Η παγκόσμια κρίση-Προς τα που βαδίζει ο κόσμος;

Η παγκόσμια κρίση είναι εδώ και αξίζει να θυμηθούμε τις αστρολογικές απαντήσεις-εκτιμήσεις σε σχέση με την εποχή μας και την πορεία του κόσμου, έτσι όπως δίνονται στο βιβλίο μου «Η Αστρολογία του 21ου αιώνα».

Το βιβλίο είναι των εκδόσεων «Ερεχθηίς» και όσες ή όσοι το επιθυμούν, μπορούν να το παραγγείλουν στο e-shop του astrology.gr

Οι τέσσερις συνισταμένες του 21ου αιώνα

Οι παγκόσμιες εξελίξεις ορίζονται σε ένα μεγάλο βαθμό από τους συνοδικούς κύκλους των αργών πλανητών, οι οποίοι συναντώνται αραιά και που στους ουρανούς για να αποφασίσουν τι θα πράξουν με μας.

Κάθε τέτοια σύνοδος κορυφής ορίζει τη «γραμμή» που θα επικρατήσει μέχρι τουλάχιστον την επόμενη συνάντηση των πλανητών. Εκείνος που φιλοξενεί τη συνδιάσκεψη-δηλαδή το ζώδιο-θέτει και την ατζέντα των θεμάτων. Ο Ταύρος βάζει ως προτεραιότητα την Οικονομία, οι Δίδυμοι τις Μεταφορές και τις Επικοινωνίες, ο Αιγόκερως τη Διοίκηση κ.ο.κ.

Αυτές οι πλανητικές συναντήσεις βέβαια δεν είναι και τόσο συχνές. Μάλιστα, όσο πιο αργοί είναι οι πλανήτες τόσο το ...καθυστερούν.

Για παράδειγμα ο Δίας με τον Κρόνο δίνουν ραντεβού κάθε είκοσι χρόνια, ενώ το reunion του Ποσειδώνα με τον Πλούτωνα γίνεται μια φορά στα πεντακόσια χρόνια.

Με αυτό τον τρόπο όμως μας δίνουν το χρόνο να μελετήσουμε τις επιδράσεις τους και να εξάγουμε τα ανάλογα συμπεράσματα.

Υπάρχει ωστόσο και ένας ακόμη πιο αργός κοσμικός ρυθμός που έχει να κάνει με τους «Μεγάλους Μήνες», αυτούς που στην αστρολογία αποκαλούνται «Εποχές». Κάθε Εποχή κρατάει κάτι περισσότερο από 2000 χρόνια και στη διάρκεια της ο παγκόσμιος πολιτισμός έχει έναν «κοινό παρονομαστή».

Η λειτουργία της πολικότητας είναι η μια κρίσιμη λεπτομέρεια που ορίζει τις τάσεις της κάθε Εποχής. Συνήθως δηλαδή εμφανίζονται χαρακτηριστικά τόσο του ενός ζωδίου όσο και του απέναντι του.

Σήμερα διανύουμε την τελευταία φάση της Εποχής των Ιχθύων που στο μεγαλύτερο μέρος της χαρακτηρίστηκε κυρίως από θρησκευτικές έριδες αλλά-στη δεύτερη φάση της-και από μια ραγδαία τεχνολογική ανάπτυξη.

Μια ακόμη ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια σε σχέση με τις Εποχές είναι ότι όταν οι τάσεις και το περιεχόμενο του ενός ζωδίου γίνονται mainstream, το άλλο αρχίζει τον ...κλεφτοπόλεμο. Όταν δηλαδή τα Ιχθυακά χαρακτηριστικά κυριαρχούσαν και όλα κρίνονταν από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, η Παρθένος έκανε αισθητή την παρουσία της μέσω της λεπτολογίας και της πολυπλοκότητας των δογμάτων.

Σήμερα που το κλίμα μάλλον έχει αντιστραφεί και η εξειδίκευση έχει «κτυπήσει κόκκινο», το Ιχθυακό «στρατόπεδο» ανταπαντά με την μόλυνση του περιβάλλοντος, τη μάστιγα των ναρκωτικών και την ...παντοδυναμία των κάθε λογής θεραπευτών.

