Η τελευταία πτήση του Space Shuttle Columbia

από την Λ Παπασταύρου και τον Γ Ριζόπουλο

Η συντριβή του Shuttle Columbia Space συνέβη την 1η Φεβρουαρίου του 2003, όταν λίγο πριν την ολοκλήρωση της προγραμματισμένης 28ης αποστολής του, την STS-107, το διαστημικό λεωφορείο Columbia διαλύθηκε πάνω από το Τέξας και τη Λουιζιάνα κατά τη διάρκεια της επανεισόδου του στην ατμόσφαιρα της Γης. Τα συντρίμμια από το Columbia έπεσαν στη Γη, στο Τέξας κατά μήκος μιας διαδρομής που εκτείνεται από Trophy Club μέχρι το Tyler, καθώς και σε περιοχές της Λουιζιάνα.
Η απώλεια του Columbia ήταν αποτέλεσμα της βλάβης που υπέστη, όταν 82 δευτερόλεπτα μετά την εκτόξευσή του από το Kennedy Space Center ένα κομμάτι μονωτικού αφρού σε μέγεθος ενός μικρού χαρτοφύλακα διέκοψε από το διαστημικό λεωφορείο την εξωτερική –και κύρια- δεξαμενή καυσίμου του σύμφωνα με την αεροδυναμική της εκτόξευσης. Τα συντρίμμια χτύπησαν το μπροστινό άκρο του αριστερού πτερύγιου, καταστρέφοντας το σύστημα θερμικής προστασίας του διαστημικού λεωφορείου η οποία προφυλάσσει από την έντονη θερμότητα που παράγεται από την τριβή με την ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της επανεισόδου. Ενώ το Columbia ήταν ακόμα σε τροχιά, μερικοί μηχανικοί υποψιάστηκαν την βλάβη αλλά οι διαχειριστές της NASA έκαναν περιορισμένη έρευνα, με το επιχείρημα ότι δε θα μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα ακόμα και αν διαπιστώνονταν προβλήματα.

Στη συντριβή έχασαν τη ζωή τους και τα επτά μέλη του πληρώματος, οι:

Rick D. Husband, William C. McCool, Michael P. Anderson, Ilan Ramon, Kalpana Chawla, David M. Brown και Laurel Clark.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ

Αστρολογικά

Η καταστροφή του Διαστημικού λεωφορείου έγινε κάτω από την επιρροή ενός κακόβουλου τ-τετραγώνου ανάμεσα στον Ουρανό (στον Υδροχόο), τον αστρικό Κρόνο (στον Ταύρο) και τον αστρικό Πλούτωνα (στον Σκορπιό). Σε σχέση με τον γενέθλιο χάρτη των ΗΠΑ (αναγνώριση ανεξαρτησίας 3/9/1783) έχει σημασία βέβαια το ότι η αντίθεση Κρόνου-Πλούτωνα (στην 19η και την 22η μοίρα των Διδύμων και του Τοξότη αντίστοιχα) έγινε πάνω στο γενέθλιο τετράγωνο Άρη-Ουρανού της χώρας στην αστρική του εκδοχή (ο Άρης στην 23η των Ιχθύων και ο Ουρανός στην 20η των Διδύμων).

Η εμπλοκή των δύο συγκεκριμένων πλανητών είναι πρακτικά το κλειδί σε ανάλογες τραγωδίες και όπως έχουμε δει να συμβαίνει συχνά σε κοσμικά γεγονότα, «ένοχη» για την τραγωδία -υπό την έννοια ότι «υπερέβαλε» τις ενεργειακές πιέσεις- ήταν και η Ηλιακή έκλειψη που προηγήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 2002.

Η έκλειψη έγινε βέβαια στον Τοξότη, σε ένα ζώδιο που συνδέεται άμεσα με τα μακρινά ταξίδια και στο ωροσκόπιο της για τις γεωγραφικές συντεταγμένες του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ, ο Ωροσκόπος ήταν στην 14η μοίρα του Ζυγού, σε αντίθεση ιδιομοιρίας δηλαδή με τον γενέθλιο Άρη των ΗΠΑ στον Κριό, ενώ οι αστρικές γωνιακές ακμές (στην 20η μοίρα της Παρθένου, ο Ωροσκόπος και στην 20η των Διδύμων το Μεσουράνημα) είχαν «κλειδώσει» πάνω στον γενέθλιο αστρικό Ουρανό των ΗΠΑ, επίσης με ιδιομοιρία. Και σαν να μην έφτανε αυτή η διπλή διέγερση δύο πλανητών που συνδέονται άμεσα με επικίνδυνες καταστάσεις στον αέρα, στον ίδιο χάρτη ο τροπικός Άρης στον Σκορπιό και τον 1ο οίκο σχημάτιζε ένα «κρυφό» τετράγωνο ακριβείας με τον αστρικό Ουρανό στον Υδροχόο.

Έτσι, στα πλαίσια μιας μοιραίας ακολουθίας, το τετράγωνο του transit Άρη με τον tranzit Ουρανό που επίσης «συνόδευσε» την εκτόξευση του Κολούμπια στις 16 Ιανουαρίου (15:39 UTC), πήρε μια τραγική διάσταση, επιβεβαιώνοντας την πολλαπλή «επίθεση» των δύο πλανητών εναντίον των ΗΠΑ. Υπήρχε όμως και ο Κρόνος...

Αν και ο Ουρανός δεν είχε άμεση ανάμειξη με κάποια από τις γωνιακές ακμές του ωροσκοπίου της εκτόξευσης, ο Άρης και ο αστρικός Κρόνος σχημάτιζαν μια «κρυφή» αντίθεση ακριβείας με τον Ωροσκόπο στους Ιχθύες να βρίσκεται σε θέση «διευκόλυνσης», απορροφώντας έτσι την «δύστροπη» ενέργεια των δύο πλανητών. Και αν μη τι άλλο το κομμάτι που αποκολλήθηκε και τρύπησε το φτερό του Columbia κατά την απογείωση του, μοιάζει να «βγήκε» κατ’ ευθείαν από την κρυφή αντίθεση Άρη-Κρόνου (ο Άρης στον 8ο οίκο και ο Κρόνος στον 3ο).

Όσον αφορά το ωροσκόπιο για την ώρα της ανάφλεξης πάνω από το Τέξας (13:59:32 UTC) φαίνεται επιπλέον ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Άρη (στον Τοξότη και τον 10ο οίκο, ο οποίος πυροδότησε το γεγονός, ενώ και ο Ουρανός στον Υδροχόο ήταν γωνιακός (στον 1ο οίκο) με την ενδιαφέρουσα υποσημείωση πως παράλληλα ήταν επάνω στον αστρικό γενέθλιο Βόρειο Δεσμό της Σελήνης των ΗΠΑ, με ακρίβεια... δευτερολέπτου.

Ωστόσο ένα ερώτημα-αίνιγμα περιμένει την απάντηση του, αφού οι αντιθέσεις του Δία με τα Φώτα την ημέρα της καταστροφής, θα μπορούσαν να σώσουν τουλάχιστον το πλήρωμα.