Εν έτει 2019 ο σεξισμός υπάρχει ακόμα κι εκεί που δε φαντάζεσαι!

Είναι η Αστρολογία «απολιτίκ» και ουδέτερη απέναντι στα δύο φύλα; Θα ήταν αφελές, αν απαντούσα «ναι», αφού κάθε συστηματοποίηση εμπεριέχει τις αρχές του συστήματος που την δημιούργησε.

Κι ας ξεκινήσω από τα βασικά, την θέση και τον ρόλο δηλαδή των θηλυκών στοιχείων και της Γυναίκας στην Παραδοσιακή και… εξόχως Πατριαρχική Αστρολογία.

Ο Ήλιος «παντοκράτορας» και η Σελήνη στο περιθώριο να φορτώνεται με όλες τις αδυναμίες. Και το ότι όλοι/ες γνωρίζουν το ζώδιό τους (τη θέση του Ήλιου κατά την γέννηση, δηλαδή) αλλά αγνοούν παντελώς τη θέση της Σελήνης τους μόνο τυχαίο δεν είναι.

Η πτώση της Μητριαρχίας και η αντικατάσταση της από μια ανδροκρατική κουλτούρα άφησε τα εμφανή σημάδια της στον αστρολογικό κορμό.

Όλες οι ερμηνείες και τα «αξιώματα» της Παραδοσιακής Αστρολογίας, ουσιαστικά, υποτιμούν τον θηλυκό ρόλο, κάτι ιδιαίτερα οξύμωρο με τα σημερινά δεδομένα, αν αναλογιστεί κανείς πως το μεγαλύτερο μέρος του κοινού που εντρυφά στην αστρολογία είναι γυναίκες.

Ας αρχίσει όμως η αποδόμηση…

Κατ’ αρχάς, είναι δεδομένο πως εξ αιτίας του ότι οι γυναίκες στην αρχαιότητα είχαν έναν περιθωριοποιημένο ρόλο, μια αστρολογική θεώρηση-πρόβλεψη δεν τις είχε ως σημείο αναφοράς. Στην πραγματικότητα, όλοι οι χρησμοί-ερμηνείες αναφερόντουσαν σε άνδρες (ιδιαίτερα τους ηγεμόνες) και για τις γυναίκες απέμενε μόνο οτιδήποτε σχετιζόταν με τα καθήκοντά τους ως σύζυγοι και μητέρες.

Αυτό σημαίνει πως οι αστρολογικές ερμηνείες στο σύνολο τους ήταν προσαρμοσμένες στις αξίες και τις ανάγκες ενός «αρσενικού» κόσμου.

Υποτίθεται, λοιπόν, πως οι σχεδόν «αξιωματικές» θεωρήσεις για θέσεις πλανητών που έχουν φθάσει μέχρι τις μέρες μας (κυριαρχίες, εξάρσεις, πτώσεις κλπ) είναι κάποιο είδος «κοσμικής αλήθειας», ενώ τελικά το μόνο που κάνουν είναι να στηρίζουν με νύχια και με δόντια αυτήν την Πατριαρχική κουλτούρα. Πρόκειται στην ουσία για έναν –πετυχημένο, ομολογώ- οδηγό επιβίωσης και κυριαρχίας του αρσενικού.

Σε αγαστή σύμπνοια με τις νέες αρχές που προέκυψαν από την αλλαγή σκυτάλης στις κοινωνικές δομές, η Σελήνη και η Αφροδίτη, «κατατάχθηκαν» και αξιολογήθηκαν με τρόπο που εξυπηρετούσε τις ανάγκες του συστήματος. Απέκτησαν την «πτώση» ή την «έξαρση» τους όπου «ήταν ενδεδειγμένο» και τελικά γίναμε χρήστες μιας «αρσενικής» αστρολογίας, θεωρώντας τις προσδοκίες της ως κανόνες.

Μάλιστα οι «καταδικαστέες» συμπεριφορές-επιλογές, που κωδικοποιήθηκαν σε συγκεκριμένες πλανητικές θέσεις, ήταν εξοστρακισμένες και από την πραγματική ζωή, με αποτέλεσμα τελικά οι «κακές» θέσεις να δημιουργούν ουσιώδεις παρενέργειες, μια ατέλειωτη σειρά από συμπλέγματα, ενοχές και υποκριτικές πρακτικές.

