Πολλοί αξιοσέβαστοι στοχαστές που ανήκουν σε διαφορετικές περιοχές της επιστήμης, έχουν φτάσει στο συμπέρασμα ότι ο νους -σκέψη- είναι ο ολικός ρυθμιστής του πως θα εξελιχθεί η ζωή μας.
Στο Εγχειρίδιο ο Επίκτητος γράφει: «Οι άνθρωποι δεν ενοχλούνται από τα γεγονότα αλλά από την άποψη τους γι αυτά».
Ο Ολλανδός φιλόσοφος Σπινόζα είπε: «Βλέπω ότι όλα τα πράγματα που με τρομάζουν και το κάθε τι που εγώ τρομάζω , δεν έχουν τίποτα το καλό ή κακό μέσα τους εκτός από το βαθμό στον οποίο το μυαλό επηρεάζεται απ' αυτό».
Ο Άλμπερτ Έλλις, ο ιδρυτής της Λογικό – Αισθηματικής Θεραπείας δήλωνε: «Οι άνθρωποι και τα πράγματα δεν μας εκνευρίζουν, μάλλον εμείς εκνευρίζουμε τον εαυτό μας πιστεύοντας ότι μπορούν να μας εκνευρίσουν».
«Γινόμαστε αυτό που σκεπτόμαστε ολόκληρη την ημέρα», σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ραλφ Γουάντο Έμερσον
Ο Σαίξπηρ αναφέρει: Δεν είναι τίποτα από μόνο του καλό ή κακό, αλλά η σκέψη μας το κάνει τέτοιο.
Ο Αβραάμ Λίνκολν είπε: «Οι άνθρωποι γίνονται περίπου τόσο ευτυχισμένοι, όσο βάζουν στο μυαλό τους ότι θα γίνουν».
«Αλλάξτε τις σκέψεις σας κι αλλάξτε τον κόσμο σας», είπε ο Νόρμαν Βίνσεντ Πηλ.
Ο Ιησούς μας λέει: «Όπως σκεφτόσαστε, έτσι θα είστε».
Το μέλλον μας διαμορφώνεται από τις σκέψεις που κάνουμε πιο συχνά. Κυριολεκτικά γινόμαστε αυτό που σκεπτόμαστε ότι θα γίνουμε.
Σε όλους μας έχει δοθεί το δώρο να γράψουμε τη δική μας μυθολογία. Όπως οι κοινωνίες και οι θρησκείες ανά τον κόσμο δημιουργούν απίστευτες μυθολογίες, έτσι και εμείς δημιουργούμε τη δική μας. Η προσωπική μας μυθολογία είναι γεμάτη από αγγέλους και δαίμονες, βασιλείς και πληβείους, ήρωες κα τέρατα.
Δημιουργούμε ολόκληρο πλήθος στο νου μας που περιλαμβάνει και τις δικές μας πολλαπλές προσωπικότητες. Στη συνέχεια, μαθαίνουμε να χειριζόμαστε με επιτυχία την εικόνα που πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε σε συγκεκριμένες περιστάσεις. Γινόμαστε δεξιοτέχνες στην προβολή των εικόνων, και τελειοποιούμε το ρόλο μας.
Όταν γνωρίζουμε άλλους ανθρώπους, αμέσως τους κατατάσσουμε σε κατηγορίες και τους αναθέτουμε ένα ρόλο στη ζωή μας. Σχηματίζουμε μια εικόνα για τους άλλους ανάλογα με το τι πιστεύουμε ότι είναι.
Η δύναμη της δημιουργίας που διαθέτουμε είναι τόσο ισχυρή, ώστε οτιδήποτε πιστεύουμε πραγματοποιείται. Ολόκληρη η πραγματικότητα μας, όλα όσα πιστεύουμε, είναι δικό μας δημιούργημα.
Σε όλη μας τη ζωή εξασκούμεθα σε αυτό που είμαστε, και το κάνουμε τόσο καλά που έχουμε τελειοποιήσει το ρόλο μας. Είμαστε αυτό που πιστεύουμε ότι είμαστε. Μόλις καταφέρουμε να διακρίνουμε ότι είμαστε κυρίαρχοι, μπορούμε να δούμε το είδος της κυριαρχίας που ασκούμε.
Όταν είμαστε παιδιά και κάποιος μας δημιουργεί πρόβλημα, θυμώνουμε. Αυτός ο θυμός, για κάποιο λόγο απωθεί το πρόβλημα. Το ίδιο συμβαίνει και δεύτερη φορά – αντιδρούμε με θυμό – και τώρα ξέρουμε ότι αν θυμώσουμε, θα απωθήσουμε το πρόβλημα. Εξασκούμενοι ξανά και ξανά, μέχρι να γίνουμε κυρίαρχοι του θυμού.
Με τον ίδιο τρόπο γινόμαστε κυρίαρχοι της ζήλιας, της θλίψης, και της αυτοαπόρριψης.
Ο τρόπος που σκεπτόμαστε, που αισθανόμαστε και που ενεργούμε γίνεται τόσο τυπικός, που δεν δίνουμε πλέον προσοχή σε αυτό που κάνουμε.
Μέσω της «δράσης – αντίδρασης», συμπεριφερόμαστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
Ας έχουμε λοιπόν στο νου μας την παρακάτω φράση και να σκεφτόμαστε τη σοφία που κρύβει μάσα της: «Όπως σκεφτόμαστε, έτσι και είμαστε»
