Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια δίδυμη Γη

Βούιξαν τα ΜΜΕ από την ανακοίνωση της ΝΑΣΑ για τον εντοπισμό ενός ακόμη «εξωπλανήτη», ο οποίος φαίνεται να μοιάζει σε πολλά με την Γη, τουλάχιστον όσον αφορά στις δυνατότητες για την ύπαρξη νερού και ζωής, όπως την ορίζουμε εμείς οι γήινοι. Ο Kepler 22b έγινε ξαφνικά πασίγνωστος και οικείος, κάτι σαν ο πλανήτης της διπλανής πόρτας, έστω κι αν βρίσκεται 600 έτη φωτός μακριά μας.

Μάλιστα, δεν είναι μοναδική περίπτωση, αφού στην ...ουρά περιμένουν προς διερεύνηση μερικές ακόμη δεκάδες πλανητών, που μένει να διευκρινιστεί αν είναι αέριοι, υδάτινοι ή στέρεοι, αν έχουν ατμόσφαιρα και τι είδους κλπ.

Ωραία είναι μεν όλα αυτά που ακούγονται και γράφονται για «εναλλακτικές» και «δίδυμες» Γαίες, οι οποίες βέβαια βρίσκονται εκατοντάδες ή και χιλιάδες έτη φωτός μακριά. Ωραία για τον Ποσειδώνα μας, που «φτιάχνεται» από το περιτύλιγμα της προοπτικής μιας επαφής μας με άλλους κόσμους και άλλους γαλαξίες, ή ίσως εκστασιάζεται μπροστά στο «παράθυρο» που ανοίγεται, την «υπόσχεση» δηλαδή μιας μεγάλης φυγής του είδους μας προς έναν νέο παράδεισο όταν αυτό καταστεί αναγκαίο.

Είμαι ο τελευταίος που θα πει «όχι» σε αυτό το παραμύθι με διαστημικές νεράιδες και εξωγήινα ξωτικά. Η φύση μου είναι πάντα ανοικτή σε τέτοιου είδους ταξίδια επιστημονικής φαντασίας, που έχουν το επιπλέον πλεονέκτημα του μηδενικού κόστους.

Όμως, η αστρολογική μου ιδιότητα επιβάλλει, πέρα από αυτό που τέρπει την καρδιά μου, να ρίχνω που και που μια ματιά στα δεδομένα, ώστε να διαχωρίζω το μη υπαρκτό ή το απατηλό από αυτό που θα μπορούσε να είναι πραγματικό και υλοποιήσιμο.

Και βέβαια μακαρίζω την ΝΑΣΑ, που κρατά λεπτομερές αρχείο των δραστηριοτήτων της κι έτσι μπορούμε να έχουμε τα αναγκαία για μια αστρολογική διερεύνηση στοιχεία.

Ας δούμε μαζί λοιπόν, τι αίσθηση αφήνει η «υπόθεση Κέπλερ».

Πάνε σχεδόν τρία χρόνια από τότε που η ΝΑΣΑ έβαλε μπροστά το πρόγραμμα Κέπλερ, το οποίο έχει σαν σκοπό του την ανακάλυψη μακρινών πλανητών στις εσχατιές του σύμπαντος (συγκεκριμένα στους αστερισμούς της Λύρας και του Κύκνου). Λεπτομέρειες για αυτό το πρόγραμμα μπορείτε να βρείτε πατώντας εδώ. Την επιτυχημένη εκτόξευση του τηλεσκόπιου Κέπλερ στις 6/3/2009 (ώρα 22:49 EST) ακολούθησε η τοποθέτηση του σε τροχιά και ύστερα από τις αναγκαίες τεχνικές ρυθμίσεις, στις 12 Μαΐου και ώρα 20:01 EDT ξεκίνησε επισήμως τις εργασίες του.

