από το Γ. Ριζόπουλο και τη Λίντα Παπασταύρου
23 Σεπτεμβρίου 1846: Ανακαλύπτεται ο πλανήτης Ποσειδώνας
Ο πλανήτης ανακαλύφθηκε από τον Γάλλο αστρονόμο Urbain Jean Joseph Le Verrier και τον Βρετανό John Couch Adams. Την ανακάλυψη πιστοποίησε ο Γερμανός αστρονόμος του Αστεροσκοπείου του Βερολίνου Johann Gottfried Galle. Παρόλα αυτά, ο Αμερικάνος αστρονόμος και ιστορικός Dennis Rawlins από το 1966 αμφισβητούσε το ότι πρέπει να πιστωθεί και στον Adams η ανακάλυψη του Ποσειδώνα. Το θέμα επανήρθε στην επιφάνεια και αρκετοί ιστορικοί ξανακοιτώντας τα ντοκουμέντα της ανακάλυψης, μετά την επιστροφή τους από το Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Greenwich το 1998 κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «ο Adams δεν αξίζει να πιστωθεί την ανακάλυψη του Ποσειδώνα. Αυτό εξ ολοκλήρου οφείλεται στον άνθρωπο που όχι μόνο προέβλεψε την ακριβή θέση του πλανήτη αλλά κατάφερε να πείσει και τους άλλους αστρονόμους να το διερευνήσουν». Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Le Verrier είχε προβλέψει με 1ο διαφορά την πραγματική θέση του Ποσειδώνα ενώ ο Adams με 12ο .
Αστρολογικά: Στην ανακάλυψη του Ποσειδώνα συνέβαλε ουσιαστικά ο Ουρανός στον Κριό, ο οποίος έχει σπουδαία παράδοση στην έρευνα και μελέτη του Διαστήματος αλλά και ο Δίας στους Διδύμους. Το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι πως ο πλανήτης της φαντασίας βρέθηκε με την χρήση μαθηματικών υπολογισμών, επιβεβαιώνοντας τους νόμους της Νευτώνειας μηχανικής. Πρώτα δηλαδή τον ανακάλυψαν στα χαρτιά και ύστερα τον είδαν με το τηλεσκόπιο και βέβαια ο… κακός χαμός που έγινε και γίνεται για το ποιος τελικά τον ανακάλυψε είναι ενδεικτικός της φύσης του πλανήτη. Σημειωτέον πως 338 χρόνια πριν, ο Γαλιλαίος είχε χάσει την ευκαιρία να συνδέσει το όνομα του με την ανακάλυψη του πλανήτη, όταν τον είδε αλλά τον πέρασε για ...άλλον!
Το βράδυ της 23ης Σεπτεμβρίου ο Ερμής στην Παρθένο έκανε αντίθεση με τον αστρικό Ουρανό, δίνοντας το οκ για μια νέα ανακάλυψη αλλά το αστρολογικό ...παράδοξο είναι πως εκείνη την περίοδο ο Ποσειδώνας στον Υδροχόο ήταν σε «πολιορκία», ανάμεσα δηλαδή από δύο άσπονδους πραγματιστές φίλους του, τον Κρόνο και την Έριδα.
23 Σεπτεμβρίου 1952: Ο Rocky Marciano νικά στον 13ο γύρο τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών, Jersey Joe Walcott και κατακτά τον 1ο του τίτλο.
Ο Ιταλο-αμερικανός μποξέρ Rocco Francis Marchegiano, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, από το Brockton της Massachusetts έμεινε στην ιστορία ως ο μόνος Παγκόσμιος Πρωταθλητής του συγκεκριμένου αθλήματος μέχρι σήμερα που έδωσε 46 αγώνες και δεν έχει καμία ήττα ή ισοπαλία ενώ οι 43 νίκες ήταν με Knock Out. Υπερασπίστηκε τον τίτλο του 6 φορές από το 1952 έως τον Απρίλιο του 1956. Ο Rocky δεν πρόλαβε να κλείσει τα 45 του καθώς σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα την ημέρα των γενεθλίων του.
Αστρολογικά: Ο θρίαμβος του είχε σίγουρα ένα άρωμα Δία, αφού εκείνη την περίοδο ο πλανήτης των επιτυχιών έκανε μια αντίθεση με το Μεσουράνημα του στον Σκορπιό. Το «περίεργο» με τον Μαρτσιάνο είναι πως σύμφωνα με το astro-Databank, δεν αμφισβητείται η ώρα γέννησης του αλλά η χρονιά (γεννήθηκε στις 1/9 του 1923 ή του 1924). Και συγκρίνοντας τα στοιχεία η δεύτερη εκδοχή με τον Ήλιο του να σχηματίζει τετράγωνο με τον Δία στον Τοξότη και τον 10ο οίκο αλλά και τον Άρη στον Υδροχόο στον 1ο οίκο σε σύνοδο με τον αστρικό Ουρανό, δείχνει πολύ πιο πιθανή. Όχι μόνον για τις καλές αλλά και για τις πολύ κακές στιγμές του συγκεκριμένου Άρη: Ο Μαρτσιάνο σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα
23 Σεπτεμβρίου 1821: Γίνεται η άλωση της Τριπολιτσάς
Η άλωση της Τριπολιτσάς, ως στρατιωτικό επίτευγμα, έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην ψυχολογία των επαναστατημένων Ελλήνων. Είναι όμως και μια από τις μελανότερες στιγμές της Ελληνικής Επανάστασης και συνολικά της Ελληνικής Ιστορίας, αφού συνδυάστηκε με την ανελέητη σφαγή των αμάχων Τούρκων και Εβραίων της πόλης. Τα θύματα ήταν πάνω από 30.000 και η εξόντωση τους έγινε με επιμελημένους όσο και φρικιαστικούς βασανισμούς, ανάλογους με εκείνους που συνηθίζουμε να μνημονεύουμε, όταν οι θύτες είναι Τούρκοι ή Γερμανοί και τα θύματα Έλληνες. Όπως σημειώνει ο Κ. Παπαρρηγόπουλος «το μακελειό, που είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας εθνοκάθαρσης μπορεί να εξηγηθεί από την συσσωρευμένη οργή αιώνων, ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί».
Αστρολογικά: Η άλωση έγινε στις 5 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο και αρκεί μια ματιά στο ωροσκόπιο της Σεληνιακής έκλειψης που είχε προηγηθεί, για να αντιληφθούμε τι ήταν αυτό που όξυνε την αγριότητα του στρατού του Θ Κολοκοτρώνη.
Για τις γεωγραφικές συντεταγμένες της Τρίπολης, ο Άρης ήταν πάνω στον Ωροσκόπο στον Καρκίνο και ο Πλούτωνας στο Μεσουράνημα, απελευθερώνοντας τα πιο άγρια ένστικτα. Και η σύνθεση των τροπικών με τις αστρικές πλανητικές θέσεις προκαλεί πραγματικό ...δέος!
Ο αστρικός Άρης (και ο αστρικός Ωροσκόπος) σχηματίζουν έναν «σταυρό» με τον Πλούτωνα και το Μεσουράνημα, τον Ουρανό, τον Ποσειδώνα και την αστρική Αφροδίτη.
Τι να πω... Μακριά από μας!
