από το Γ. Ριζόπουλο και τη Λίντα Παπασταύρου
13 Οκτωβρίου 1884: Η καθιέρωση της ώρας Γκρήνουιτς
Η Ώρα Γκρήνουιτς (GMT) είναι ένας όρος που αρχικά αναφέρεται στη μέση ώρα Γκρίνουιτς στο Βασιλικό Αστεροσκοπείο του Greenwich, στο Λονδίνο. Είναι αναμφισβήτητα το ίδιο με την Παγκόσμια Ώρα (Coordinated Universal Time, UTC). Η Παγκόσμια Ώρα (UT) είναι μια μονάδα μέτρησης χρόνου με βάση την περιστροφή της Γης. Είναι μια σύγχρονη συνέχεια της ώρα Γκρίνουιτς (GMT), δηλαδή, η μέση ηλιακή ώρα με τον Πρώτο Μεσημβρινό στο Greenwich. Η GMT μερικές φορές χρησιμοποιείται αόριστα ως συνώνυμο για την UTC. Στην πραγματικότητα, η έκφραση "Παγκόσμια Ώρα" είναι ασαφής, δεδομένου ότι υπάρχουν διάφορες εκδόσεις του, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη είναι UTC και UT. Όλες αυτές οι παραλλαγές της UT βασίζονται στην περιστροφή της Γης σε σχέση με μακρινά ουράνια αντικείμενα (άστρα και κβάζαρ), αλλά με έναν συντελεστή προσαύξησης και άλλες προσαρμογές, ώστε να είναι πιο κοντά στην ηλιακή ώρα.
Αστρολογικά: Το γεγονός είχε -ως θα όφειλε- μια χαρακτηριστική χροιά Παρθένου και Διδύμων, των δύο ζωδίων που συνδέονται στενά με την σήμανση, τα μέτρα και τα σταθμά.
Ο Ήλιος βέβαια ήταν στον Ζυγό αλλά ως αστρικός έκανε μια χαρακτηριστική σύνοδο με τον Ουρανό στις εσχατιές της Παρθένου. Στο ίδιο ζώδιο βρίσκονταν η Αφροδίτη αλλά και η Δήμητρα σε σύνοδο μάλιστα με τον άμεσα εμπλεκόμενο στο όλο θέμα αστρικό Ερμή.
Όσο για την συνεισφορά των Διδύμων, αυτή έφερε τις υπογραφές του Κρόνου και του Πλούτωνα, οι οποίοι επιπλέον έκαναν μια ακριβέστατη «κρυφή» σύνοδο στην 1η μοίρα του ζωδίου. Ανάλογο ήταν το σκηνικό και στον χάρτη της Νέας Σελήνης που προηγήθηκε του ορισμού της GMT:
Τα Φώτα και ο Ερμής στην Παρθένο, σε σύνοδο με τον Ουρανό και σε τετράγωνο με τον Κρόνο!
13 Οκτωβρίου 1917: Το Θαύμα του Ήλιου στην Fatima
Το θαύμα του Ήλιου (πορτογαλικά Milagre do Sol) ήταν μια εκδήλωση στις 13 Οκτωβρίου 1917, στην οποία 30.000 έως 100.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν κοντά στη Fátima της Πορτογαλίας που υποστήριξαν ότι έγιναν μάρτυρες μιας ασυνήθιστης ηλιακής δραστηριότητας. Οι άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί γιατί τρεις μικροί βοσκοί είχαν δει όραμα ότι αργά το μεσημέρι θα εμφανιζόταν η Παναγία σε περιοχή της Φατιμά που ονομάζεται Cova da Iria. Σύμφωνα με πολλούς μάρτυρες, μετά από την βροχή που έπεφτε καταρρακτωδώς τα μαύρα σύννεφα εξαφανίστηκαν και ο ήλιος εμφανίστηκε σαν ένας αδιαφανής, περιστρεφόμενος δίσκος στον ουρανό. Ήταν, είπαν, πολύ πιο θαμπός από το κανονικό και έριχνε πολύχρωμα φώτα σε όλο το τοπίο, τις σκιές, τους ανθρώπους και τα γύρω σύννεφα. Ακόμα ότι οι ακτίνες του έπεφταν στη γη με ένα σχήμα ζιγκ-ζαγκ. Αρκετοί από τους παρευρισκόμενους τρομοκρατήθηκαν γιατί νόμισαν ότι ήταν ένα σημάδι του τέλους του κόσμου. Οι μάρτυρες επίσης ανέφεραν ότι τα βρεγμένα ρούχα τους ξαφνικά στέγνωσαν εντελώς, καθώς και το υγρό και λασπώδες έδαφος που είχε γίνει προηγουμένως μούσκεμα εξαιτίας της βροχής.
