Εθνική ανεξαρτησία - Κούρεμα με την ψιλή

Με γειά! Το «κλαπ» στον σβέρκο ήταν πάντα η παραδοσιακή επιβεβαίωση του κουρέματος. Και παρότι δεν έχω Άρη στον Ταύρο, θυμάμαι ότι αυτός ήταν ένας βασικός λόγος για να μην κουρεύομαι, όταν ήμουν μικρός. Τότε βέβαια το μαλλί έπρεπε να είναι 1-2 πόντους το πολύ (μετά έμπαινες στην κατηγορία του «γιε-γιέ») και οι απανταχού γυμνασιάρχες - λυκειάρχες φρόντιζαν για την τήρηση της τάξης: Αποβολή και διαγωγή κοσμία στους μαλλιάδες τεντιμπόηδες!

Η επίσημη αιτιολογία του κουρέματος ήταν φυσικά οι ψείρες αλλά στην πορεία το μενού εμπλουτίστηκε με διάφορες ευφυείς επινοήσεις. Όταν ήμουν στην Β΄ Λυκείου, ο τοποτηρητής Λυκειάρχης (Υδροχόος κι αυτός) εξαντλούσε την αυστηρότητα του υποστηρίζοντας πως ο χρόνος που καταναλώνεται για το χτένισμα και την περιποίηση των μαλλιών κόβει ώρες από το διάβασμα. Η μανία κατά της τρίχας ήταν τόσο μεγάλη που μια φορά με έγραψε στο ποινολόγιο, επειδή τόλμησα στις Απόκριες να μιάνω τον ιερό χώρο του σχολείου με ένα ψεύτικο μουστάκι. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη θα μπορούσε να πει κανείς, ωστόσο μερικά χρόνια μετά ξαναείδα το ίδιο έργο στο στρατό, το επόμενο προπύργιο των εξουσιαστών: Πέντε μέρες στέρηση εξόδου και αγγαρεία στα μαγειρεία!

Στην πραγματικότητα και ανεξάρτητα από τις όποιες αιτιολογήσεις το κούρεμα εδραιώθηκε ως μια συμβολική αλλά και ουσιαστική επιβεβαίωση της ισχύος των κρατούντων απέναντι στον βασανισμένο μαθητικό λαό ή τους φαντάρους. Και παρ’ ότι τα χρόνια πέρασαν, φαίνεται πως εξακολουθεί να είναι με την διαφορά πως η haute couture επιβάλλεται πλέον από τους ξένους τοποτηρητές που έρχονται για να θρονιαστούν στον σβέρκο μας.

Από την έναρξη της λειτουργίας του astrology έχουν γραφτεί αρκετά άρθρα που επισημαίνουν τον κίνδυνο απώλειας της Εθνικής μας ανεξαρτησίας, με αφορμή την οικονομική κρίση. Αυτό ήταν το «διακύβευμα» με βάση την ιστορική εμπειρία που θέλει τον Πλούτωνα στις πρώτες μοίρες των παρορμητικών ζωδίων να εμπλέκεται άμεσα στις δύο σημαντικότερες τραγωδίες της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, το 1922 και το 1974. αλλά και εξ αιτίας της «κρυφής» σύνδεσης του τετραγώνου Δία-Πλούτωνα στον 8ο και 11ο οίκο αντίστοιχα (οικονομικά-πολιτική) με τον τροπικό Άρη στον Τοξότη και τον 7ο οίκο (εξωτερικοί εχθροί).

Ιδού και ένα απόσπασμα από το άρθρο «Ελλάδα - Το ωροσκόπιο της ανεξαρτησίας».

«Όμως αυτό το τετράγωνο στην 6η μοίρα των παρορμητικών έχει δυστυχώς κι άλλες συνέπειες σε εθνικά κυρίως θέματα, κάτι που αστρολογικά μπορεί να εξηγηθεί επαρκώς με τη χρήση της ιδιοσυναστρίας στο ωροσκόπιο της Ελλάδας.

Πιο συγκεκριμένα το αστρικό τετράγωνο Δία-Πλούτωνα «πέφτει» πάνω στον τροπικό Άρη στον 7ο οίκο (στον Τοξότη). Και μπορεί βέβαια η σύνοδος Άρη-Δία να δημιουργεί μια φρενίτιδα ενθουσιασμού και έναν αέρα νίκης, όμως πολύ συχνά ο Πλούτωνας, εκπροσωπώντας τα συμφέροντα των «Μεγάλων Δυνάμεων» και του διεθνούς κεφαλαίου, έχει διαφορετική άποψη.

