Τα κρυολογήματα του φθινοπώρου

Πολλές φορές την περίοδο που αλλάζουν οι εποχές η θερμοκρασία αλλάζει απότομα και ο οργανισμός προσπαθεί να ισορροπήσει στην απότομη αλλαγή του καιρού. Κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα ή μπορεί να έχουν κόπωση γίνονται ευπαθείς σε ασθένειες. Έτσι ταλαιπωρούνται με διάφορες ιώσεις σωματικά και ψυχικά περισσότερο το φθινόπωρο και τον χειμώνα. Συμπτώματα όπως ο πυρετός, η σωματική αδυναμία, η καταρροή, ο βήχας και ο πονόλαιμος καταφέρνουν να κρατούν τον άνθρωπο μακριά από τις δραστηριότητες του.

Η ίωση συχνά βρίσκει τον ανθρώπινο οργανισμό αδύναμο και αρκετές φορές χρειάζεται να κάνει ένα κύκλο μερικών ημερών μέχρι να μπορέσει ο ασθενής να επανέλθει στην φυσιολογική κατάσταση της υγείας του. Ο τρόπος ο οποίος αντιμετωπίζονται αυτές οι ιώσεις για πολλά χρόνια είναι τα αντιβιοτικά τα οποία τελικά μπορεί να μην επιφέρουν την θεραπεία. Οι ιοί μεταλλάσσονται συνεχώς και ισχυροποιούνται κάτι το οποίο μπορεί να είναι αποτέλεσμα από την κατάχρηση των αντιβιοτικών ή και από πολλούς άλλους λόγους ενώ οι έρευνες που απαιτούνται για την παρασκευή και την έγκριση ενός φαρμάκου στην συμβατική ιατρική χρειάζονται αρκετό χρόνο ούτως ώστε να μπορούν να θεραπεύουν την κάθε διαφορετική ίωση αμέσως. Έτσι πολλές φορές η αντιμετώπιση με τους κλασσικούς τρόπους δεν έχει αποτέλεσμα. Σκεφτήκατε μήπως αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι η καταλληλότερη; Και ότι με την ομοιοπαθητική να υπάρχει καλύτερο αποτέλεσμα;

Στην πραγματικότητα ο κάθε άνθρωπος πρέπει να φροντίζει τον εαυτό ούτως ώστε να μην γίνεται ευάλωτος στα διάφορα μικρόβια και στις ιώσεις. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς για να προλάβουμε να τις αντιμετωπίσουμε, να ενδυναμώσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα και να προλάβουμε το κρυολόγημα ή την ίωση με τον πιο φυσικό τρόπο θα πρέπει να ακολουθούμε ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής. Αυτό σημαίνει ότι καλό θα ήταν να δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στην διατροφή μας με ορισμένες τροφές που δίνουν στον οργανισμό μας τις απαραίτητες βιταμίνες που χρειάζεται, με την άσκηση και προσπαθώντας όσο είναι δυνατόν να αποφεύγουμε το άγχος και να ξεκουράζουμε τον οργανισμό με τον ύπνο.

Ο τρόπος ο οποίος η ομοιοπαθητική αντιμετωπίζει αυτές τις ιώσεις είναι κοιτώντας τα σημεία και τις ποιότητες των συμπτωμάτων του ασθενή. Ο κάθε ένας από εμάς αντιδράει διαφορετικά σε κάθε ασθένεια οπότε υπάρχουν οι ενδείξεις για να μπορεί ο ομοιοπαθητικός να κάνει την διαφοροποίηση των συμπτωμάτων και να διαλέξει την κατάλληλη ομοιοπαθητική θεραπεία που μπορεί να μας βοηθήσει στην υπάρχουσα κατάσταση. Ένα παράδειγμα που μπορεί να βοηθήσει στην καλύτερη κατανόηση είναι ότι ο ομοιοπαθητικός δεν θα σας βάλει θερμόμετρο για να μετρήσει την θερμοκρασία του ασθενούς αλλά θα παρατηρήσει την ταχύτητα την οποία ανέβηκε ένας πυρετός, αν κοκκινίζει το πρόσωπο του και τι τον επιδεινώνει. Δίνοντας του λοιπόν το σωστό φάρμακο βοηθάει τον οργανισμό του ασθενή να αντιδράσει και να ισχυροποιηθεί απέναντι στην ίωση που έχει αναταράξει την ισορροπία στο ανοσοποιητικό σύστημα του επιφέροντας με αυτόν τον τρόπο την ίαση. Τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται συνήθως στον πυρετό είναι η Belladona, η Bryonia, το Rhus.tox, το Gelsenium και το aconitum.

Στον βήχα αυτό που θα κοιτάξει ο ομοιοπαθητικός είναι πότε είναι εντονότερη η έκβαση του, τι χαρακτήρα έχει (αν είναι ξηρός ή υγρός), τι τον επιδεινώνει και τι τον καλυτερεύει. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τον βήχα χωρίς αυτό να είναι απόλυτο (εξετάζοντας πάντα τα συμπτώματα του ασθενούς) είναι το Asrenicum, το Hepar, ο Phosporus και η Dulcamara.

Τον πονόλαιμο τα φάρμακα τα οποία μπορούν να τον θεραπεύσουν είναι το Hepar και η Baryta carbonica.

Στην καταρροή ένα από τα σημαντικά φάρμακα είναι το Allium cep. Φυσικά και υπάρχουν και άλλες ομοιοπαθητικές ουσίες που μπορούν να θεραπεύσουν τις ιώσεις και τα κρυολογήματα αλλά προτίμησα να σας αναφέρω αυτά τα οποία είναι ευρέως γνωστά.

Το καλύτερο είναι να συμβουλευόσαστε έναν ομοιοπαθητικό για να μπορεί να σας δώσει την πιο σωστή θεραπεία για την ίωση. Όταν πρόκειται για παιδιά τότε η καλύτερη επιλογή είναι ένας παιδίατρος ο οποίος να είναι και ομοιοπαθητικός. Αν δεν μπορείτε να βρείτε ομοιοπαθητικούς παιδιάτρους τότε προσπαθήστε να έχετε έναν καλό παιδίατρο και έναν καλό ομοιοπαθητικό.