Η ανακάλυψη της Ατλαντίδας: Όταν ο Πλούτωνας έχει κέφια!

Έπρεπε να περάσουν 2.500 χρόνια για να δικαιωθεί επιτέλους ο Πλάτωνας αλλά πιθανότατα και πολλοί ακόμη «αιρετικοί» που μιλούσαν για την Ατλαντίδα και για έναν αρχαίο κόσμο πολύ διαφορετικό από αυτόν που θέλει η επίσημη ιστορική εκδοχή.

Και βέβαια μένει να δούμε τι ακριβώς γράφουν -και σε ποιά γλώσσα- οι επιγραφές που εντοπίστηκαν πάνω στις βυθισμένες αρχαίες πυραμίδες, τα μεγαλιθικά μνημεία και τις Σφίγγες που κείτονται στον θαλάσσιο βυθό έξω από τις δυτικές ακτές της Κούβας, για να γίνει ακόμη ένας «σεισμός» στην ανθρώπινη γνώση και ιστορία. Γιατί σύμφωνα με τις πάμπολλες ενδείξεις από ευρήματα σε όλη την οικουμένη, δεν θα ήταν διόλου περίεργο να προκύψουν... ξανά τα Αρχαία Ελληνικά!

Η ανακάλυψη «κρατάει» από τον Μάιο του 2001 αλλά για κάποιους «περίεργους» λόγους δεν πήρε την έκταση που θα έπρεπε. Και σίγουρα μέσα σε αυτούς συγκαταλέγονται και τα απόρρητα στρατιωτικά προγράμματα.

Οι πληροφορίες αναφέρουν πως η πρώτη φορά που εντοπίστηκε «κάτι» στο δυτικό άκρο της Κούβας ήταν την δεκαετία του 60, κατά τη διάρκεια της «κρίσης της Κούβας», όταν τα υποβρύχια των ΗΠΑ περιπολούσαν στην περιοχή. Η ανακάλυψη καταχωρήθηκε ως απόρρητη και το κύριο μέλημα των ΗΠΑ ήταν να μην προσεγγίσουν τα αρχαία ευρήματα οι Ρώσοι! Και εκείνη την πρώτη ανακάλυψη την «κατάπιε» ο Ψυχρός Πόλεμος.

Το 2001 είχαμε έναν «δεύτερο γύρο», καθώς μια ερευνητική αποστολή με επικεφαλής τον Καναδό Paul Weinzweig και την σύζυγο του Pauline Zalitzki, έφερε στο φως στοιχεία και μετρήσεις που έδειχναν μια αρχαία πόλη και πυραμίδες αρχαιότερες των Αιγυπτιακών βυθισμένες ένα περίπου μίλι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Το θέμα παρουσιάστηκε 1-2 χρόνια αργότερα τόσο από το National Geographic, όσο και από το BBC αλλά φαίνεται πως η διεθνής επιστημονική κοινότητα ήταν απασχολημένη με πιο σοβαρές υποθέσεις...

Οι δύο επιστήμονες βέβαια συνέχισαν να ψάχνουν και οι διαπιστώσεις τους ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακές. Το 2004 η Pauline Zalitzki μίλησε με βεβαιότητα για «ένα βυθισμένο νησί» και το 2009 επιχείρησε μια νέα αποστολή με την οικονομική υποστήριξη του National Geographic και την συνδρομή ενός ρομπότ που απλά επιβεβαίωσε τις αρχικές υποθέσεις.

Και επιτέλους στις μέρες μας, για λόγους που ελπίζω να μάθουμε κάποια στιγμή, η είδηση «απελευθερώθηκε» και ήδη κάνει το γύρο του κόσμου.

Ας δούμε όμως τις αστρολογικές παραμέτρους της υπόθεσης, με την επισήμανση πως η συμβολή του Πλούτωνα, ενός πλανήτη που συνδέεται άμεσα με τα «θαμμένα», ήταν καταλυτική.

Το 1962, στην Κρίση της Κούβας, είχαμε μια αντίθεση του Δία στους Ιχθύες με το δίδυμο Ουρανού-Πλούτωνα στην Παρθένο.

Η ανακάλυψη του 2001 έγινε με τον Δία στην 15η μοίρα των Διδύμων να σχηματίζει μια αντίθεση με τον Πλούτωνα στον Τοξότη. Παράλληλα, στην αστρική εκδοχή της η αντίθεση έγινε τ-τετράγωνο με την προσθήκη του τροπικού Ουρανού στον Υδροχόο.

Και στις δύο περιπτώσεις δηλαδή είχαμε τη συμμετοχή του Δία, του Ουρανού και του Πλούτωνα.

Όσο για την συνέχεια που «παίζεται» σήμερα, ύστερα από δέκα και πλέον χρόνια, οι σκηνοθέτες είναι και πάλι οι ίδιοι.

Τον Μάιο του 2001 η τροπική θέση του Πλούτωνα ήταν στην 14η μοίρα του Τοξότη, εκεί δηλαδή που βρίσκεται πλέον ο αστρικός Πλούτωνας, σχηματίζοντας παράλληλα το... γνωστό τετράγωνο του με τον Ουρανό αλλά και μια αντίθεση με τον τροπικό Δία στους Διδύμους. Περνώντας δηλαδή ως αστρικός από την τότε τροπική θέση του , με την «ανανέωση» της συνεργασίας του με το δίδυμο Δία-Ουρανού, επανέφερε το θέμα κι αυτή τη φορά για τα καλά... Είναι αυτό που λέει ο λαός «μια του κλέφτη, δυό του κλέφτη, τρεις και τον τσακώσαμε»!