Μην κατηγορείς το 2020! Ακόμα δεν έχεις δει τίποτα!
Υπάρχει όμως ελπίδα...
Έχεις δίκιο να ανησυχείς για το μέλλον σου. Για το τι σου επιφυλάσσουν οι ουράνιοι κλειδοκράτορες της μοίρας σου και οι άρχοντες του κόσμου τούτου.
Για τους τελευταίους, βέβαια, δεν χρειάζεσαι αστρολόγο, τα ξέρεις. Πικρή η γνώση αλλά γνώση. Η εξουσία σε συνθλίβει, πάντα «για το καλό σου». Τα συμφέροντα ορίζουν την ζωή σου κι εσύ ελπίζεις στα ψίχουλα που σου τάζουν. Αν είσαι καλό παιδί, αν πουλήσεις την ψυχή σου…
Σε κρατάνε γερά. Δες τώρα που κοντεύεις να ξεχάσεις την «κανονική» ζωή σου, έτσι τρομοκρατημένο που σ’ έχουν. Ζεις με τα δελτία θανάτων. Η ανάσα σου δεν είναι ελεύθερη πια, φυσάς και ξεφυσάς σε μια μάσκα κι η μούμια, που θυμίζεις, κάποια στιγμή θα σε κυριέψει και δεν θα ξεχωρίζετε. Απανωτές καραντίνες σε περιμένουν, νέα sms, που πας, τι κάνεις, πλήρης αναφορά. Συνταγματικές ελευθερίες… Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;
Όμως, υπάρχουν και χειρότερα για σένα τον ευνουχισμένο πολίτη των άστεων.
Κι όχι δεν είναι μόνο ένα σχήμα λόγου. Σήμερα λέω να σε πάρω και να ταξιδέψουμε μαζί με την μηχανή του χρόνου. Βρισκόμαστε στον Νοέμβριο του 2022, όχι και τόσο μακριά από το σήμερα. Μια Σεληνιακή Έκλειψη, που όμοιά της είναι δύσκολο να βρεις στην Ιστορία, χαράζει το ζοφερό μέλλον εκείνων που πίστεψαν ότι το χρήμα και οι κτήσεις φέρνουν την ευτυχία. Εκείνων που γαντζώθηκαν σε αυτά που έχουν κι όχι σε εκείνα που είναι.
Ο Ουρανός και ο Κρόνος την πλαισιώνουν σαν άγγελοι της Αποκάλυψης.
Οι τραπεζίτες τρέμουν, το σύστημα καταρρέει, πνίγεται στο αίμα όσων αφάνισε στο όνομα της πλεονεξίας και του αθέμιτου κέρδους, μα η μπάλα παίρνει κι εσένα μαζί. Η κρίση του κορωνοϊού, που έζησες το 2020, μοιάζει με παιδική χαρά.
Ο μεγάλος πανικός αδειάζει ράφια και καταθέσεις, όμως η πικρή διαπίστωση δεν αργεί. Τι να τα κάνεις τα ευρώ, όταν γίνουν κουρελόχαρτα; Και για πόσο καιρό θα κρατήσουν οι προμήθειές σου; Στρέφεσαι στους ισχυρούς προστάτες σου για να σου δώσουν, όμως αυτοί έχουν τα δικά τους προβλήματα να λύσουν. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω και τα αρπακτικά βυσσοδομούν στο δυστοπικό μέλλον σου. Αδειάζουν και οι συνειδήσεις βλέπεις…
Μαυραγορίτες και πλιατσικολόγοι παίρνουν κεφάλι και κεφάλια, δίνεις ένα σπίτι, παίρνεις ένα αβγό. Λες πώς η Ιστορία σου κάνει πλάκα, μα είναι η τραγωδία που επαναλαμβάνεται.
Θα με ρωτήσεις, αν μπορείς να το αλλάξεις αυτό και θα σου απαντήσω «όχι». Μπορείς όμως να κάνεις δύο πράγματα που ίσως διασώσουν εσένα κι εκείνους που αγαπάς. Τον Άνθρωπο μέσα σου.
Το πρώτο είναι να κρατήσεις τις αξίες σου και την πνευματικότητά σου, να μην τις ξεπουλήσεις, για να έχεις ένα αποτελεσματικό όπλο απέναντι στο θηρίο που θα σου χιμήξει, την τρέλα της πείνας. Αυτό σε κάνει κλέφτη, λωποδύτη, εγκληματία. Σαν άνθρωπος της πόλης θα υποφέρεις και πρέπει να έχεις κάτι άφθαρτο για να πιαστείς.
Το μοίρασμα, την αλληλεγγύη, την προσφορά, την πίστη, το όραμά σου…
Το δεύτερο είναι να αποκαταστήσεις έγκαιρα την επαφή σου με την πρωτογενή παραγωγή. Όσα κι αν χάσεις, όσα κι αν σου αρπάξουν, η γη και η θάλασσα θα έχουν πάντα να σου δώσουν ένα φιλί της ζωής. Προλαβαίνεις, ίσα-ίσα, μα προλαβαίνεις ακόμα.
Σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα, αν όμως θελήσεις θα σημάνουν την αναβάπτισή σου στο θαύμα της ζωής.
Βγες, λοιπόν, από την αδράνειά σου και πάρε τις αποφάσεις σου. Δύσκολες θα είναι από την στιγμή που θα εγκαταλείψεις την βολή σου. Δώσε νέα πνοή στην παρηκμασμένη ύπαιθρο. Αφουγκράσου την φύση και στηρίξου επάνω της. Ρώτα τους πρεσβύτερους, όσο θυμούνται ακόμα, πώς φτιάχνουν το μέλι, το τυρί, το κρασί. Πιάσε την τσάπα και φύτεψε τους σπόρους του μέλλοντός σου. Φτιάξε κοινότητες και μπόλιασέ τις με τις αρετές σου. Γέμισε ξανά το σχολείο του χωριού με παιδικές φωνές.
Γιατί όπως λέει κι ο ποιητής «άμα γλιτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα»!
Διάβασε επίσης: Τι λένε τα άστρα για τα Ελληνοτουρκικά
Είναι πιθανό το ξέσπασμα μιας ακόμα μεγαλύτερης πανδημίας; Τι λένε τα άστρα;