Αστρολογικά: Σύμφωνα με την μαρτυρία του Jose Maria de Almeida, καθηγητή στην Σχολή Επιστημών της Coibra, το φαινόμενο άρχισε να εξελίσσεται γύρω στις 13:30.
Στο ωροσκόπιο της στιγμής, η μαζική εμπειρία-μαρτυρία ενός μυστηριακού δρώμενου αποτυπώνεται από την θέση της Δήμητρας στον Σκορπιό και τον 10ο οίκο, σε τετράγωνο με τον Ποσειδώνα.
Ξεχωρίζουν ακόμη, η «κρυφή» σύνοδος του Δία με τον αστρικό Πλούτωνα με την συμμετοχή του αστρικού Ερμή και το πολύ ενδιαφέρον τ-τετράγωνο ανάμεσα στον Ουρανό, τον Άρη και τον αστρικό Δία.
Αυτή η τελευταία ένδειξη υποδηλώνει την εκδήλωση μιας μνημειώδους ηλεκτρομαγνητικής διαταραχής, η οποία ωστόσο παραμένει άγνωστο από που προκλήθηκε.
Ανατρέχοντας στο ωροσκόπιο της Νέας Σελήνης που προηγήθηκε, διαπιστώνουμε ότι ο Ουρανός στον Υδροχόο είναι και πάλι πρωταγωνιστής, όντας ακριβώς πάνω στην ακμή του 4ου οίκου, σε αντίθεση δηλαδή με το Μεσουράνημα, συνεπικουρούμενος από το τετράγωνο του με τον αστρικό Δία.
Επιπλέον, κάποιες συμπτώσεις υποδεικνύουν πως ουσιαστικά το φαινόμενο είχε τις ρίζες του σε αυτήν την Νέα Σελήνη.
Η θέση της Σελήνης είναι περίπου ίδια στους δύο χάρτες (στην Παρθένο με διαφορά δύο μοιρών), ενώ εκείνη του Ήλιου της 13ης Οκτωβρίου συμπίπτει με τον αστρικό Ωροσκόπο της Νέας Σελήνης στον Ζυγό. Και οι δύο ενδείξεις καταδεικνύουν την αστρολογική συγγένεια ανάμεσα στην Νέα Σελήνη και την εκδήλωση του φαινομένου. Και μένοντας στον χάρτη της Νέας Σελήνης, η σύνοδος Άρη-Ποσειδώνα στον Λέοντα και τον 9ο οίκο «θυμίζει» έντονα μια μεταφυσική-πνευματική εμπειρία με πρωταγωνιστές τα παιδιά.
