Champions League - Είναι πολλά τα λεφτά Μισέλ!

«Γεννημένη» στις 15 Ιουνίου του 1954, στην Βασιλεία της Ελβετίας, η Ευρωπαϊκή Ποδοσφαιρική Ένωση, φαίνεται πως ακολουθεί και αυτή το μοντέλο «Μερκοζί» του Γαλλο-Γερμανικού άξονα. Και όπως στην Ευρωζώνη εξυπηρετούνται πρωτίστως τα τραπεζικά συμφέροντα, έτσι και στην ποδοσφαιρική ομόλογη της, προωθούνται οι «ημέτεροι», αφού κι εκεί «είναι πολλά τα λεφτά Μισέλ»!

Τα όσα έγιναν την Τρίτη και την Τετάρτη σε δύο συγκεκριμένα γήπεδα στο Ντόρτμουντ και το Ζάγκρεμπ αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Και εντελώς κατά σύμπτωση, με τον Μισέλ Πλατινί πρόεδρο της UEFA, οι πρωταγωνιστές ήταν και στις δύο περιπτώσεις Γάλλοι. Πρώτα η κραταιά Ντόρτμουντ, έδωσε την πρόκριση στην Μαρσέιγ σε βάρος του Ολυμπιακού και ύστερα ήρθε αυτό το απίθανο 1-7 της Λυών με το ημίχρονο να είναι ισόπαλο... Και πριν ακόμη κοπάσουν οι θριαμβολογίες των Γάλλων ήρθε στην δημοσιότητα το κλείσιμο του ματιού (του ...δυστυχισμένου Κροάτη αμυντικού Βίντα προς τον «τρομερό» σκόρερ Γκομίς), επιβεβαιώνοντας το γνωστό κινέζικο ρητό «μια εικόνα, αξίζει όσο χίλιες λέξεις».

Φυσικά όλα αυτά δεν είναι παρά θεωρίες συνωμοσίας και τίποτε το μεμπτό δεν συνέβη. Οι Ευρωπαίοι «λαμόγια»; Α πα πα!

Ας δούμε όμως τα αστρολογικά δεδομένα.

Η UEFA λοιπόν ανήκει στο ζώδιο των Διδύμων, όπως και ο πάλαι ποτέ πρωθυπουργός μας, έχουν τα γενέθλια τους μάλιστα με μια ημέρα διαφορά. Και κάνω αυτήν την σύγκριση για να επισημάνω πως όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου, έτσι και η UEFA αυτήν την περίοδο κινούνται στον αστερισμό του Ποσειδώνα (ο πλανήτης της εξαπάτησης -των «στημένων» δηλαδή- τετραγωνίζει τον αστρικό της Ήλιο), ενώ επιπλέον καλείται να σηκώσει το «βάρος» των εκλείψεων που από το περασμένο καλοκαίρι γίνονται στον άξονα Τοξότη-Διδύμων. Και οι εκλείψεις, έχοντας το ...έννομο δικαίωμα να αποκαλύψουν μέσω υπερβολών τα κακώς κείμενα, παίζουν τον ρόλο του «κύβου», που όταν ριχτεί κανείς δεν θα νοιώθε ασφαλής, ούτε και η ίδια η UEFA, που στηρίζοντας συγκεκριμένα συμφέροντα δεν είναι διόλου άμοιρη ευθυνών για την ενδεχόμενη δρομολόγηση μιας πλήρους απαξίωσης του Champions League. Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι και δεν θέλει πολύ, η αίγλη του θεσμού να περιπέσει σε επίπεδο ....Κολοσσαίου!

Στο «μάτι του κυκλώνα» είναι βέβαια και η γενέθλια Σελήνη της UEFA στον Τοξότη -σαν να λέμε η πρόσβαση της στον λαό- η οποία παρ’ ότι δεν είναι προσδιορισμένη με ακρίβεια, φαίνεται πως αυτές τις ημέρες «έπεσε θύμα» του κρυφού τετραγώνου Άρη-Πλούτωνα στην 12η μοίρα του μεταβλητού «σταυρού», μιας όψης που είναι ιδανική ως προς την δράση «σκοτεινών» κυκλωμάτων.

Στον γενέθλιο χάρτη της UEFA ξεχωρίζει βέβαια το τ-τετράγωνο ανάμεσα στον Δία, τον Άρη και την Δήμητρα, ένα ιδιαίτερα δυναμικό σχήμα απόλυτα ταιριαστό με την φύση μιας αθλητικής ομοσπονδίας, το οποίο όμως αυτήν την περίοδο βάλλεται από τον Πλούτωνα και τον Ουρανό. Και αν ο πρώτος θεριεύει τα σκοτεινά κυκλώματα στους κόλπους της, ο δεύτερος έχει την πρόθεση να τα τινάξει όλα στον αέρα.

