Ο Άρης, ο Κρόνος και ο Ουρανός δοκιμάζουν τις αντοχές σου και την συνοχή μιας ολάκερης κοινωνίας. Είναι σκληρές οι μέρες που περνάς κι όπου κι αν κοιτάξεις γύρω σου, ο κόσμος σε πληγώνει, μα είναι αλήθεια ότι αυτό το έργο κάπου το έχεις ξαναδεί.
Θες να παρέμβεις να διορθώσεις πολλά, κάθε φορά που το κάνεις όμως αντιλαμβάνεσαι ότι το σύστημα έχει τους τρόπους να σε χρησιμοποιεί, να εμπορεύεται ακόμη και την πιο αγνή σου πράξη. Η κοινωνία των συμφερόντων είναι αμείλικτη, αδηφάγα και περιφρονεί το κάθε τι που δεν προσφέρει κέρδος.
Κι εσύ στέκεις αδύναμος κι απελπισμένος μπροστά σε έναν καταιγισμό κυνισμού και απανθρωπιάς, που Οργουελικά στον βάφτισαν προστασία και μάχη ενάντια στο κακό.
Την ίδια στιγμή ακούς και διαβάζεις πολλά για συνωμοσίες και μοχθηρά σχέδια που υφαίνονται στο παρασκήνιο κι η αίσθηση της ανημποριάς σου μεγαλώνει. Τι μπορείς να κάνεις εσύ απέναντι στους τόσο καλά στημένους μηχανισμούς της εξουσίας;
Αυτά πάνω-κάτω σου έγραφα το 2015, τότε βλέπεις ήταν τα Μνημόνια, σήμερα όμως είναι ο κορωναϊός και η διαχείριση των κρατούντων, που σε βάζει στην πρέσα. Deja vu, που λένε και οι Γάλλοι...
Σου έγραψα τότε για το τελευταίο σου σπίρτο. Εκείνο που ανάβεις για να ζεσταθείς σε έναν παγωμένο κόσμο συμφερόντων. Για να φωτίσεις το σκοτάδι που σε περιβάλλει, έστω και για μια στιγμή. Για να κάψεις το τελευταίο σου όνειρο, γιατί ποθείς να το ζήσεις κι ας κρατά όσο η φλόγα ενός σπίρτου.
Ένα όνειρο πραγματικής αγάπης, που ποτέ σου δεν ένιωσες γιατί σου έμαθαν να την παντρεύεις με το κέρδος και το συμφέρον. Έμαθες να την εξαρτάς από τα απωθημένα και τα φαντάσματα σου. Ένα όνειρο πραγματικής ελευθερίας που ποτέ σου δεν έζησες, γιατί πάντα στην έκλεβαν λίγο πριν την αγγίξεις. Σου είπαν πολλές φορές πως λευτερώθηκες, μα στην πραγματικότητα άλλαζες αφεντικά. Και κάθε σου ζήτω είχε την ίδια κι απαράλλακτη υπογραφή:
Ο δυνάστης απέθανε, ζήτω ο δυνάστης!
Κι εσύ ακολουθούσες πρόθυμα, έκανες την απόγνωση οργή και την θλίψη μίσος, κατέστρεψες συθέμελα για να ξεριζώσεις το κακό και το άδικο, το χθεσινό, το σημερινό, το αυριανό.
Μα δεν είναι ο πόλεμος που θα σε σώσει, όπως δεν σε έσωσε ποτέ μέχρι τώρα κι ας ακούς από μικρό παιδί για τους ένδοξους προγόνους σου που έδωσαν νικηφόρες μάχες και σφράγισαν την Ιστορία με τα κατορθώματά τους. Όσες φορές κι αν νίκησαν, όσες φορές κι αν νίκησες, έφτασε κι η ώρα της πικρής ήττας που γκρέμισε την κυριαρχία τους, γιατί καμιά κοσμική εξουσία δεν κρατά αιώνια.
Έμεινε όμως και κάτι πραγματικά αήττητο, το πνεύμα τους, το πνεύμα σου. Ο πολιτισμός και οι αξίες τους είναι που σε τρέφουν μέχρι σήμερα, η πνευματική τους υπόσταση είναι η πολύτιμη κληρονομιά σου κι όχι η πολεμική τους αρετή. Κι αυτή είναι που σε κατατάσσει στην στρατιά των ελπίδων για το αύριο.
Λαός χωρίς όραμα είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί, όσες φορές κι αν νικήσει στα πεδία των μαχών.
2015-2021. Πολλά έγιναν, μα η ζωή σου λες κι έχει κολλήσει σε έναν φαύλο κύκλο, δεν λέει να καλυτερέψει.
Σήμερα ακούς και διαβάζεις για την Μεγάλη Επανεκκίνηση κι έναν κόσμο που θα είναι απόλυτα ελεγχόμενος μέσα από ψηφιακές διαδικασίες, μα όταν προστάξει ο ουρανός κι όχι οι άνθρωποι, το ίδιο σύστημα που βαυκαλίζεται για την ισχύ του, θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος.
Οι τρανοί παγκοσμιοποιητές, θλιβερές καρικατούρες του Πλάστη, θα ηττηθούν από την ίδια τους την απληστία κι ο τροχός της Ιστορίας θα συνεχίσει να γυρίζει, αδιαφορώντας για τους θρήνους τους.
Μα αυτή η ώρα αργεί και το μόνο που μπορείς να πετύχεις άμεσα με την βίαιη αντίστασή σου είναι να προστεθείς στη λίστα των ανεπιθύμητων, ελπίζοντας πως κάποτε θα σε δικαιώσει η Ιστορία, Ναι, αυτή που γράφεται από τους νικητές κι όπως καταλαβαίνεις με αυτό το δεδομένο δεν έχεις και πολύ τύχη. Μήπως, λοιπόν, θα ήταν καλύτερα να φερθείς πιο έξυπνα, λιγότερο εγωιστικά και να μην κάψεις το τελευταίο σου σπίρτο;
Γιατί μπορείς να κτίσεις μικρές φωλιές που μέσα τους θα συντηρείται η φλόγα μιας αλλιώτικης ζωής κι ο σπόρος ενός αύριο που μπορεί να είναι καλύτερο. Μπορείς και πρέπει να φτιάξεις το κρυφό σχολειό σου γιατί θα νικηθείς οριστικά μόνον όταν αποκοπείς από τις ρίζες σου και χάσεις την πνευματικότητά σου. Κι αυτή είναι που προσπαθούν να σου ξεριζώσουν, να σε κάνουν ένα πειθήνιο ρομποτάκι, χωρίς αναζητήσεις, χωρίς όνειρα, χωρίς καρδιά. Ένα απλό εξάρτημα της μηχανής τους, έναν ακόλουθο της προπαγάνδας τους.
Εδώ είναι που μπορείς και πρέπει να αντισταθείς, μεταλαμπαδεύοντας την φλόγα της καρδιάς σου στις επόμενες γενιές, μέχρι να σημάνει η ώρα μιας ακόμη απελευθέρωσης που θα γεννήσει νέες ελπίδες. Αν δώσεις τώρα στόχο, θα σε χτυπήσουν, φύλαξε, λοιπόν, το τελευταίο και πολυτιμότερο σπίρτο σου και μην το καις..
Διάβασε επίσης: Μηνιαίες Προβλέψεις από 23/10 έως 22/11: Μήνας γεμάτος προκλήσεις, συγκρούσεις κι ανατροπές