Εξετάζοντας το ωροσκόπιο της εκτόξευσης, είναι αλήθεια πως η αρχική προσδοκία ενδυναμωμένη από τις αλλεπάλληλες ανακοινώσεις για τα κατορθώματα του Κέπλερ (έχει ήδη ανακαλύψει εκατοντάδες πλανήτες), μετατρέπεται τάχιστα σε προβληματισμό όχι μόνον για την αλήθεια των στοιχείων που συλλέγει αλλά και για τους πραγματικούς σκοπούς που εξυπηρετεί.

Τα καλά νέα είναι η εμπλοκή του Δία στον Υδροχόο σε σχέση με τον Ωροσκόπο στον Σκορπιό (τετράγωνο), αφού η «τυχερή» του στόφα εμποτίζει μια δραστηριότητα που εξ ορισμού εμπεριέχεται στις αρμοδιότητες και των δύο ζωδίων και αναφέρομαι ιδιαίτερα στην διερεύνηση των μυστηρίων του Διαστήματος. Επιπλέον, ο Κρόνος αλλά και η «δημοσιογραφική» Δήμητρα στην Παρθένο είναι «μανούλες» στην συλλογή πληροφοριών και η παρουσία της δεύτερης στον 10ο οίκο θα μπορούσε να είναι εγγύηση μιας προσεκτικής, χρονοβόρας αλλά και χρησιμότατης διαδικασίας καταγραφής δεδομένων, τα οποία μάλιστα μέλλεται να γνωρίσουν μεγάλη δημοσιότητα.

Όμως η συνέχεια δεν είναι το ίδιο καλή.

Το... overdose του Ποσειδώνα (σε σύνοδο μάλιστα με τον Άρη, μια κλασσική ένδειξη αστοχίας ή παραπλάνησης) παραπέμπει σε σκοπούς και στόχους που είτε αποδεικνύονται φρούδες ελπίδες, είτε -το χειρότερο- είναι κατά πολύ διαφορετικοί από αυτούς που δηλώνονται. Και το πράγμα έχει βάθος, αφού ο πλανήτης της φαντασίας κάνει επιπλέον συνόδους με τον Ερμή και τον αστρικό Ήλιο αλλά και μια αντίθεση με τον αστρικό Κρόνο. Η αστρολογική εικόνα παραπέμπει απευθείας σε μια διάψευση και με όλες αυτές τις ενδείξεις, το πρώτο που θα μπορούσε να επισημάνει κάποιος είναι το ότι για κάποιους λόγους που δεν γνωρίζουμε ακόμη τα στοιχεία που συλλέγει το Κέπλερ είναι... ελαφρώς παραπλανητικά ή τουλάχιστον αξιολογούνται και επικοινωνούνται λανθασμένα.

Άνθρακες ο θησαυρός, δηλαδή, και η πολυθρύλητη ύπαρξη ζωής ανάλογης με αυτήν στην Γη δεν συμπεριλαμβάνεται στο μενού του Κέπλερ παρά μόνον ως ένα πολλά υποσχόμενο αλλά τελικά πολύ κατώτερο των προσδοκιών μας ...ορεκτικό!

Ή δεύτερη παρατήρηση άπτεται των θεωριών συνωμοσίας και χωρίς να μπορώ να δώσω όλες τις λεπτομέρειες, ένα πιθανό σενάριο έχει ως εξής: Ο σκοπός της εγκατάστασης και λειτουργίας του τηλεσκόπιο Κέπλερ δεν είναι αυτός που δηλώνεται επισήμως και η συγκεκριμένη επιστημονική έρευνα δεν είναι παρά μια κάλυψη για άλλες δραστηριότητες, μια στάχτη στα μάτια μας. Με βάση την ανθρώπινη φύση και τα «χούγια» της αυτές οι «άλλες» δραστηριότητες θα μπορούσαν να σχετίζονται είτε με την ανάπτυξη μιας ενεργειακής «ομπρέλας», που αποσκοπεί στον έλεγχο των συνειδήσεων και των μαζών (η αντίθεση Κρόνου-Ουρανού στον άξονα Παρθένου-Ιχθύων κατευθύνει σε αυτό), είτε με την ανάπτυξη ενός κρυφού ή λαθραίου οπλικού συστήματος (ο Άρης σε σύνοδο με τον Ποσειδώνα στον Υδροχόο). Αλλά εδώ βάζω ένα στοπ γιατί ήδη έχω ...ξεφύγει αρκετά!