Η Εποχή των Ιχθύων είναι και η πρώτη βασική συνισταμένη της εποχής μας. Υπάρχουν ωστόσο άλλες τρεις.

Α. Οι Δίδυμοι

Η σύνοδος του Ποσειδώνα με τον Πλούτωνα στο ζώδιο (λίγο πριν το 1900) δημιούργησε, συντηρεί και επεκτείνει την «κοινωνία της πληροφορίας», τη δύναμη των media και τα ακόμη πιο μακρινά ταξίδια στο διάστημα.

Ακόμη βέβαια η επιρροή του ζωδίου δεν έχει «χειραφετηθεί» πλήρως από τις συνισταμένες του Ταύρου και του Σκορπιού, αφού λόγω της αργής κίνησης των πλανητών η τελευταία σύνοδος έγινε πρακτικά και στον Ταύρο. Έτσι θέματα όπως η Οικονομία, το ενεργειακό και οι εξοπλισμοί συνεχίζουν να είναι θεμελιώδη, κάτι που, ύστερα από σκαμπανεβάσματα, θα πάψει οριστικά να συμβαίνει μετά από 400 χρόνια, αν βέβαια υπάρχουμε ακόμη σαν είδος....

Η πρώτη σύνοδος των δύο πλανητών στους Διδύμους έγινε περίπου το 1400 και υπάρχουν μερικές ενδιαφέρουσες αναλογίες-εξελικτικά βήματα- ανάμεσα στον πρώτο κύκλο (1400-1900) και τον δεύτερο, που ήδη διανύουμε.

Η ανακάλυψη της τυπογραφίας και των ηλεκτρονικών υπολογιστών, η χρήση της πυρίτιδας και της πυρηνικών όπλων, η ανακάλυψη της Αμερικής και το ταξίδι στη Σελήνη, έγιναν πάνω στον ίδιο καμβά με διαφορά περίπου 500 ετών. Χρονικά το 1900 ήταν το σημείο καμπής. Η Νευτώνεια μηχανική έκανε τον κύκλο της μέχρι που στην επόμενη φάση συμπληρώθηκε από τη Σχετικότητα και την κβαντομηχανική. Στην τέχνη, μετά το 1400 η Αναγέννηση έδωσε την πρώτη μεγάλη ώθηση με τους ιμπρεσιονιστές να κλείνουν τον κύκλο κάνοντας την τελευταία επανάσταση πάνω στην κλασική φόρμα. Με την είσοδο του 20ου αιώνα οι φόρμες απελευθερώθηκαν πλήρως, και το πράγμα ..ξέφυγε.

Οι Δίδυμοι άρχισαν να χτυπούν από παντού:

Αυτοκίνητο, Αεροπλάνο, Κινηματογράφος, Κόκα Κόλα... Κι όλα αυτά δεν ήταν τίποτα μπροστά στη ...λαίλαπα του τηλεφώνου και τη διευρυμένη χρήση του διαδικτύου! Η συνολική άνθηση της νεολαιίστικης κουλτούρας και οι unisex εκδοχές πάλι στους Διδύμους παραπέμπουν κι έχει ο Θεός...

Β. Ο Αιγόκερως

Οι σύνοδοι του Ουρανού με τον Ποσειδώνα στον Αιγόκερω, από το 1820-21 που έγινε η πρώτη, κατευθύνουν προς την ...γνωστή «παγκοσμιοποίηση» σε μια μεγάλη αυτοκρατορία δηλαδή, ανάλογη της Ρωμαϊκής, που κυριάρχησε με τις συνόδους των δύο πλανητών στο απέναντι ζώδιο, τον Καρκίνο.

Όμως, η πολικότητα ποτέ δεν ...πεθαίνει, και οι «Καρκινικές» εθνικές ταυτότητες δεν χάνονται τόσο εύκολα! Από αυτήν την άποψη έχουμε μπροστά μας ακόμη 150 χρόνια ...φαγούρας μέχρι να γίνει η πρώτη σύνοδος στον Υδροχόο, να διαλυθούν όλα να ησυχάσουμε...