Το κλειδί εδώ είναι η Δήμητρα στον Ζυγό που για πολλά χρόνια κατορθώνει να κρατά τις ισορροπίες, στηρίζοντας από την μια τους ισχυρούς και μοιράζοντας από την άλλη μικρά κομμάτια από την «χρυσή πίττα» σε όσες εθνικές ομοσπονδίες-ομάδες είναι φρόνιμες και συνένοχες. Εδώ ταιριάζει απόλυτα το ...Παγκαλικό «μαζί τα φάγαμε» και πάντα τα «καλά παιδιά» εξυπηρετούνται με προκρίσεις στους 16 ή τους 8 όταν μείνει χώρος. Όσο για τους υπόλοιπους, ας πρόσεχαν...

Το επόμενο πέρασμα του Ουρανού από τον κρίσιμο σχηματισμό είναι προγραμματισμένο για τον Μάρτιο-Απρίλιο του 2012, την ίδια στιγμή που ο διελαύνων Πλούτωνας θα τετραγωνίζει τον γενέθλιο αστρικό Κρόνο της UEFA στον Ζυγό. Και βέβαια έπεται το φθινόπωρο η διέλευση του Κρόνου από την γενέθλια θέση του στον Σκορπιό, μια εξέλιξη που θα θέσει «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» στις οικονομικές δοσοληψίες της Ομοσπονδίας.

Αν όλα αυτά τύχει να συνδυαστούν με κάποιες δύσκολες επιρροές σε σχέση με τον Ωροσκόπο ή το Μεσουράνημα της UEFA (που δεν είναι γνωστά), δεν αποκλείεται να δούμε μια εντυπωσιακή ανατροπή στις ισορροπίες και τον χαρακτήρα της, όπως ακριβώς μέλλεται να συμβεί και στην Ευρώπη των 27, των 17 ή όσων τέλος πάντων απομείνουν.

Θεία δίκη θα έλεγε κανείς!

Κάποτε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι υποστήριζαν πως οι «λαμογιές» και τα «στησίματα» στο ποδόσφαιρο ήταν ίδιον κυρίως των Ελλήνων, των Ιταλών και άλλων «τριτοκοσμικών». Φυσικά και δεν είχαν άδικο, αφού είναι κοινός τόπος πως τουλάχιστον στα μέρη μας η «παράγκα» έλυνε κι έδενε για χρόνια με τους ένοχους να παραμένουν σχεδόν πάντα ατιμώρητοι.

Τελικά όμως «αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γενούν οι κότες»!

Γιατί πρακτικά η μόνη ουσιαστική διαφορά, ανάμεσα στους «νομιμόφρονες» και τους μπαγαπόντηδες «Νότιους» ή Βαλκάνιους που τα έκαναν όλα πολύ πιο «χύμα», ήταν το ότι οι «Βόρειοι» κρατούσαν συνήθως επιμελώς τα προσχήματα, φοβούμενοι πως αν τους πιάσουν θα τους «τελειώσουν». Από εκεί κι ύστερα ένα έμπειρο μάτι (για παράδειγμα ...Ελληνικό) ξεχώριζε αμέσως τα «επιστημονικά» στησίματα που γίνονται επίσης για χρόνια στα Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα αλλά και σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις -ακόμη και στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Γιατί και η FIFA τα ίδια «μυαλά» κουβαλάει.

Προσωπικά δεν θα ξεχάσω ποτέ τα τρία γκολ οφσάιντ με τα οποία το Βέλγιο απέκλεισε την «υπερηχητική» Ρωσία στο Μουντιάλ του Μεξικού το 1986, ούτε βέβαια το στημένο Γερμανία-Αυστρία 1-0, στο Μουντιάλ του 1982 με «θύμα» την Αλγερία. Και όσον αφορά τους τελικούς, πέραν του ντοπέ «θαύματος της Βέρνης», όπου όλη η Εθνική Γερμανίας ήταν ...ντούρασελ, μπορώ να θυμηθώ τον τελικό του 1998 στο Παρίσι, όπου η Βραζιλία έχασε 3-0 από την Γαλλία με κάτω τα χέρια. Μήπως τιμωρήθηκε κανείς γι’ αυτά; Συγγνώμην, ξέχασα... Δεν υπάρχουν αποδείξεις...

Πέραν όμως αυτών των διακεκριμένων περιπτώσεων υπάρχουν πολλές ακόμη, που έγιναν ακόμη περισσότερες εξ αιτίας του Στοιχήματος. Η μήπως νομίζετε ότι οι πολυδάπανες μεταγραφές των «μεγάλων» ομάδων πληρώνονται από τα νόμιμα έσοδα τους; Τέσσερα-πέντε παιχνιδάκια να στήσει πχ η Ρεάλ με κάποια «καφενεία», βγήκαν τα έξοδα και με το παραπάνω.

Όποιοι παίζουν Στοίχημα, το ξέρουν γιατί οι περισσότεροι το έχουν πληρώσει ακριβά...

Όσο για τους «αγνούς φιλάθλους», ίσως το μόνο που έχει απομείνει ως εναλλακτική πλέον είναι το «διπλό» ανάμεσα στους μπόμπιρες στην αλάνα (;) της γειτονιάς τους. Αν και αυτό ακόμη ...συζητιέται!