Η φετινή Ανάσταση είναι διαφορετική, μήπως όμως είναι πιο ουσιαστική;
Φέτος δεν έχει βεγγαλικά και πολυπληθή τσιμπούσια, ούτε πανηγυρικές selfie με τους συνδαιτυμόνες
Ανάσταση σε στενό κύκλο θα κάνεις φέτος. Χωρίς βεγγαλικά και πολυπληθή τσιμπούσια, χωρίς πανηγυρικές selfie με τους συνδαιτυμόνες, χωρίς περατζάδες στην εξοχή.
Μήπως όμως είναι η ευκαιρία σου για να συνειδητοποιήσεις το πραγματικό νόημά της;
Γιατί υποτίθεται ότι γιορτάζεις την Ανάσταση του Κυρίου για να θυμάσαι τη δική σου. Αυτή που εύχεσαι και προσδοκάς, όταν υποφέρεις και δυσκολεύεσαι, αυτή που φωτίζει τον ανώτερο προορισμό σου.
Τι κάνει όμως ο χειρότερος εαυτός σου; Την κατεβάζει χαμηλά για να την ψηλαφήσει το χοντρό σου το μυαλό, με τις αλληγορίες και τις ψυχικές διδαχές να πνίγονται μέσα στις υλικές ανάγκες σου. Ως ανάσταση νοείς την καλοπέρασή σου, μα αυτή είναι με μικρό άλφα.
Λες και νήστεψες σαράντα ημέρες στην έρημο, λες και αποτοξινώθηκες από όλα αυτά που σε βαραίνουν.
Στην πραγματικότητα, φορτώθηκες με παραπάνω τοξίνες, από αυτές μάλιστα που ούτε ανιχνεύονται, ούτε μετρούνται. Για μια ακόμη φορά, γέμισες τον νου σου με φόβους, ενοχές, ζήλεια και φθόνο. Η καρδιά σου πάγωσε κι οι αγάπες σου ξέφτισαν μέσα στο χρυσό τους περιτύλιγμα.
Λες και πένθησες την Σταύρωσή σου…
Μόνον τα τριάντα αργύρια πενθείς, κάθε φορά που τα χάνεις. Γίνεσαι έρμαιο των «αγορών», που όλο τις καυτηριάζεις κι όλο κρέμεσαι από τα χείλη τους.
Λες και κατάλαβες ότι η κερδισμένη αθανασία σου στεφανώνει την ψυχή σου κι όχι τον υλικό σου πλούτο.
Λες κι ο Κρόνος, ο Πλούτωνας, ο Ουρανός, ο Άρης κι όλοι οι κακοί σου δαίμονες θα εξευμενιστούν, επειδή ψέλλισες ένα «Χριστός Ανέστη», που το λες έτσι, από συνήθεια.
Η Ανάσταση δεν αναφέρεται στις κοσμικές επιτυχίες σου, αλλά στην καρδιά και την συνείδησή σου.
Η αγάπη σου και το πνεύμα σου είναι που γιορτάζουν, οι χαρμόσυνες καμπάνες δεν κτυπούν για την ματαιοδοξία σου και «τον μόσχο τον σιτευτό», αλλά για την εσωτερική σου αλήθεια.
Είναι το Φως της αλήθειας σου που διώχνει τα σκοτάδια κι από αυτό το φως θα κοινωνήσεις.
Κι αυτή η πραγματική Ανάσταση για την οποία σου γράφω δεν είναι ποτέ «περίπατος», ούτε εμποροπανήγυρις. Ναι είναι μια νίκη απέναντι σε αυτό που ορίζεις ως «κακό», όμως, οι ευθύνες σου μεγαλώνουν, αφού παίρνεις το χρίσμα για έναν ακόμη πιο δύσκολο δρόμο. Αλλάζεις επίπεδο, αφήνοντας πίσω σου έναν μικρό θάνατο κι έχοντας μπροστά σου έναν μεγαλύτερο και μια νέα Ανάσταση.
Έχεις όμως κερδίσει την άτρωτη πανοπλία σου που δεν είναι φτιαγμένη από σίδερο ή ατσάλι, ούτε από αχαλίνωτες ηδονές αλλά από τις αρετές που σου δόθηκαν για να κάνεις την διαφορά: Την Αγάπη, την Πίστη και την Συνειδητότητά σου.
Κι αυτές δεν θα σου χρειαστούν μόνο για τις δύσκολες ημέρες που ακολουθούν, αλλά θα είναι οι παντοτινοί σου σύντροφοι στο μαγικό ταξίδι της ζωής σου, όπως κι όπου κι αν την ζήσεις.
Διάβασε επίσης: Ο Κρόνος και ο Πλούτωνας σου βάζουν δύσκολα για να αναδείξεις τις αρετές σου