«Θανάση, χθες στο όνειρό μου τα έκανες… θάλασσα!»

Αν βρίσκεσαι σε σχέση ή είσαι παντρεμένη, τότε το πιο πιθανό είναι πως έχεις δει αρκετές φορές στο όνειρό σου τον σύντροφό σου. Κάποιες φορές η ιστορία είχε «happy end», ενώ άλλες… δεν εξελίχθηκε τόσο καλά όσο θα ήθελες. Για την ακρίβεια, υπάρχουν περιπτώσεις που το γλυκό σου όνειρο μετατράπηκε σε εφιάλτη σε χρόνο «ντετέ». Αυτό ακριβώς συνέβη σε εμένα την περασμένη εβδομάδα.

Με τον Θανάση είμαστε μαζί εδώ και επτά χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μην αισθανόμαστε όπως νιώσαμε την πρώτη φορά που γνωριστήκαμε, αλλά τρέφουμε πολλή αγάπη ο ένας για τον άλλον. Αυτός είναι ο λόγος που παραξενεύτηκα, όταν την περασμένη εβδομάδα με επισκέφτηκε, δίχως λόγο, στον ύπνο μου.

Ξύπνησα πανικόβλητη μες τη νύχτα αδυνατώντας να κατανοήσω τι είχα δει και κυρίως γιατί το όνειρό μου ήταν τόσο -μα τόσο- παράξενο. Άνοιξα, λοιπόν, το tablet μου και πήγα κατευθείαν στον αγαπημένο μου Ονειροκρίτη για να βρω την άκρη. Πίστευα πως το γράμμα «Θ» θα με βοηθούσε να συνδέσω και να εξηγήσω όσα είδα και τελικά, είχα δίκιο!

Μα πόσο… θεατρίνος;

Όλα γύρω μου ήταν σκοτεινά, όταν ξαφνικά είδα μπροστά μου έναν χρυσοστόλιστο θρόνο (όχι, δεν βλέπω πολύ Game of Thrones). Πάνω σε αυτόν καθόταν ο Θανάσης. Έδειχνε διαφορετικός και σχεδόν δεν τον αναγνώρισα. Φορούσε μια κόκκινη κάπα και είχε ένα ειρωνικό χαμόγελο. Εγώ στεκόμουν απέναντί του. Δεν είχα καταλάβει πού ήμουν, αλλά έπειτα από λίγη ώρα συνειδητοποίησα ότι και οι δυο βρισκόμασταν στη σκηνή ενός θεάτρου. Όχι, δεν είμαι ηθοποιός (αν και πολύ θα το ήθελα), οπότε το «σκηνικό» με παραξένεψε.

Τα φώτα άναψαν και κατάλαβα πως πίσω μου βρισκόταν ένα τεράστιο πλήθος που μας παρακολουθούσε με κομμένη την ανάσα. Τότε, με μια κίνηση του χεριού του, ο Θανάσης έφερε την καταστροφή. Ένα τρομακτικό θηρίο εμφανίστηκε στη σκηνή και εγώ άρχισα να τρέχω, για να ξεφύγω. Ένιωθα ότι ήμουν χαμένη σε έναν φρικτό εφιάλτη που δεν έλεγε να τελειώσει. Τελικά, κατάφερα να ξεφύγω πέφτοντας στη... θάλασσα (ούτε εγώ ξέρω πώς βρέθηκε μπροστά μου), αλλά θυμάμαι πως ένιωσα τεράστιο θυμό για τον Θανάση! Γιατί μου το έκανε αυτό; Γιατί ήθελε να μου κάνει κακό; Δυστυχώς, όταν ξύπνησα ο θυμός αυτός δεν έλεγε να φύγει.

«Καλημέρα αγάπη μου», μου είπε ο Θανάσης και εγώ τον κοίταξα με ένα βλέμμα… δολοφονικό. «Μα τι έχεις; Σου έκανα κάτι;», με ρωτούσε και εγώ δεν ήξερα τι να του πω. Προσπάθησα, λοιπόν, να ηρεμήσω διότι ήξερα πως δεν έφταιγε εκείνος για το τρελό μου όνειρο και έσπευσα στον Ονειροκρίτη, για να ξεμπερδέψω την κατάσταση.

Μα τι σημαίνουν, τέλος πάντων, όλα αυτά;

Πλούτη και τιμές σημαίνει ο θρόνος που καθόταν ο Θανασάκης και αυτό -εκ πρώτης όψεως- δεν μου φάνηκε κακό. «Ίσως πάρει εκείνη την αύξηση που του έχουν υποσχεθεί», σκέφτηκα και συνέχισα τη «μελέτη» μου. Όσον αφορά στο θέατρο, μπορώ να πω ότι προβληματίστηκα διότι σύμφωνα με τον Ονειροκρίτη, το γεγονός ότι έπαιζα εγώ στο θέατρο σήμαινε πως είμαι ένα άτομο «με πολύ έντονα συναισθήματα και πάθη» και ότι ο κόσμος με έχει σε μεγάλη υπόληψη! Ωστόσο, διάβασα ότι αν μια γυναίκα δει τον σύντροφό της να παίζει στο θέατρο, τότε κάποια ατιμία που έκανε θα βγει στην επιφάνεια και θα ρεζιλευτεί! «Αυτό μας έλειπε», αναφώνησα και προσπάθησα να διατηρήσω -όσο μπορούσα- τη ψυχραιμία μου.

Τα πράγματα δεν έγιναν, βέβαια, καλύτερα όταν διάβασα για το… θηρίο που μου έστειλε ο Θανάσης. «Αν δεις κάποιο θηρίο να σου επιτίθεται, σημαίνει ότι κάποιος εχθρός σου προσπαθεί να σε βλάψει. Αν στο όνειρο ξεφύγεις από την επίθεση του θηρίου, ο εχθρός σου δεν θα τα καταφέρει…», ανέφερε ο Ονειροκρίτης και με έβαλε σε μεγάλο προβληματισμό. Διότι μπορεί να κατάφερα να ξεφύγω, αλλά το θέμα είναι ότι ο Θανάσης ήθελε να μου κάνει κακό! Με καθησύχασε, πάντως, η θάλασσα στην οποία έπεσα. Ήταν ήρεμη και αυτό σημαίνει ότι όλα θα πάνε καλά στις δουλειές και το σπίτι μου!

Τα πράγματα έγιναν ακόμη καλύτερα όταν διάβασα τα περί θυμού. «Αν βλέπεις ότι είσαι εσύ θυμωμένος, θα θριαμβεύσεις στο περιβάλλον σου», ανέφερε ο Ονειροκρίτης και αυτό ήταν αρκετό για να μου φτιάξει τη διάθεση. Τα μούτρα, βέβαια, στον Θανάση τα κράτησα μέχρι το βράδυ γιατί, όπως και να έχει, είναι μεγάλος… θεατρίνος!