Ταγίπ Ερντογάν: Μια επίσκεψη χωρίς μέλλον
Πέρασαν 65 χρόνια από τότε που έγινε η τελευταία επίσκεψη Τούρκου Προέδρου στην Ελλάδα
Πέρασαν 65 χρόνια από τότε που έγινε η τελευταία επίσκεψη Τούρκου Προέδρου στην Ελλάδα και από αυτήν την άποψη η έλευση του Ταγίπ Ερντογάν έχει την σημασία της. Η σύσφιξη των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ δύο χωρών δεν είναι σε καμία περίπτωση μια αρνητική εξέλιξη, το θέμα όμως είναι αν στην παρούσα φάση μπορεί να αποδώσει κάτι.
Από πλευράς του ο Τούρκος Πρόεδρος αναζητά στηρίγματα, ύστερα από την ανατροπή του status quo με παραδοσιακούς συμμάχους της χώρας του Ιχθύ με Ωροσκόπο Αιγόκερω και τον Ουρανό επάνω στην ακμή του 7ου οίκου «κατάφερε» να ανατρέψει θεωρητικά «πάγιες» ισορροπίες, απωθώντας ΗΠΑ και Γερμανία για «τα μάτια» του Βλαντιμίρ Πούτιν!
Δεν θα είναι λοιπόν παράδοξο, αν μέσα στους επόμενους μήνες «αγαπήσει» ξαφνικά την Ελλάδα, «ξεχνώντας» τοποθετήσεις και δηλώσεις δεκαετιών.
Φυσικά, κάποιοι έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν για το ότι την παραμονή της επίσκεψής του έθεσε θέμα «επικαιροποίησης» της Συνθήκης της Λωζάννης, όπως και για το τι ακριβώς θα πράξει, όταν βρεθεί στην Θράκη. Προσωπικά εκτιμώ ότι λόγω χαρακτήρα δεν θα αποφύγει τα «φάουλ», ίσα-ίσα που θα τα επιδιώξει, εκτός κι αν θελήσει πια να… εκπλήξει τον ίδιο του τον εαυτό! Η ουσία είναι ότι με έναν «Ουράνιο» τύπο, που επιπλέον διαθέτει κι ένα πολύ ισχυρό «εγώ», δεν βγάζεις εύκολα άκρη και η σύναψη οποιασδήποτε συμφωνίας μαζί του δεν εξασφαλίζει απολύτως τίποτα.
Για την Συνθήκη της Λωζάννης πάντως, μπορείτε να διαβάσετε ένα περσινό άρθρο μου που παραπέμπει τις όποιες εξελίξεις για το 2024 αλλά τα πιο σημαντικά αναφέρονται σε ένα άλλο άρθρο με θέμα τις εξελίξεις στην γείτονα χώρα.
Σε αυτό εκτιμώ ότι το καθεστώς στην Τουρκία θα αλλάξει μέχρι τον Οκτώβριο του 2018, κατ’ επέκταση οποιαδήποτε συμφωνία και αν γίνει τώρα θα πάψει να είναι δεσμευτική. Επιπλέον για να κάνω κι εγώ μια «επικαιροποίηση», φαίνεται πως η Ηλιακή έκλειψη της 13ης Ιουλίου 2018 μπορεί να σημάνει την βίαιη πτώση του Ερντογάν, αφού έχει Πλουτώνια χαρακτηριστικά (δείχνει δηλαδή ένα τέλος των πραγμάτων) και γίνεται επάνω στον γενέθλιο Ουρανό του κι απέναντι από τον Ωροσκόπο του.
Αυτή η έκλειψη είναι και το μεγαλύτερο αγκάθι στην καθεστωτική πορεία του «Σουλτάνου», που για την ώρα απλά… βασανίζεται από την αντίθεση του Ήλιου με τον Κρόνο στο προοδευτικό του. Ο κλοιός δηλαδή γύρω του σφίγγει ολοένα και περισσότερο κι αν δεν «προλάβει» να παραιτηθεί, το μέλλον του δεν προδιαγράφεται και τόσο ευοίωνο.