Για λόγους, που ακόμη δεν είναι γνωστοί, οι σύνοδοι των δύο πλανητών όχι μόνον στον Αιγόκερω αλλά και στα υπόλοιπα παρορμητικά ζώδια, συνδέονται με την Ευρωπαϊκή ανασυγκρότηση και ανάπτυξη. Αντίθετα οι σύνοδοι στο "σταθερό σταυρό" λειτουργούν για τη γηραιά ήπειρο εντελώς αποσταθεροποιητικά. Κάθε κουλτούρα η αν προτιμάτε κάθε γεωγραφική περιοχή που τυχαίνει να τη φιλοξενεί, φαίνεται πως έχει τα "πάνω" και τα ¨κάτω" της ανάλογα με τις ποιότητες των ζωδίων, που φιλοξενούν αυτή τη σύνοδο. Ο Κινεζικός πολιτισμός ...συνηθίζει να ακμάζει στα μεταβλητά, ενώ για τα μέρη τα δικά μας και την Ινδία, τα σταθερά ζώδια έχουν τον πρώτο λόγο, χωρίς να αποκλείεται και κάποια άλλη αστρολογική παρέμβαση.

Βλέπετε, υπάρχουν και οι άλλες σύνοδοι, που συμβάλουν στις εξελίξεις με το δικό τους ρυθμό, όπως του Ουρανού με τον Πλούτωνα, με τον Κρόνο κλπ, ορίζοντας ολοένα και μικρότερους κύκλους μέσα στους μεγαλύτερους, μέχρι να φθάσουμε στο μικρότερο χρονικά, το Σεληνιακό, που κι αυτός επηρεάζει τις εξελίξεις και όπως γνωρίζετε, χρησιμοποιείται εκτεταμένα στην πρόβλεψη.

Γ. Η Παρθένος

Ουρανός και Πλούτωνας

Στη μακροσκοπική εξέταση της Ιστορίας οι σύνοδοι του Ουρανού με τον Πλούτωνα είναι μια διόλου αμελητέα υπόθεση. Η ανάμειξη των δύο πλανητών σε επαναστάσεις κάθε είδους και πολέμους είναι κατά τη γνώμη μου περισσότερο από προφανής. Οι τρεις επαναστάσεις του 18ου αιώνα (Αμερικανική, Γαλλική και Βιομηχανική) «χρωστούν» πολλά στη σύνοδο του 1710, στο τέλος του Λέοντα (και την Παρθένο). Μετά από μια άλλη σύνοδο στο Λέοντα (1455-6) προέκυψαν η Μεταρρύθμιση και οι πόλεμοι της, Αλλά και οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι του περασμένου αιώνα φαίνεται να ξεπήδησαν από τη σύνοδο των δύο «ανατροπέων», το 1850, στο τέλος του Κριού.

Από αυτήν την άποψη, η τελευταία σύνοδος τους στην Παρθένο, που έγινε στη δεκαετία του 60-η πρώτη «καθαρή» στους ιστορικούς χρόνους-αποτελεί και μια ουσιαστική ελπίδα για τη διατήρηση της ειρήνης στα χρόνια που ακολουθούν, τουλάχιστον όσον αφορά τις πολεμικές συγκρούσεις. Κι αυτό γιατί το ζώδιο στην πολιτική του διάσταση δεν εμπλέκεται με ανατροπές «κορυφής» αλλά πολύ περισσότερο με μια τεχνολογικού η οικολογικού τύπου επανάσταση. Για την τελευταία ελπίζω να ξεσπάσει πριν να είναι πολύ αργά.

Επιστροφή στη Φύση

Τα περιβαλλοντολογικά προβλήματα και η σχέση του ανθρώπου με τη Φύση και την τεχνολογία είναι δύο από τα θέματα, που (δικαίως) απασχολούν ολοένα και περισσότερο την παγκόσμια κοινότητα. Όταν ο Ζ Ζ Ρουσσώ, (γεννημένος το 1712 με τη σύνοδο επίσης στην Παρθένο) διακήρυττε την «επιστροφή στη φύση», δεν έκανε τίποτε άλλο από το να εξωτερικεύσει το υλικό του γενέθλιου ωροσκοπίου του.

