠΗΓΑΔΙ υπάρχει ΝΕΡΟ, το οποίο και θέλουμε να ΑΝΤΛΗΣΟΥΜΕ δηλαδή να το μεταφέρουμε από το κρυμμένο και ΑΟΡΑΤΟ ΚΑΤΩ ΑΚΡΟ του, στο επάνω ΟΡΑΤΟ ΑΚΡΟ.

Η εσωτερική διάσταση του τρόπου λειτουργίας του ΠΗΓΑΔΙΟΥ μπορεί να μας δώσει να κατανοήσουμε με τον απλούστατο δυνατό τρόπο την σύνδεση μεταξύ ΟΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΟΡΑΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε πολύ εύκολα με έναν απλό αναγραμματισμό, το «ΠΗΓΑΔΙΟΝ» όπως είναι η αρχαία Ελληνική ονομασία του ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΚΡΩΣ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΛΕΞΗ.

Το Π-ΗΓΑ-ΔΙΟΝ μας αποκαλύπτει ότι αφορά μια Π= ΠΥΛΗ μεταφοράς του ΥΔΑΤΟΣ που περιέχει στο εσωτερικό του, δηλαδή των ΨΥΧΩΝ, από τον ΑΔΗ στην ΓΗ και αντίστροφα.

Το ΠΗΓΑΔΙΟΝ αποτελεί την ΠΥΛΗ που ΑΓΗ το ύδωρ (ψυχές) από την ΓΗ στον ΑΔΗ και αντιστρόφως.

Και μάλιστα μας αποκαλύπτει ότι αυτό το πηγάδι τηλεμεταφοράς θα μπορούσε να βρίσκεται στην πόλη ΔΙΟΝ που βρίσκεται χτισμένη στους πρόποδες του Ολύμπου.

Ο κουβάς που χρησιμοποιούμε για την άντληση του Ύδατος, στα αρχαία ελληνικά ονομάζεται ΚΑΔΟΣ.

Παρατηρούμε ότι την ίδια πληροφορία μας μεταφέρει και η λέξη ΚΑΔΟΣ αφού ουσιαστικά υποκρύπτεται η περίφημη ΚΑ-ΘΟ-ΔΟΣ στον ΑΔΗ η οποία αποτελεί τον ΆΘΛΟ που πρέπει να επιτελέσει κάθε Άνθρωπος που θέλει να ενωθεί με τον Ανώτερο Εαυτό του και να αποκτήσει με τον τρόπο αυτόν την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΟΡΑΣΗ, που του επιτρέπει να μπορεί να βλέπει τον ΑΟΡΑΤΟ ΚΟΣΜΟ.

Ας μην ξεχνάμε ότι και στην περίπτωση της Ελευσίνας, η Δήμητρα αφού μετά από μία μεγάλη περιπλάνηση, στάθηκε αδύνατο να βρει την ΚΟΡΗ της, εγκατέλειψε τις προσπάθειές της και κάθισε να ξεκουραστεί όταν βρέθηκε μπροστά σε ένα ΠΗΓΑΔΙ.

Στον περίφημο «ΚΑΛΛΙΧΩΡΟΝ ΦΡΕΑΡ» της Ελευσίνας, το οποίος διασώζεται μέχρι και σήμερα!