Εθισμός στο φαγητό: Τρως τις συναισθηματικές σου ανάγκες;

«Κάθε φορά που δεν είμαι καλά, ψάχνω για γλυκό»
«Υποφέρω τρομερά από την έλλειψη του αλμυρού, όταν νιώθω ότι η γη χάνεται κάτω από τα πόδια μου»

Πόσες φορές έχεις νιώσει αυτό το συναίσθημα και εσύ;
Αποφάσισα, λοιπόν, ένα μελαγχολικό βράδυ να δοκιμάσω ένα πείραμα με τον εαυτό μου. Τι θα συνέβαινε αν δεν ενέδιδα στον πόθο μου για κάτι γλυκό; Θα μπορούσα να επιβιώσω; Λοιπόν, κάθισα στον καναπέ, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο και συμφώνησα να παραμείνω εκεί έως ότου η λαχτάρα να φύγει. Αλλά όσο περισσότερο καθόμουν, τόσο μεγαλύτερη η λαχτάρα.

Όμως έμεινα.

Κάθισα, πήρα βαθιές ανάσες, είδα το άγχος μου να μεγαλώνει, να θέλει να βγει έξω, και όταν η έντονη ώθηση να φάω σοκολάτα κορυφώθηκε, η λαχτάρα και ο πόνος που κυρίευσε ολόκληρο το σώμα μου, ξέσπασε σε δάκρυα και σε ανεξέλεγκτους λυγμούς.
Δεν ξέρω πόση ώρα έκλαψα, αλλά κάποια στιγμή αργότερα συνειδητοποίησα ότι ήμουν γαλήνια και κοιτούσα, ήρεμη πια, τα πουλιά έξω από το παράθυρο. Ήμουν σε έναν άλλο κόσμο, χωρίς ίχνος επιθυμίας.

Λοιπόν τι έγινε; Πώς η λαχτάρα μου εξαφανίστηκε;

Καταρχάς, ας ξετυλίξουμε πως δημιουργείται η λαχτάρα/σφοδρή επιθυμία για κάποιο φαγητό.

Η υποστηρικτική επιθυμία

Συνήθως εμφανίζεται όταν ο οργανισμός ενστικτωδώς θέλει τρόφιμα, που θα ενισχύσουν τη διαδικασία επούλωσης, που ανταποκρίνονται σε μια διατροφική ανάγκη ή εξουδετερώνει μια ανισορροπία στο σώμα.
Έχεις ποτέ λαχταρήσει πορτοκάλια ή μανταρίνια, όταν πάσχεις από κρυολόγημα ή γρίπη; Είναι εύκολο να δικαιολογήσεις αυτήν τη βιολογική επιθυμία, λαμβάνοντας υπόψη την περιεκτικότητά τους σε βιταμίνη C και την καθοριστική δράση τους στο σώμα. Ή να σε πιάσει μανία να πιεις χυμό βατόμουρο, όταν έχεις πονοκέφαλο; Οι υποστηρικτικοί «πόθοι» που μπορεί να προκύψουν φαίνονται λογικοί και προφανείς, αλλά υπάρχουν φορές που είναι απροσδόκητοι και πέρα από τη διατροφική κατανόηση.
Αυτές οι λιγούρες είναι μοναδικές για κάθε άτομο που τις βιώνει, και κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχθούν μη λειτουργικές για κάποιον άλλο.

Όμως το νόημα εδώ είναι ότι: το σώμα ποθεί, επειδή το σώμα ξέρει.

Διάβασε επίσης: Σε τι είσαι «εθισμένος» ανάλογα με το ζώδιό σου;

Η διασκορπισμένη επιθυμία

Εδώ πρόκειται για μια επιθυμία για τρόφιμα που στραγγίζουν την υγεία και μειώνουν την ενέργειά σου. Πολλές φορές ενδίδεις σε τρόφιμα που υποψιάζεσαι ότι θα σου αποφέρουν κάποια ανεπιθύμητη αντίδραση (αισθάνεσαι βαρύς, γεμάτος ένοχες), ειδικά όταν τα καταναλώνεις σε ποσότητα: όπως η ζάχαρη, το αλκοόλ, τα τηγανητά και το πρόχειρο φαγητό.

