Ήλιος στον Σκορπιό: Αναγέννηση τώρα!

Ξέρω ότι λαχταράς την αναγέννησή σου. Τον απεγκλωβισμό σου από την μέγγενη μιας κατάστασης που όσο πάει και χειροτερεύει. Αλλά για την ώρα στέκεις μαγκωμένος με τον φόβο να σε έχει αλυσοδέσει.

Η υγεία σου και η δουλειά σου απειλούνται, κάποια από τα -αυτονόητα μέχρι προχθές- δικαιώματά σου έχουν μπει στον «γύψο» κι έχεις και τον Τούρκο να σου μπαίνει στο μάτι… Η αγωνία σου στο κατακόρυφο.

Μήπως όμως έχεις συνηθίσει πια στην μαυρίλα και δεν σου κάνει εντύπωση;

Μήπως έχεις βρεθεί στην θέση, που ήθελαν από την αρχή να σε φέρουν εκείνοι που σε θεωρούσαν και σε θεωρούν αναλώσιμο/η στα σχέδια τους: «Ένα υπάκουο μουλάρι προς ενοικίαση»;

Το σημαντικό για αυτούς είναι να συνηθίζεις στη σκλαβιά και την βρωμιά, έτσι ώστε το λιγότερο βρώμικο να σου φαίνεται καθαρό και η δουλεία νομοτελειακή. Να συνηθίσεις να ζεις μέσα στον φόβο, πανευτυχής που δεν βίωσες τον υπέρτατο τρόμο.

Η εφήμερη λάμψη στο σκοτάδι να σου φαίνεται ήλιος.

Ο χαλαρός περιορισμός δικαιωμάτων να σου φαίνεται δημοκρατία.

Η λιγότερη απάτη να σου φαίνεται εντιμότητα.

Η μετριότητα -υλική και πνευματική- να σου φαίνεται πλούτος.

Το μαύρο χάλι σου να σου φαίνεται αριστείο.

Πείθεις τον εαυτό σου, πιστεύοντας ότι έτσι θα κερδίσεις την επιβίωσή σου. Ήδη όμως έχεις κάνει την έκπτωση από το «ζω» στο «επιβιώνω» και σου φαίνεται το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Και τα ζόμπι το ίδιο πιστεύουν…

Αν όμως δεν κόψεις αυτήν την καταραμένη συνήθεια, τότε τα πράγματα δεν θα γίνουν ποτέ καλύτερα. Και κανείς δεν θα σε σώσει, παρά μόνο ο εαυτός σου.

Σκέψου λοιπόν, ψάξε, μέτρα, δράσε. Δρομολόγησε την επανάστασή σου, πριν βρεθείς έρμαιο στις ακρότητες των άλλων. Πράξε για να μην πάθεις και πράξε σοφά. Αυτή τουλάχιστον είναι η εντολή του Ουρανού και μπορείς να την εφαρμόσεις, αν φυσικά δεν έχεις ήδη βουλώσει τα αυτιά σου, τον νου και την καρδιά σου.

Ενός Ουρανού που εδώ και μερικά χρόνια πλέκει τις βουλές του πάνω στον άξονα Ταύρου Σκορπιού και σε ρωτά:
Πότε θα γκρεμίσεις τις ασφαλιστικές δικλείδες που έγιναν τροχοπέδη σου;

Και μην λες ότι δεν θα γκρεμιστούν ποτέ γιατί ο Ουρανός θα μπει στον δικό σου κόπο και θα τα κάνει όλα ρημαδιό. Το χρήμα που τόσο λάτρεψες, θα γίνει το σάβανό σου.

Και δεν χρειάζεται να είσαι στην πρώτη γραμμή της μάχης για να πολεμήσεις τον εχθρό. Τον εξωτερικό εχθρό, που γελά, ξέροντας ότι στηρίζει την παντοδυναμία του στον δικό σου φόβο, στη δική σου απελπισμένη συνήθεια, στο βόλεμά σου. Στον δικό σου εσωτερικό εχθρό.

Ξεκίνα, λοιπόν, από εκεί, βούτηξε στο είναι σου και ξερίζωσε όλα αυτά που σου στερούν το δικαίωμα σε μια καλύτερη ζωή, πιο συνειδητή, πιο πνευματική, πιο δημιουργική. Όλα αυτά που σου έχουν δώσει απλόχερα, που σε έχουν ταΐσει για να είσαι ένα χρήσιμο και υπάκουο μουλάρι.

Η επανάσταση σου δεν θα πετύχει ποτέ, αν δεν συμπορεύεται με την αλήθεια σου, την σκεπασμένη κάτω από τόνους πλαστών αξιών.
Αλλιώς, θα γίνει βορά στην χειραγώγηση και θα καταλήξει στα σκουπίδια όπως και τόσες άλλες στο παρελθόν, αφήνοντας πίσω της πικρές διδαχές και νέους αιώνιους φόβους.
Δεν σου μιλάω όμως μόνο για την φασαριόζικη εξέγερση, που ίσως έχεις στο μυαλό σου. Για συγκρούσεις με το σύστημα, την εξουσία και τα τανκς. Αν δεν ξεκινήσεις από μέσα σου, αν δεν αντιταχθείς στη σαπίλα, που πάει να σε κυριεύσει κι εκεί ένα υπάκουο μουλάρι θα είσαι, απλά θα πολεμάς κάτω από μια άλλη σημαία.

Και μην σκέφτεσαι ότι είσαι ένας μοναχικός κούκος, που δεν πρόκειται ποτέ να φέρει την άνοιξη. Ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας είναι πάνω-κάτω στην ίδια θέση με σένα και το πιθανότερο είναι να περιμένει ένα νεύμα, ένα χαμόγελό σου για να πορευτείτε μαζί στον δρόμο της αναγέννησης.

Διάβασε επίσης: Κορωνοϊός: Θα σφίξουν κι άλλο τα λουριά; Τι λένε τα άστρα;