Ο Άρης που βασικά ευθύνεται για τις διαρκείς «τριβές» η εχθροπραξίες με όλους σχεδόν τους ...αγαπητούς μας γείτονες συμπαρασύρει μαζί του και τη Σελήνη (σαν να λέμε, το λαό αυτής της χώρας) με την οποία όπως ήδη σημείωσα κάνει μια ...ωραιότατη αντίθεση.
Οικονομία, πολιτική και διεθνείς σχέσεις μπλέκονται μεταξύ τους και όπως έχει δείξει η ιστορία το αποτέλεσμα δεν είναι καθόλου αναίμακτο.
Πρακτικά κάθε τροπική διέλευση πλανήτη από τις πρώτες μοίρες των παρορμητικών, απειλεί να ενεργοποιήσει το γενέθλιο Άρη και να βάλει μπροστά την ...πολεμική μηχανή.

Ο μαιτρ αυτών των ενεργοποιήσεων είναι ο Πλούτωνας. Και στις δύο περιπτώσεις, που κινήθηκε σε αυτήν την περιοχή οι συνέπειες ήταν καταστροφικές. Η πρώτη ήταν το 1922 (στον Καρκίνο) και η δεύτερη το 1974 (στο Ζυγό)...»

Το 1922 και το 1974 ήρθαν ύστερα από πολιτικές επιλογές που θεωρήθηκαν και με την βούλα προδοτικές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στις μέρες μας, με τον κίνδυνο μιας ανάφλεξης να μην έχει εκλείψει ακόμη. Αν φανούμε «κακά παιδιά» και βγάλουμε γλώσσα στους καλούς μας κατακτητές, όλα είναι πιθανά, αφού θα βρουν την ευκαιρία να διαμοιράσουν τα ιμάτια της Ελλάδος, χωρίς προσχήματα.

Πρέπει να μας τρομάζει αυτό;

Όχι βέβαια, αφού δεν είναι ούτε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι που θα το επιχειρήσουν. Έχουν περάσει από τα μέρη μας ασκέρια και ασκέρια αλλά το αποτέλεσμα είναι ένα και το αυτό: Κάποτε ξεκουμπίζονται και το μόνο που αφήνουν πίσω τους είναι τα κάστρα και την διάχυτη μελαγχολία τους για το γεγονός πως «αυτοί οι τύποι μπορούν όχι μόνον να επιβιώνουν σε όλες τις συνθήκες αλλά δεν αλλοιώνεται καν ο χαρακτήρας τους»!

Και με δεδομένο το αιώνιο πνεύμα αντιλογίας του Έλληνα και την αντιστασιακή του φύση, πρόκειται να δούμε σκηνές απείρου κάλλους.

Μέχρι τον Φεβρουάριο, η οργή δεν πρόκειται να κοπάσει, σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα θα υπερβεί κάθε όριο. Και γύρω στα τέλη του μήνα, που ο Δίας θα κάνει τα δικά του «κόλπα», η κατάσταση μπορεί να αλλάξει άρδην εξ αιτίας αστάθμητων παραγόντων και εξελίξεων.

Από την άλλη πλευρά η πλεονεξία γεννά έριδες δεν θα αργήσει η στιγμή που όλοι αυτοί οι καλοί μας «φίλοι» θα αρχίσουν να τσακώνονται για το ποιός θα αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι. Η διχόνοια σε αυτόν τον τόπο είναι βλέπετε μεταδοτική, όπως και οι κρασοκατανύξεις στα ταβερνεία. Άντε γειά μας!

Είναι βέβαιο μάλιστα ότι παραμένοντας εδώ ως φιλοξενούμενοι δυνάστες, θα κυλήσουν ανεπαίσθητα προς το ακατανίκητο Ελληνικό μοντέλο του «δε βαριέσαι» της μίζας και της αρπαχτής, μεταλαμπαδεύοντας το Νεοελληνικό πνεύμα στα ...πέρατα της οικουμένης.

Και όλοι κάποτε θα μιλάνε για εκείνη την αποφράδα στιγμή που μπλέχτηκαν με τους Έλληνες και την επίμονη τάση τους να δίνουν τα φώτα τους -αναμμένα ή σβηστά- απανταχού της γης.

Το τίμημα της αμαρτίας τους θα είναι η διάλυση τους, εκπληρώνοντας στο ακέραιο την προβαλλόμενη πλέον Υδροχοϊκή «πάστα» της πατρίδας μας...

Πραγματικά ανίκητο το Ωροσκόπιο της Ελλάδος!