Ο «Άρης του πολέμου» πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο - Τι μέλλει γενέσθαι;
Την ίδια στιγμή που στην ανατολική Ασία οι τόνοι χαμηλώνουν και ο Κιμ Γιονγκ Ουν δείχνει έτοιμος να διαπραγματευτεί το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας του, ένας «αντικαταστάτης» του διεκδικεί επάξια τον ρόλο του ταραχοποιού στην διεθνή σκηνή! Και δυστυχώς πρόκειται για τον Ταγίπ Ερντογάν, που απειλεί να μετατρέψει την Ανατολική Μεσόγειο σε εμπόλεμη ζώνη.
Φαίνεται βέβαια πως ο «Σουλτάνος» είναι εξαιρετικά στριμωγμένος, διαφορετικά δε θα έφτανε στο σημείο να βάζει τους κυβερνητικούς αξιωματούχους του να απειλούν ακόμη και τις ΗΠΑ. Το πρόβλημα όμως για τον ίδιο είναι ότι στην παγκόσμια σκακιέρα είναι ένα απλό πιόνι κι ας νομίζει ότι είναι βασιλιάς.
Μόνος σύμμαχός του έχει απομείνει ο Πούτιν, που καλοβλέπει τη δημιουργία ενός ρήγματος στους κόλπους του ΝΑΤΟ και ουσιαστικά σιγοντάρει τον Τούρκο Πρόεδρο, θεωρώντας ότι μπορεί να το πετύχει.
Τι μέλλει γενέσθαι;
Εδώ θα χρειαστεί η συνδρομή της Αστρολογίας κι είναι βέβαια αναγκαίο να γίνει μια συγκριτική μελέτη ανάμεσα στους τρεις βασικούς «παίκτες», δηλαδή τον Ερντογάν, τον Πούτιν και τον Τραμπ, βάζοντας φυσικά στο κάδρο και τον Έλληνα Πρωθυπουργό.
Όλοι τους έχουν «κάτι» με την Ανατολική Μεσόγειο και αναφέρομαι στο αστροχαρτογραφικό αποτύπωμα του γενέθλιου χάρτη τους.
Στην περίπτωση του Ταγίπ Ερντογάν, οι πλανητικές γραμμές που διασχίζουν την περιοχή είναι αυτές του Κρόνου και του Ουρανού, διασταυρώνονται μάλιστα μεταξύ τους. Επιπλέον, οι δύο από τις τέσσερις γραμμές του Ουρανού περνούν από Ουάσιγκτον και Μόσχα, στοιχειοθετώντας μια ανατροπή ισορροπιών με άξονα τον… ίδιο!
Αντίστοιχα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν «βάζει» στην περιοχή τη διασταύρωση των γραμμών του Δία και του Πλούτωνα, ενώ άλλη μια γραμμή του Δία περνά από την Ουάσιγκτον.
Ο, δε, Ντόναλντ Τραμπ συμμετέχει με την γραμμή του Άρη!
Ήδη, ο Αμερικανός Πρόεδρος «εξαγρίωσε» τους Παλαιστίνιους με την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ, ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και από ό,τι φαίνεται θα υπάρξει και συνέχεια στην ευρύτερη περιοχή.
Τον Άρη όμως «βάζει» και ο Αλέξης Τσίπρας κι εδώ τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται ανησυχητικά, ως προς μια ενδεχόμενη εμπλοκή της Ελλάδας σε παιχνίδια πολέμου. Υπάρχει, ωστόσο, το θετικό για την χώρα μας σενάριο, δηλαδή να «προλάβει» να «πέσει» ο Ερντογάν, πριν τα πράγματα «ξεφύγουν» εντελώς, κάτι που έχει βάσιμες πιθανότητες να πραγματοποιηθεί και μάλιστα μέσα στους επόμενους μήνες.
Κόντρα πάντως στις διάφορες προφητείες, που θέλουν το «ξανθό γένος» να υποστηρίζει τα Ελληνικά συμφέροντα, φαίνεται πως σε αυτήν τη φάση το μέτωπο που διαμορφώνεται είναι εντελώς διαφορετικό, δηλαδή μια συμμαχία ΗΠΑ-Ελλάδος, απέναντι στο δίπολο Ρωσίας-Τουρκίας!
Στρατηγικά, νικητής από αυτήν τη σύγκρουση αναμένεται να βγει ο Πούτιν, πετυχαίνοντας έξυπνα και μεθοδικά την αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα νικήσει και ο Ερντογάν, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να λάβει στρατιωτική υποστήριξη από τον Ρώσο Πρόεδρο, ο οποίος, όταν τα πράγματα φτάσουν στο απροχώρητο και θα απειληθεί η παγκόσμια ειρήνη, απλά θα «τραβήξει την ουρά του», αφήνοντας έκθετο τον ευκαιριακό σύμμαχό του.
Προσωπικά, εκτιμώ ότι οι απειλές των Τούρκων αξιωματούχων κατά των ΗΠΑ δεν είναι μόνον λόγια και όλα θα κριθούν στην Κυπριακή επικράτεια. Κι επειδή οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να επιτρέψουν να χαθεί ολοκληρωτικά ένας Νατοϊκός σύμμαχός τους, αρχίζει να «παίζει» πιο δυνατά το σενάριο διάσπασης της Τουρκίας, κάτι που θα συνδυαστεί με μια γενικότερη ανακατανομή σφαιρών επιρροής στην περιοχή.
Όσο για τα Ελληνικά συμφέροντα, ας μην τρέφουμε μεγάλες προσδοκίες. Η θέση της χώρας είναι μεν «ασφαλής», όσο αποτελεί ένα φράγμα στην Ρωσική επιρροή, από την στιγμή όμως που ο Πούτιν θα βρει άλλη διέξοδο για την Μεσόγειο, όλα αλλάζουν κι αυτό θα το δούμε να συμβαίνει σταδιακά μέσα στην επόμενη δεκαετία. Ακόμη όμως είναι νωρίς να μιλάμε για ένα πόλεμο ευρύτερης κλίμακας.
ΥΓ: Η ανησυχία σας για την τύχη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών είναι και δική μου. Ωστόσο, αστρολογικά, δεν υπάρχει ασφαλής τρόπος αξιολόγησης της κατάστασης, γι’ αυτό προτιμώ να μην εκφέρω άποψη για το πόσο ακόμη θα ταλαιπωρούνται.
