από το Γ. Ριζόπουλο και τη Λίντα Παπασταύρου
21 Οκτωβρίου 1825: Ο «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» δημοσιεύεται στην «Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος»
Ήταν η πρώτη φορά που επίσημη εφημερίδα της Κυβέρνησης, το πέμπτο φύλλο της «Γενικής Εφημερίδος της Ελλάδος», δημοσιεύει ένα ποίημα. Το ποίημα γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό τον Μάιο του 1823 στην Ζάκυνθο και ένα χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι. Αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές και από αυτές οι 24 πρώτες καθιερώθηκαν ως εθνικός ύμνος το 1865. Μόνο όμως οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψέλνονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Το 1828 μελοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο. Συνολικά ο Μάντζαρος το επανασύνθεσε πέντε φορές. Το 1861 την 5η φορά έφτιαξε τον Ύμνο αυτή τη φορά σε ρυθμό εμβατηρίου κατά παραγγελία του υπουργού Στρατιωτικών. Το σύνολο της πρώτης μελοποίησης του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν» τυπώθηκε για πρώτη φορά σε 27 μέρη στο Λονδίνο το 1873, ένα χρόνο μετά το θάνατο του συνθέτη του.
Αστρολογικά: Πολλά χρόνια πριν καθιερωθεί ως Εθνικός ύμνος της Ελλάδος (και αργότερα της Κύπρου), το ποίημα του Διονύσιου Σολωμού είχε μεγάλο «σουξέ» στις τάξεις των επαναστατημένων και ιδιαίτερα των Επτανήσιων. Αυτή η πρώτη δημοσίευση του σε επίσημο όργανο της Ελληνικής κυβέρνησης έφερε την σφραγίδα των «καθ’ ύλην αρμοδίων» πλανητών, δηλαδή του Ερμή και της Δήμητρας, που σχημάτιζαν κύριες όψεις -κλασικές και «κρυφές»- με τον Ήλιο, τον Ουρανό και τον Δία. Ωστόσο η καλλιτεχνική σφραγίδα της δημοσίευσης μπήκε από το τετράγωνο του Ποσειδώνα στον Αιγόκερω με την Αφροδίτη στο Ζυγό, ενώ η θέση της Σελήνης στον Καρκίνο ήταν σίγουρα αντιπροσωπευτική μιας ποίησης με εθνικό περιεχόμενο. Η διορθωμένη ημερομηνία (νέο ημερολόγιο) ήταν η 2/11/1825.
21 Οκτωβρίου 2003: Η πρώτη φωτογράφιση της Έριδας
Η Έριδα είναι ο πέμπτος κατά σειρά πλανήτης – νάνος (μετά τον Πλούτωνα, την Δήμητρα, το Μακεμάκε (πλανήτης νάνος) και τη Χαουμέια) στο ηλιακό μας σύστημα και το ένατο μεγαλύτερο γνωστό σώμα που περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο χωρίς να είναι δορυφόρος. Η Έρις έχει και έναν μικρό δορυφόρο, την Δυσνομία. Ανακαλύφθηκε από τους Mike Brown, Chad Trujillo και David Rabinowitz στις 5 Ιανουαρίου 2005, από τις εικόνες που είχαν πάρει στις 21 Οκτωβρίου, 2003. Η επιφάνειά της καλύπτεται από πάγο, λόγω της τεράστιας απόστασής της από τον Ήλιο, και των πολύ χαμηλών θερμοκρασιών που επικρατούν εκεί. Η επιλογή του ονόματός της έγινε επειδή ο πλανητοειδής αυτός, λόγω του μεγέθους του που είναι μεγαλύτερο από τον Πλούτωνα, έγινε το «μήλο της έριδος» για τους αστρονόμους, για το τι πρέπει να θεωρείται "πλανήτης" και τι όχι, με συνέπεια ο Πλούτωνας να θεωρηθεί πλέον επίσημα ως πλανητοειδής.
Αστρολογικά: Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί με σχετική βεβαιότητα πως η φωτογράφιση της άγνωστης κυρίας του ηλιακού μας συστήματος χρωστά πολλά στα συγκλίνοντα τρίγωνα του Ήλιου και του Ερμή με τον Ουρανό στην τελευταία μοίρα του Υδροχόου. Σωστό αλλά μια πιο προσεκτική ματιά βάζει στο παιχνίδι και τον ίδιο τον πλανήτη-νάνο που εκείνη την περίοδο βρισκόταν στην 20η μοίρα του Κριού. Το τ-τετράγωνο ακριβείας με την αστρική Αφροδίτη στο Ζυγό και την «δημοσιογράφο» Δήμητρα στον Καρκίνο θυμίζει εν πολλοίς μια σταρ που έκανε την πρώτη της εμφάνιση στην κοσμική πασαρέλα!