Πώς, λοιπόν, μπορεί να ποθείς κάτι επιβλαβές;

Εάν το σώμα είναι τόσο σοφό, πώς θα μπορούσε να είναι τόσο ανόητο επίσης; Η απάντηση βρίσκεται στη φύση της επιθυμίας. Η ίδια η ζωή είναι μια λαχτάρα. Είμαι σίγουρη ότι λαχταράς για το νόημα, το σκοπό, την αγάπη και την εκπλήρωση των επιθυμιών σου. Πίσω από κάθε ανθρώπινη πράξη, άλλωστε, κρύβεται μια λαχτάρα για περισσότερα: περισσότερη ζωή, περισσότερο βάθος στην εμπειρία. Μέσα από τις πολλές δυσκολίες και τα εμπόδια που αντιμετωπίζεις όμως, η επιθυμία σου μπορεί να παραμορφωθεί.
Η φυσική λαχτάρα για εσωτερική δύναμη μπορεί να γίνει ένας εξαναγκασμός για την εξουσία πάνω σε άλλους.

Η λαχτάρα για αγάπη μπορεί να μετατραπεί σε μια απελπισμένη προσπάθεια
να κερδίσεις την έγκριση από όλους όσους συναντάς.

Το σώμα λοιπόν λαχταρά επίσης. Λαχταρά για τρόφιμα, νερό, αφή, ήχο και αισθησιασμό. Λαχταρά ζωντάνια μέσα από γλυκά, νόστιμα πράγματα και ό, τι τονώνει και διεγείρει τις αισθήσεις σε μια αυξημένη εμπειρία ζωής.
Και ακριβώς όπως οι ψυχολογικές επιθυμίες μπορούν να παραμορφωθούν, έτσι μπορούν και οι βιολογικές. Συχνά λαχταράς για εμπειρίες της ζωής που πιστεύεις ακράδαντα ότι χρειάζεσαι ακολουθώντας μια φιλία, μια σχέση, μια δουλειά ή αποφάσεις που φαίνονται σωστές εκείνη την στιγμή, αλλά αργότερα αποδεικνύονται μια δυσάρεστη επιλογή. Το σώμα είναι εξίσου τυφλό, όταν έρχεται αντιμέτωπο με ισχυρές ουσίες (αλκοόλ, ζάχαρη) που υπόσχονται εκπλήρωση των επιθυμιών σου.

Το νόημα εδώ είναι το εξής: Όπως ακριβώς η καρδιά μπορεί να κοιτάξει για την αγάπη σε όλα τα λάθος μέρη, έτσι και το σώμα. Και τα δύο είναι επιρρεπή στο να παρασυρθούν. Δεν φταίνε.

**Που βρίσκονταν οι Πλανήτες την ώρα που γεννήθηκες; Πώς σε επηρεάζουν;**

Η συνειρμική επιθυμία

Η συνειρμική λαχτάρα είναι μια περίεργη διασταύρωση μεταξύ των άλλων δύο. Αυτή συμβαίνει όταν λαχταράς ένα τρόφιμο που έχει μια πλούσια, βαθιά, και ουσιαστική σχέση με το παρελθόν σου.
Για παράδειγμα, όταν επισκέπτεσαι τους γονείς ή τους παππούδες, ξαφνικά αναζητάς τρόφιμα από την παιδική σου ηλικία, σαν η γεύση να είναι ένα βήμα μέσα στην μηχανή του χρόνου.
Μια φίλη μου βρέθηκε ξαφνικά να θέλει να φάει κουλούρια με τυρί κρέμα, βούτυρο και μερέντα. Δεν είχε ποτέ πριν φάει αυτό το συνδυασμό των τροφίμων, αλλά συνειδητοποίησε αργότερα ότι αυτό ήταν το αγαπημένο φαγητό του πατέρα της –που είχε πεθάνει πριν από μια δεκαετία– και η λαχτάρα ήρθε σε μια εποχή που της έλειπε σφοδρά.

Σε συμβολικό επίπεδο, τα κουλούρια ήταν ο πατέρας της.

Με την κατανάλωση αυτού του συνδυασμού, είχε την επανένταξη του πατέρα της στη ζωή της. Έτσι, ο συνειρμικός πόθος είναι συχνά ο πιο δύσκολος να πεις, για το αν είναι ευεργετικός ή όχι. Για παράδειγμα, τα τρόφιμα από την παιδική σου ηλικία μπορεί να είναι αμφιβόλου θρεπτικής αξίας, αλλά το να τα φας μπορεί να είναι βαθιά θρέψη. Με το να παραδοθείς σε μια τέτοια λαχτάρα, μπορείς να επισκεφτείς το παρελθόν σου και να αναβιώσεις συναισθήματα που μπορούν να προσφέρουν τη δική σου θεραπευτική στιγμή, ανεξάρτητα από τη διατροφική αξία των τροφίμων.