Στις μέρες μας συζητάμε πλέον για άλλου τύπου απειλές. Το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, που όσο ...λιώνει θα αποκαλύπτει και νέες επικίνδυνες πτυχές. Οι εξισορροπιστικές φυσικές δυνάμεις μπορεί να αποδειχθούν πολύ πιο καταστρεπτικές από όλους τους πολέμους μαζί... Τα «δώρα», που έκανε ο άνθρωπος στη Φύση αναζητούν τον αποστολέα τους. Αλήθεια, τι απέγιναν τα πυρηνικά «σκουπίδια» στους ωκεανούς και οι τεχνητοί ιοί της Γενετικής Μηχανικής; Ποιος Πλούτωνας η ποιος Ουρανός θα μας τα πετάξει κατάμουτρα;

Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά (η Ιχθυακή), που στη σκοτεινή της εκδοχή κρύβει πραγματικούς κινδύνους για την κοινωνική ισορροπία. Οι ψυχοτρόπες ουσίες δεν μας κτυπούν μόνον τη πόρτα, έχουν ήδη θρονιαστεί στο σαλόνι του σπιτιού μας. Ακόμη, ενώ η ενασχόληση με τα «εναλλακτικά» και η σωματική και ψυχική εναρμόνιση είναι στο πνεύμα της εποχής, η δράση κάποιων «φωτισμένων» γκουρού, προφητών, θεραπευτών και βάλε... τείνει να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, οδηγώντας τα «πιστά πρόβατα», που τους ακολουθούν εκτός τόπου και χρόνου. Ο μεταφυσικού τύπου σκοταδισμός αναπτύσσεται με το λίπασμα, που αφήνει η εντατικοποίηση της σύγχρονης ζωής και πολλοί λογικοί-κατά τα άλλα-συνάνθρωποι μας διατρέχουν τον κίνδυνο να παρασυρθούν σε αυτά τα μονοπάτια. Μόλις τελείωσε ο Νοστράδαμος, πιάσαμε τους Μάγια...

Στην ίδια μέγγενη είναι εγκλωβισμένη και η Αστρολογία, που πολιορκείται ταυτόχρονα από τη μανία της λεπτομέρειας και τις μεταφυσικές ακρότητες.

Χρειαζόμαστε επειγόντως χαλάρωση και μια κοινή λογική.

Η «αλλαγή Συνειδητότητας»

Ύστερα από το ...μπαράζ καταστροφολογίας για το 2012, κάποιοι άρχισαν να βλέπουν το όλο θέμα λίγο πιο ψύχραιμα. Και σταδιακά, με τη δημιουργική μεσολάβηση κάποιων «εναλλακτικών» κύκλων, φθάσαμε ήδη να μιλάμε για μια ιδιαίτερα ελπιδοφόρα «αλλαγή στην παγκόσμια συνειδητότητα». Προσωπικά-αν και δεν ξέρω πως ακριβώς το εννοούν-τείνω να υποστηρίξω αυτήν την εκδοχή στα πλαίσια βέβαια της αστρο-λογικής μου.

Η ανακάλυψη της Έριδας πριν από πέντε περίπου χρόνια, είναι η βάση των ελπίδων μου. Στους αστρολογικούς κύκλους υπάρχει η πεποίθηση ότι η ανακάλυψη ενός νέου πλανήτη συνοδεύεται από γεγονότα που κατά κάποιο τρόπο συνδέονται με τη φύση του. Αυτή η θεώρηση δείχνει να έχει βάση τόσο στην περίπτωση του Ουρανού, όσο και σε αυτές του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα.

Σύμφωνα με τα όσα διαπίστωσα από την μελέτη μου σχετικά με την επιρροή της Έριδας, φαίνεται ότι η πολύ-πολύ μακρινή μας φίλη συνδέεται με τις επιστήμες, την ιατρική και γενικότερα τον μικρόκοσμο. Είναι δηλαδή μια ...καλή Παρθένος!

Θα ήταν ευχής έργο λοιπόν στα πλαίσια της «συγχρονιστικής» της δράσης να «δώσει» κάτι νέο που θα σπάσει οριστικά μέρος των αγκυλώσεων και των προκαταλήψεων του ανθρώπινου είδους.

Μια επιστημονική επανάσταση, η οποία βέβαια θα ξεκινήσει από συγκεκριμένες ανακαλύψεις-θα μπορούσε να μας ...συνεφέρει, να αφοπλίσει τον ακαδημαϊκό δογματισμό και να ορίσει τα πλαίσια μιας νέας εποχής και για το μέσο άνθρωπο.