Το «περίεργο» όμως είναι πως ανάλογα «Ποσειδώνια» με κάποιες διαφοροποιήσεις είναι και η έναρξη της λειτουργίας του Κέπλερ.

Εδώ έχουμε την επιβλητική σύνοδο του Δία με τον Ποσειδώνα, πάλι σε σχέση με τον Ωροσκόπο στον Σκορπιό, ο οποίος βρίσκεται μερικές μοίρες ψηλότερα αλλά και τον Ήλιο στον Ταύρο. «Η αναζήτηση του Θεού» θα μπορούσε να είναι η λεζάντα κάτω από την συγκεκριμένη πλανητική εικόνα, με τους δύο αργούς πλανήτες να μην παύουν ούτε στιγμή να «φουσκώνουν» τις προοπτικές μιας αναζήτησης ή να την μετατρέπουν από επιστημονικό εγχείρημα σε θεολογική πραγματεία. Αυτό που μπορώ να δηλώσω με σιγουριά είναι πως η σχέση της συγκεκριμένης όψης με τις Επιστήμες φθάνει μέχρι την Ιατρική, διατηρώντας ελάχιστα έως μηδαμινά ερείσματα στην αστροφυσική.

Τα θετικά -ως προς μια επιστημονική εργασία- δεδομένα αυτού του χάρτη είναι η παρουσία του Κρόνου και της Δήμητρας στην Παρθένο και τον 10ο οίκο. Και είναι θετικά γιατί η καταγραφή χρήσιμων λεπτομερειών θα μπορούσε να αξιοποιηθεί σε ανύποπτο χρόνο (ακόμη και μετά από αιώνες) από ένα μυαλό που δεν θα δεσμεύεται από τους νυν περιορισμούς στον τρόπο σκέψης του. Κατά τα άλλα, ο μόνος τρόπος για να αξιοποιηθούν άμεσα και εύστοχα οι όποιες πληροφορίες είναι η νοητική ...υπνοβασία! Και εννοώ το να καταλήγει κάποιος σε ένα σωστό συμπέρασμα κατά λάθος, ξεκινώντας από αξιώματα που δεν ισχύουν. Είναι ένας δρόμος που έχουν ακολουθήσει επανειλημμένα πολλοί υπέρλαμπροι διανοητές, όπως για παράδειγμα ο ίδιος ο Κέπλερ, που ανακάλυψε τους νόμους κίνησης των πλανητών, με αφετηρία το μεταφυσικό και μυθικό μοντέλο της «Αρμονίας των Σφαιρών».

Μέχρι όμως να βρεθούν οι κατάλληλοι «υπνοβάτες», με δεδομένη την άκρατη υπεροχή του Ποσειδώνα και σε αυτό το ωροσκόπιο, η πρώτη σκέψη είναι βέβαια ότι έχουμε να κάνουμε είτε με μια «φούσκα», είτε με ένα ευήκοο παραμύθι που χαϊδεύει τα αυτιά μας, αποσπώντας την προσοχή μας από την ουσία. Ποιά ουσία; Αυτή που περιγράφεται από την σύνοδο της Σελήνης με τον Πλούτωνα (έλεγχος των μαζών) ή την «κρυφή» σύνοδο του αστρικού Άρη με τον τροπικό Ουρανό (όπλα νέας τεχνολογίας).

Απογοητευτικό είναι λοιπόν το αστρολογικό πόρισμα για τα όσα «παραμυθένια» εκπορεύονται εκούσια ή ακούσια από την ΝΑΣΑ. Και πριν ζωστούμε την διαστημική μας στολή είναι σκόπιμο να σκεφθούμε λίγο πιο «πονηρά» τηρώντας μια από τις βασικές αρχές της αμερικάνικης κουλτούρας: Follow the money (and the power, θα συμπληρώσω)...