Γιάννης Ριζόπουλος: Ο «αιρετικός» και πρωτοπόρος της παγκόσμιας Αστρολογίας!

Εμείς οι Έλληνες, ως λαός, δύσκολα αντιλαμβανόμαστε πως κάποιος άνθρωπος της «διπλανής πόρτας» μπορεί να είναι από τους πιο σημαντικούς σε παγκόσμιο επίπεδο, στον τομέα του. Συνήθως αυτούς τους ανθρώπους τους ψάχνουμε στο εξωτερικό. Δεν χωράει στο μυαλό μας η πολύ μεγάλη αξία που αυτός ο άνθρωπος μπορεί να έχει, απλά επειδή έχουμε την δυνατότητα να τον συναντήσουμε στο μετρό, στο μπαρ, στον δρόμο ή σε ένα πάρτι. Μπορεί ακόμη να είμαστε συμμαθητές ή φίλοι. Και αν αναγνωρίσουμε την αξία κάποιου, που ζει ανάμεσά μας, είναι γιατί πρώτα θα έχει καταξιωθεί στην Ευρώπη ή στην Αμερική.

Στον χώρο της Αστρολογίας, έναν χώρο με πολύ περισσότερα προβλήματα από άλλους χώρους, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη πιο έντονο!

Αναζητάμε έναν «μύθο» σαν σκαλωσιά για να στηρίξουμε τον θαυμασμό μας.

Στον Γιάννη Ριζόπουλο όμως άρεσε πολύ να γκρεμίζει τους μύθους! Και είχε τα τέλεια όπλα γι' αυτό: την απλότητα, τη σεμνότητα, την ευγένεια, την αμεσότητα και το χιούμορ!

Τον πρωτοσυνάντησα πριν από 35 περίπου χρόνια, εκεί απ’ όπου ξεκίνησε να διδάσκει Αστρολογία, στο Κέντρο Αστρολογικών Ερευνών της Γιώτας Καλογερά. Κατάλαβα αμέσως πως δεν μοιάζει με κανέναν άλλον αστρολόγο.

Αυτό το απέδειξε σε όλη την πορεία της ζωής του, μέσα από το έργο του και μέσα από την παρουσία του. Και τα δύο πρωτότυπα και διαφορετικά από οτιδήποτε άλλο στον αστρολογικό χώρο.

Οι νεότεροι πρέπει να γνωρίζουν και οι παλιότεροι να θυμηθούμε και να καταλάβουμε πως οτιδήποτε σημαντικό και πρωτοποριακό έχει γίνει στην Ελλάδα πάνω στην Αστρολογία, έχει ξεκινήσει από τον Γιάννη και κανέναν άλλον! Από το πιο απλό, έως το πιο σύνθετο.

Ακόμη και τις απλές και γενικές προβλέψεις που γράφονται στα περιοδικά και στα site, αυτός τις έγραφε διαφορετικά. Ήταν ο πρώτος που με τον μοναδικό τρόπο γραφής του, από συνηθισμένες, αδιάφορες και βαρετές, τις έκανε ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες. Το παράδειγμά του ακολούθησαν τουλάχιστον μια δεκαετία μετά, όχι πολλοί αλλά αρκετοί. Από αυτούς, κάποιοι ελάχιστοι, μιμήθηκαν την πρωτοτυπία του και έτσι δημιούργησαν και καθιέρωσαν ένα ενδιαφέρον και προσωπικό στιλ γραφής. Οι υπόλοιποι απλά μιμήθηκαν…

Όλα αυτά, ξεκινώντας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 από το περιοδικό «Αστρολογία σήμερα» και συνεχίζοντας στο μυθικό πια αστρολογικό περιοδικό με τον απίθανο τίτλο: το «Θα»!

Μια έκδοση της σχολής, που ο ίδιος ίδρυσε και διηύθυνε και άλλαξε την πορεία της Αστρολογίας στην Ελλάδα. Και που της έδωσε άλλο ένα από τα ευρηματικά ονόματα που συνήθιζε να δημιουργεί, εμπνευσμένο από το έργο του Κέπλερ: Astrologia Nova!

Μια δεκαπενταετία περίπου αργότερα, αναβίωσε τη μαγεία της γραφής του όχι μόνο μέσα από τις προβλέψεις αλλά και από τον θρυλικό «Επιθεωρητή Ερμείδη», στο «Astropolis», το καλύτερο αστρολογικό περιοδικό ever!

Και φυσικά από το 2010 έως την ημέρα που έφυγε από τη ζωή, μάγευε το κοινό του astrology.gr, ενώ ταυτόχρονα το εκπαίδευε σε μια «άλλη» Αστρολογία, αυτή που ο αναγνώστης δεν ήξερε, δεν φανταζόταν και δεν θα έβρισκε πουθενά αλλού!

Το μεγάλο του μεράκι ήταν η έρευνα και αυτό είναι το σπουδαιότερο μέρος της δουλειάς του! Είχε καταλάβει πολύ νωρίς πως η Αστρολογία χρειάζεται νέα οπτική και πως τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Έτσι, ακολουθώντας διαφορετικές διαδρομές σκέψης από την παγκόσμια αστρολογική κοινότητα, διατύπωσε και τεκμηρίωσε καινοτόμες απόψεις για κάποια ουράνια σώματα, όπως ο Χείρωνας, η Έριδα και η Δήμητρα, που δίνουν αποκαλυπτικά πεδία ερμηνείας τους στους αστρολογικούς χάρτες. Στην πορεία του χρόνου και της έρευνας, οι απόψεις του αυτές φαίνεται να δικαιώνονται!

Ωστόσο, το magnum opus του Γιάννη, ήταν η σύνθεση Αστρικού και Τροπικού ζωδιακού, δηλαδή Δυτικής και Ινδικής αστρολογίας, η περίφημη «Ιδιοσυναστρία» όπως ονόμασε αυτό το σύστημα. Με την τεχνική αυτή που δημιούργησε, συνένωσε δυο αντίπαλες σχολές σκέψης και μεθοδολογίες και άνοιξε ένα τεράστιο πεδίο κατανόησης και έναν θησαυρό γνώσης με εφαρμογές στη γενέθλια αστρολογία, στη συναστρία και στην πρόβλεψη.

Δούλεψα πολύ αυτό το σύστημα μαζί του ιδιαίτερα στα πεδία της Ψυχολογικής, Κοσμικής και Πολιτικής Αστρολογίας που ειδικευόταν. Ειδικά τα τελευταία 7 χρόνια ακόμη πιο εντατικά, αφού το δίδασκε στην Αστρολογική σχολή «Κοσμόγραμμα» που ιδρύσαμε. Εμβαθύναμε και επεκτείναμε τη μελέτη αυτή στο ερευνητικό τμήμα της σχολής, που και αυτό ήταν επίσης άλλη μια δική του δημιουργία.

Μετά από όλη αυτήν την ογκώδη και πολύχρονη δουλειά, πιστεύω πως η «Ιδιοσυναστρία» είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη, η σημαντικότερη εξέλιξη παγκοσμίως στον χώρο της Αστρολογίας στον 20ό αιώνα και η βασική μέθοδος στην οποία θα στηριχτεί η εξέλιξη της τέχνης-επιστήμης αυτής στον 21^ο!!!