Αυτό λογίζω ως αλλαγή Συνειδητότητας και αυτό προσδοκώ.

Η Εποχή των Ιχθύων

Η Εποχή των Ιχθύων (0 - 2.200 μ Χ ,περίπου) χωρίζεται ουσιαστικά σε δύο φάσεις. Στην πρώτη κυριάρχησε το θρησκευτικό στοιχείο και κάθε λογική η κριτική σκέψη ήταν ενταγμένη σε αυτό. Θεολογικές έριδες, αιρέσεις και αξεπέραστες δογματικές διαφορές χαρακτήρισαν μια μάλλον μελαγχολική περίοδο, όπου η κρατική εξουσία και ο πολιτισμός, στο σύνολο του, συνδέθηκαν αναπόσπαστα με τη δύναμη και τις βουλές της Εκκλησίας, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση.

Στη δεύτερη φάση εξωτερικεύθηκαν βασικά γνωρίσματα του απέναντι ζωδίου, της Παρθένου. Η σταδιακή ενίσχυση της αστικής τάξης των εμπόρων και των βιοτεχνών προήγαγε την εξειδίκευση, την οργάνωση της παραγωγής, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και βέβαια το σκεπτικισμό για όλες τις Εποχιακές αξίες, που η στρεβλή εφαρμογή τους οδήγησε την Ανθρωπότητα στους «Σκοτεινούς Αιώνες».

Η φαντασία στην εξουσία

Με την επικράτηση της λογικής και την άνθηση των επιστημών, το Ιχθυακό στοιχείο, όπου δεν παρέμεινε ως είχε, μεταλλάχθηκε. Φιλοσοφικά και ιδεολογικά ρεύματα επαναδιατύπωσαν, ανθρωποκεντρικά, κάποια από τα αιτήματα του ζωδίου: Ειρήνη, ισότητα, αδελφοσύνη. Κι ακόμη περισσότερο, εσωτερική τελείωση, επαφή με τη θεία ουσία, που δεν βρίσκεται σώνει και καλά στους ουρανούς αλλά μέσα μας.

Το κρυφτούλι μεταξύ Ιχθύων και Παρθένου συνεχίστηκε με ποικίλα αποτελέσματα. Ο Φρόιντ άνοιξε το κεφάλαιο του Ασυνείδητου, ο Μπρετόν και οι υπερρεαλιστές ανέδειξαν τον ψυχικό αυτοματισμό στην τέχνη και τη ζωή ενώ οι φυσικοί τάραξαν την ...αυθάδη βεβαιότητα του Νευτώνειου σύμπαντος εισάγοντας τη Σχετικότητα και την Κβαντομηχανική.

Ο άνθρωπος είναι ένα άρρωστο ζώο...

Η Ανθρωπότητα βιώνοντας στην πράξη τα διλήμματα του άξονα Ιχθύων - Παρθένου πέρασε σε μια φάση οξείας ...ψυχικής διαταραχής. Πίστη η λογική, χάος η τάξη, όραμα η ρεαλισμός, χαλάρωση η εντατικοποίηση;

Πέρασε καιρός για να κατανοήσουμε η να αισθανθούμε ότι η λύση δεν βρίσκεται στην απόρριψη αλλά στη σύνθεση.

Όταν υποχωρεί η λογική εμφανίζεται ο φανατισμός, η αμάθεια και η δεισιδαιμονία. Αλλά όταν η πίστη και το όραμα διαστρέφονται η αποσύρονται, αποδείχτηκε ότι αφήνουν πίσω τους την απανθρωπιά, την εξαθλίωση από τη χρήση των ψυχοτρόπων ουσιών κι ένα σχεδόν κατεστραμμένο πλανήτη.

Κάθε φορά, που η μια πλευρά υπερβάλει, η άλλη εμφανίζει το σκοτεινό της πρόσωπο.

Ωστόσο, ο σύγχρονος άνθρωπος του δυτικού κόσμου προτιμά να κινείται στη σφαίρα της «κοινής» λογικής μακριά, συνήθως, από τον εσωτερικό του εαυτό.

Κι όταν φθάσει σε αδιέξοδο, όταν η πραγματικότητα του αποδειχθεί στείρα, μόνον τότε αναζητά την -άνευ όρων- ανακούφιση σε ιερείς, θεραπευτές, γκουρού και μάγους.