Το νόημα εδώ είναι το εξής: Η βιολογία και η νοσταλγία μπορεί να συνθέσουν ένα συναρπαστικό και σχεδόν μυστικιστικό γεύμα.

Τι σημαίνουν όμως οι επιθυμίες σου για κάποια φαγητά;

Σφοδρή επιθυμία για γλυκό

Η λαχτάρα για ένα γλυκό έγκειται στην αντίσταση και την άρνησή σου να βιώσεις πλήρως ό, τι αισθάνεσαι. Έτσι, τρως διάφορα γλυκά, που καταλήγουν να γίνουν σαν ένα καταφύγιο, γιατί σου επιτρέπουν να απολαύσεις τη γλυκύτητα της ζωής και πάλι – όχι μια πραγματική γλυκύτητα, αλλά τεχνητή.
Ως εκ τούτου, τα γλυκά τρόφιμα λειτουργούν σαν έναν επίδεσμο που κρύβει έναν πολύ βαθύτερο ζήτημα: την αδυναμία να αντιμετωπίσει πλήρως την εμπειρία, να αποδεχτείς και να αγκαλιάσεις σκληρά συναισθήματα όπως ο θυμός, η προδοσία, πίκρα, η ντροπή και θλίψη, αντικαθιστώντας αυτά τα συναισθήματα, με ένα επιφανειακό στρώμα στιγμιαίας ευχαρίστησης.

Σφοδρή επιθυμία για αλμυρό

Το αλάτι είναι ένα στοιχειό γείωσης: είναι παρόν στη γη, στον ωκεανό, στη βροχή και στο σώμα σου. Το αλάτι στην πραγματικότητα ελέγχει την πίεση του αίματος, των σωματικών υγρών. Γι’ αυτό δεν αποτελεί έκπληξη η ανακάλυψη ότι αν επιθυμείς διακαώς κάτι αλμυρό, συνήθως λαχταράς επίσης τον έλεγχο και τη σταθερότητα.

Αν αισθάνεσαι λοιπόν «χωρίς βάσεις», ψυχολογικά άτονος, αν μισείς την αβεβαιότητα, την ανισορροπία και την αστάθεια, θα μπορούσες κάλλιστα να έχεις εξάρτηση από το αλάτι. Η διακαής επιθυμία για αλάτι, ασυνείδητα, σου ζητά να "σταθεροποιήσεις" τον εαυτό σου και να αναπτύξεις εμπιστοσύνη για τη διαδικασία της ζωής, ακόμη κι αν είναι απρόβλεπτη και οι αλλαγές αναπόφευκτες.

Σφοδρή επιθυμία για λίπος ή τρόφιμα με πολλά λιπαρά

Το συκώτι σου επεξεργάζεται όλο το λίπος που καταναλώνεις και το ήπαρ σε πολλές παραδόσεις θεωρείται η έδρα της εσωτερικής δύναμης. Επιπλέον, το τσάκρα του ηλιακού πλέγματος βρίσκεται στην ίδια θέση με το ήπαρ και επίσης συνδέεται με τα συναισθήματα της προσωπικής δύναμης εναντίον της προσωπική αποδυνάμωσης (άγχος, πικρία, ζήλια, κλπ). Έτσι, αν διακατέχεσαι από τον πόθο για λιπαρά τρόφιμα είναι ουσιαστικά η λαχτάρα σου να ασκήσεις την εσωτερική σου δύναμη, αλλά υποφέρεις από αισθήματα χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτό-αξίας.

**Τι είναι γραμμένο στα Άστρα για εσένα; Μάθε το στην Καρμική Ερμηνεία του Ωροσκοπίου σου!**

Επιστροφή στην σοκολάτα...

Πιστεύω ότι πολλές φορές, όταν κινείσαι μέσα από τις προσκολλήσεις σου, δεν έχει σημασία πόσο νόστιμες και ακίνδυνες μπορεί να φαίνονται, καθώς ανακαλύπτεις κάτι βαθύτερο. Σίγουρα όταν καταφέρεις να αποφύγεις το κόλλημα στην αγαπημένη σου επιθυμία, επισκέπτεσαι μια γειτονιά που ονομάζεται εσωτερική ειρήνη. Είναι ένας τόπος που ζει μέσα σε όλους μας, αλλά κάποιες φορές είναι διαθέσιμος στο GPS μας. Δεν μπορούμε πάντα να βρούμε την εσωτερική ειρήνη σε μια ευθεία βολή. Μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεται είναι να πάρεις την απρόβλεπτη και κυρτή διαδρομή.

Και ξέρεις, αυτή ακριβώς μπορεί να είναι η πιο εκφραστική και γραφική διαδρομή σου.