Για παράδειγμα, οι φοβίες και οι διαταραχές που προσάπτονται στην «κακή» Σελήνη ή την Αφροδίτη δεν είναι παρά η φωτογραφία της ενστικτώδους αντίδρασης στον ευνουχισμό και τον ψυχικό βιασμό που συντελείται κατ’ εξακολούθηση σε βάρος τους.

Ας μην κάνουμε το λάθος, λοιπόν, να θεωρούμε αυτήν τη διαστρέβλωση ως φυσικό χαρακτηριστικό, χωρίς να αναλογιζόμαστε τις αιτίες που μπορεί να δημιούργησαν συμπεριφορές και επιλογές και το κυριότερο χωρίς να σκεφτόμαστε ότι κάτω από διαφορετικές συνθήκες και σε ένα άλλο κοινωνικό περιβάλλον οι ίδιες «κακές» θέσεις θα ήταν διαβατήριο προς την ευτυχία.

Το τραγικό, ωστόσο, της υπόθεσης, δεν σταματά εδώ, αλλά έχει άμεσες -όσο και διαχρονικές- συνέπειες στις αστρολογικές ερμηνείες: Την «θεσμοθέτηση» στοχευμένων πορισμάτων που από ένα σημείο και ύστερα λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Παίρνουν, δηλαδή, την διαστρεβλωμένη αντίδραση του «ασθενούς» και την πιστοποιούν ως αυταπόδεικτο «ελάττωμα».

Η Σελήνη σε «πτώση»

Η Σελήνη και η Αφροδίτη θεωρούνται άκρως «προβληματικές» στο Σκορπιό γιατί και οι δύο είναι ουσιωδώς επικίνδυνες για την πατριαρχική δομή της κοινωνίας. Απειλούν να παρασύρουν κάθε αρσενικό σε ανομολόγητα πάθη, να το ρίξουν δηλαδή στα νύχια του «μισητού εχθρού» και να επαναφέρουν τελικά στην εξουσία τα «άγρια θηλυκά» με τις μαγικές και μυστηριακές δυνάμεις.

Τζιζ λοιπόν για τους άνδρες, ενώ τις γυναίκες ανέλαβε να τις «εκπαιδεύσει» το ίδιο το σύστημα, μαθαίνοντάς τους πως το σεξ που δεν στοχεύει στην αναπαραγωγή τις στέλνει κατευθείαν στην κόλαση!

Και βέβαια κάθε ευνουχισμένη γυναίκα, που ντρέπεται για τη σεξουαλικότητα της και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την τρομακτική δύναμη αυτής της Σελήνης για να «ξεσκίσει» όποιον της πάει κόντρα, αντιμετωπίζει ένα σωρό προβλήματα, εξ αιτίας της εγκλωβισμένης ενέργειας και επιβεβαιώνει στην πράξη τη «δυστυχία» της.
Ανέραστη, φοβική, καταθλιπτική και ποιος ξέρει τι άλλο, βγάζει όλες της τις εμμονές και τις υπαρξιακές αγωνίες στα αγαπημένα της πρόσωπα και τις σωματοποιεί στον εαυτό της. Αυτοκαταστρέφεται και φταίει η πτώση γι αυτό! Η πτώση σε ένα κόσμο που δεν είναι ο δικός της.

Όσες γυναίκες όμως με Σελήνη η Αφροδίτη στο Σκορπιό έχουν «μυριστεί» τη δύναμή τους και δεν έχουν πρόβλημα να τη χρησιμοποιήσουν, το απολαμβάνουν δεόντως μέχρι τα βαθιά γεράματα τους.