13 Οκτωβρίου 1972: Η Πτήση 571, το θαύμα των Άνδεων
Η Ουρουγουανή πτήση 571, γνωστή και ως Θαύμα στις Άνδεις (El Milagro de los Andes) ήταν μια ναυλωμένη πτήση που μετέφερε 45 άτομα, συμπεριλαμβανομένων μια ομάδα ράγκμπι, τους φίλους, την οικογένεια και συγγενείς τους. Περισσότεροι από το ένα τέταρτο των επιβατών πέθανε στη συντριβή, και αρκετοί ακόμα υπέκυψαν στο κρύο και τη ζημία. Από τους 29 που ήταν ζωντανή λίγες ημέρες μετά το ατύχημα, άλλοι οκτώ σκοτώθηκαν από μια χιονοστιβάδα που σάρωσε καταφύγιο τους στα συντρίμμια. Οι τελευταία 16 επιζώντες διασώθηκαν στις 23 Δεκεμβρίου 1972, περισσότερο από δύο μήνες μετά τη συντριβή. Οι επιζώντες είχαν λίγο φαγητό και καμία πηγή θερμότητας, υπό σκληρές συνθήκες σε πάνω από 3.600 μέτρα υψόμετρο. Αντιμέτωποι με την πείνα και ακούγοντας από τους πομπούς τα ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων ότι η αναζήτηση για αυτούς είχε εγκαταλειφθεί, οι επιζώντες άρχισαν να τρέφονται με τους νεκρούς επιβάτες που είχαν διατηρηθεί στο χιόνι. Οι διασώστες έμαθαν ότι υπήρχαν επιζώντες 72 ημέρες μετά τη συντριβή, όταν οι Nando Parrado και Roberto Canessa, μετά από 10 ημερών οδοιπορικό στις Άνδεις βρήκαν ένα Χιλιανό αγρότη, ο οποίος τους έδωσε φαγητό και στη συνέχεια ειδοποίησε τις αρχές για την ύπαρξη των άλλων επιζώντων.
Αστρολογικά: Όσον αφορά το ίδιο το δυστύχημα, τα πρώτα «ίχνη» του τα συναντάμε στην Σεληνιακή έκλειψη που προηγήθηκε του συμβάντος στις 26/7. Για τις γεωγραφικές συντεταγμένες της περιοχής τα Φώτα ήταν στον άξονα 3ου-9ου των ταξιδιών (ο Ήλιος στο Λέοντα και η Σελήνη στον Υδροχόο), με τον Ποσειδώνα στον Τοξότη και σε αντίθεση με τον Ωροσκόπο στους Διδύμους, να «διευκολύνει» την αντίθεση τους.
Εδώ ανιχνεύεται το «λάθος πλοήγησης» του πιλότου, ο οποίος πίστευε πως είχε περάσει τις Άνδεις και έδωσε λανθασμένο στίγμα στους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας.
Επιπλέον η αντίθεση του αστρικού Μεσουρανήματος με τον Άρη στο Λέοντα και τον 3ο οίκο επεσήμανε τον κίνδυνο ενός δυστυχήματος σε μεταφορικό μέσο.
Στον ίδιο χάρτη, είναι χαρακτηριστικό το τετράγωνο του Δία με τον Πλούτωνα (στον 8ο και 4ο οίκο αντίστοιχα), μια όψη που στο «παλμαρέ» της συμπεριλαμβάνεται η διόγκωση των ενστίκτων και η οποία πρακτικά ήταν η «βάση» των όσων συνέβησαν μέχρι την διάσωση των επιζώντων στις 23 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου.
Εξετάζοντας τις αστρολογικές συνθήκες την ημέρα του δυστυχήματος, φαίνεται πως όλα δρομολογήθηκαν από τις «σκληρές» όψεις -ιδιαίτερα του Άρη και του Ουρανού- στο Ζυγό, ο οποίος σύμφωνα τουλάχιστον με τα δικά μου στοιχεία συνδέεται στενά (όπως και ο Κριός) με την αεροπλοΐα.
Ο μεν Ουρανός σε σύνοδο με τον Ήλιο και την Δήμητρα, εκτός από την καταστροφή που προκάλεσε, συνέβαλε ώστε τα γεγονότα να προσλάβουν στην εξέλιξη τους μια μοναδική διάσταση, με την όλη ιστορία της πτήσης 571 να γίνεται παγκοσμίως γνωστή και αφορμή για βιβλία και ταινίες.
Ο δε Άρης, σε σύνοδο με τον Πλούτωνα, έδωσε το έναυσμα για όσα διαδραματίστηκαν στις Άνδεις. Σε συνδυασμό με το τετράγωνο του Πλούτωνα προς τον Δία , έβγαλε στην επιφάνεια τα ένστικτα επιβίωσης που οδήγησαν τους επιζώντες στην ανθρωποφαγία.