21 Οκτωβρίου 1972: Αεροπορικό δυστύχημα έξω από τις ακτές της Βούλας
Το επιβατικό αεροσκάφος NAMC YS-11A της Ολυμπιακής Αεροπορίας συνετρίβη στις ακτές της Βούλας. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Κέρκυρα - Αθήνα. 37 επιβαίνοντες (36 επιβάτες και 1 μέλος πληρώματος) πνίγηκαν, ενώ 19 (16 επιβάτες και 3 μέλη πληρώματος, ανάμεσά τους ο πιλότος) κατάφεραν να σωθούν φτάνοντας στην ακτή.
Αστρολογικά: Το δυστύχημα συνέβη γύρω στις 21:30, με τις γωνιακές ακμές του ωροσκοπίου της στιγμής να συντονίζονται πάνω στο τετράγωνο του Δία με τον Πλούτωνα. Η θέση του αστρικού Ωροσκόπου στους Διδύμους και κατ’ επέκταση του αστρικού Δία και του αστρικού Πλούτωνα στον Τοξότη και την Παρθένο αντίστοιχα δίνουν μια αντιπροσωπευτική εικόνα ενός κρίσιμου περιστατικού που αφορούσε ένα ταξίδι.
Το ένα από τα έξι συνολικά τραγικά δυστυχήματα στην ιστορία της Ολυμπιακής, έγινε μερικές ημέρες μετά από εκείνο των Άνδεων που οφειλόταν επίσης σε μια «Ποσειδώνια» αιτία και έμεινε στην παγκόσμια μνήμη εξ αιτίας του τρόπου με τον οποίο κατάφεραν να επιβιώσουν για δύο μήνες οι επιζώντες.
Θυμίζω πως σε εκείνη την περίπτωση, η καταλυτική παρέμβαση του Ποσειδώνα (στον Τοξότη) στην Σεληνιακή έκλειψη που είχε προηγηθεί «έδωσε» την κακή εκτίμηση του πιλότου, ένα λάθος που επαναλήφθηκε και το βράδυ της 21ης Οκτωβρίου, αφού το αεροσκάφος κατέπεσε λόγω κακής ορατότητας.
Όπως και στις Άνδεις, έτσι και στην Βούλα ένας ικανός αριθμός επιβαινόντων κατάφερε να βγει στις ακτές, ύστερα από μάχη με τα μανιασμένα κύματα.
Για τον κοινό νου η θάλασσα και μια χιονισμένη βουνοκορφή δεν συνδέονται αλλά στην αστρολογική σκέψη είναι ορατή και κατανοητή η Ποσειδώνια ενότητα ανάμεσα σε διαφορετικές μορφές υγρών, όπως επίσης και το δίπολο βουνό-θάλασσα ως άξονας Αιγόκερω-Καρκίνου.
Κι αυτό το επισημαίνω γιατί στην περί ου ο λόγος έκλειψη της 26ης Ιουλίου οι αστρικές θέσεις των Φώτων ήταν σε αυτόν τον άξονα, με τον Ποσειδώνα στον 3ο οίκο να «διευκολύνει».
Υπήρχαν βέβαια και σημαντικά επί μέρους στοιχεία που συνέβαλαν στην τραγωδία.
Το δυστύχημα συνέβη δέκα ημέρες πριν τον ακριβή σχηματισμό της συνόδου Άρη-Ουρανού στο Ζυγό, σε επιβεβαίωση των παρατηρήσεων πως η ενέργεια των όψεων ανάμεσα στον Άρη και τους αργούς πλανήτες φθάνει στην κορύφωση της όταν ο Άρης «ακουμπήσει» το κρίσιμο όριο ανοχής της όψης. Στην συγκεκριμένη περίπτωση οι δύο πλανήτες απείχαν περίπου 6 μοίρες.
Ωστόσο στην θανάσιμη βουτιά του NAMC YS-11A συνέβαλε δραστικά και το «κρυφό» τετράγωνο ακριβείας ανάμεσα στον αστρικό Άρη και τον τροπικό Κρόνο στους Διδύμους.
Στην δέσμη των ενεργειακών πιέσεων συμμετείχε ακόμη και η διελαύνουσα Σελήνη στον Κριό, σε αντίθεση με τον Άρη και τον Ουρανό