Η «πτωτική» Αφροδίτη στην Παρθένο πάλι, αναφέρεται κι αυτήν σε ανδρικά ωροσκόπια. Όχι και να μας γίνει ο «αφέντης» υπηρέτης… Αλλά υπάρχει κάτι ακόμη πολύ πιο «ενοχλητικό» για το ανδρικό κατεστημένο: Για μια γυναίκα η συγκεκριμένη Αφροδίτη αντανακλά τους κανόνες της «κοινωνίας των μελισσών», με τα αρσενικά –τους κηφήνες ντε- να χρησιμεύουν μόνον στην αναπαραγωγή και μόλις επιτελέσουν το έργο τους να μας αφήνουν χρόνους. Εξ άλλου, η Παρθένος στην αρχαιότητα σήμαινε την ανεξάρτητη γυναίκα που δεν ανήκει σε κανέναν αλλά αυτό επειδή δεν συμφέρει το σύστημα «ξεχάστηκε» και αντικαταστάθηκε από την… άλλη παρθενία.

Αντίστοιχα, η Αφροδίτη στους Ιχθύς «επέτρεπε» και πρότεινε στο κάθε αρσενικό να κάνει την «δουλειά» του ως ακαταμάχητος εραστής και να «παραμυθιάζει» τα θηλυκά, δίκην Καζανόβα, ο οποίος παρεμπιπτόντως εκεί την είχε. Εξ ου και η «έξαρση» ή αλλιώς το δικαίωμα του αρσενικού να «κάνει την ζωή του», χωρίς βέβαια να «χαλάσει το σπίτι του»

Όσο για την «αδύναμη» Σελήνη στον Αιγόκερω, είναι εκείνη που βγάζει το θηλυκό από το σπίτι (Καρκίνος) και το τοποθετεί σε θέση εξουσίας. Απαράδεκτα πράγματα…

Για μια νέα Αστρολογία　

Μα οι εποχές έχουν πια αλλάξει και το πρώτο βήμα για μια ουσιαστική αναθεώρηση της αστρολογικής σκέψης είναι η αμφισβήτησή της από τις άμεσα θιγόμενες, δηλαδή τις γυναίκες. Το φεμινιστικό κίνημα έχει κάνει ήδη πολλούς κύκλους αλλά από την Αστρολογία δεν πέρασε στιγμή.

Θυμάμαι ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα τη δεκαετία του '70 «Ο άνδρας και πώς κατασκευάζεται», με θέμα την «εκπαίδευση» των παιδιών από τους γονείς αλλά και τις διαφημίσεις που ως εικόνα της κοινωνίας έφερναν μαζί τους την «αλήθεια» της αρσενικής υπεροχής.

Στη θέση εκείνου του «άνδρα» βρίσκεται ακόμη ο «αστρολόγος». Και η «κατασκευή» του συνεχίζεται μπροστά στα αμέριμνα πλήθη που ακόμη πρεσβεύουν σε μια μισή αλήθεια.

Φυσικά, η λύση δεν είναι -όπως έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στον κοινωνικό στίβο- να κυριαρχήσουν οι γυναίκες, υιοθετώντας τις αρσενικές αξίες. Δηλαδή, να αλλάξει το φύλο στην διακυβέρνηση αλλά το πρόγραμμα να παραμείνει το ίδιο.

Η ένωση των αντιθέτων, του Γιν και του Γιανγκ της ανατολικής παράδοσης, είναι το ζητούμενο.

Η αστρολογία όπως και ο κόσμος χρειάζεται πρωτίστως την αναγνώριση και την από-ενοχοποίηση των «θηλυκών» ιδιοτήτων, όπως είναι το συναίσθημα, ο έρωτας και η αποδοχή. Την ισότιμη «είσοδο» τους στις αστρολογικές ερμηνείες και συνολικά στο παιχνίδι της ζωής, για να γίνει αυτή περισσότερο όμορφη, δικαιότερη και λιγότερο δογματική.

Κι αν το προχωρήσουμε ακόμη πιο πέρα, η Αστρολογία δίνει και οφείλει να τονίζει το μέτρο της διαφορετικότητας του καθένα μας, προσπερνώντας σεξιστικές ή ρατσιστικές αντιλήψεις, όσο κι αν αυτές παραμένουν στα μυαλά κάποιων αστρολόγων.

Διάβασε επίσης:

Τι θα φέρει ο Άρης στον Ταύρο στην Ελλάδα;

ΗΠΑ-Ρωσία: Πλούτωνας και Ποσειδώνας αναβιώνουν τον «ψυχρό πόλεμο»

Ελλάδα 2019: Μια χρονιά πλούσια σε θετικά και αρνητικά στοιχεία!