Εκεί ξανασυναντά τον Ιχθύ, που έχει αφήσει πίσω του...

Η Εποχή των Ιχθύων είναι ακόμη εδώ. Υπάρχει στις κάθε λογής σταυροφορίες η τις συνομωσίες εκείνων που «θα σώσουν τον κόσμο».

Κυριαρχεί στο «Ορθόδοξο» η το «Ισλαμικό» τόξο, την βιώνουμε καθημερινά με τις επιπτώσεις της επιβάρυνσης του φυσικού περιβάλλοντος τις αδιάκοπες προφητείες και τις ψυχοσωματικές ασθένειες.

Και είναι στο χέρι μας να αξιοποιήσουμε πιο δημιουργικά την ενέργεια της, να πετύχουμε «το τερπνόν μετά του ωφελίμου«, να συγκεράσουμε την αισθητική αρτιότητα με τη λειτουργικότητα, να συνειδητοποιήσουμε τη διαλεκτική σχέση Τάξης και Χάους, να υλοποιήσουμε την ύψιστη βασική της αρχή, την Αγάπη.

Λίγο πριν την Εποχή του Υδροχόου

Μπορεί τα άτομα Υδροχόοι να θεωρούνται ανοιχτόμυαλοι και ειρηνιστές-ακόμη κι όταν ...δεν είναι, όμως η συνεισφορά του ζωδίου στην εξέλιξη του πολιτισμού δεν έχει να κάνει με ανθρωπιστικού τύπου παρεμβάσεις αλλά πολύ περισσότερο με βίαιες αναταράξεις και επαναστάσεις.

Και αν κάτι τέτοιο παρουσιάζει ενδιαφέρον όσον αφορά τις τέχνες και τις επιστήμες, οι κοινωνικό-πολιτικές ανατροπές δεν είναι ούτε ανώδυνες, ούτε αναίμακτες.

Περιμένοντας τους βαρβάρους

Παρότι έχουμε πάρα πολύ καιρό να ζήσουμε κάποια σύνοδο έξω-Κρόνιων πλανητών στο ζώδιο (η τελευταία ήταν η σύνοδος του Ουρανού με τον Πλούτωνα το 328 μ Χ, σχεδόν ταυτόχρονα με την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης), όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι τουλάχιστον για το δυτικό πολιτισμό η ενεργοποίηση του Υδροχόου σημαίνει πρακτικά νέες ιδεολογίες και πολύ μεγάλους ...μπελάδες.

Η Γαλλική επανάσταση έγινε με τον Πλούτωνα στον Υδροχόο, ενώ η Ρωσική με τον Ουρανό.

Η πρόσφατη διέλευση του Ουρανού από τον Υδροχόο (1996-2003) έφερε στην επιφάνεια την υπεροψία των ΗΠΑ και τις «ασύμμετρες απειλές» του ισλαμικού φονταμενταλισμού.

Αντίστοιχα, ο Ποσειδώνας από το 1999 που βρίσκεται στο ζώδιο επένδυσε ιδεολογικά τα εκατέρωθεν «νέα δόγματα», δημιουργώντας το υπόβαθρο για την ανάληψη σταυροφοριών και την κήρυξη μερικών ακόμη «ιερών πολέμων».

Χωρίς να σημαίνει ότι οι συγκεκριμένες διελεύσεις ευθύνονται αποκλειστικά για όλες αυτές τις εξελίξεις δεν παύουν να δίνουν ένα μέτρο για τις μάλλον ...άγριες διαθέσεις του ζωδίου.

Από αυτήν την άποψη η θρυλούμενη Εποχή του Υδροχόου, που δεν έχει έρθει ακόμη (τυπικά θα ξεκινήσει μετά το 2150), δεν πρόκειται να είναι και τόσο ήσυχη.

Και παρότι κανείς από μας δεν θα είναι ζωντανός για να το ...χαρεί, το 2160 η σύνοδος του Ουρανού με τον Ποσειδώνα στον Υδροχόο (ανάλογη σύνοδο έχουμε να δούμε από την εποχή της Μυκηναϊκής ακμής) θα σημάνει μάλλον την αρχή του τέλους για το δυτικό πολιτισμό, τουλάχιστον όπως τον ξέρουμε σήμερα...