Μια ταινία που με βάση τους συντελεστές της φαίνεται να έχει πολλά «αγκιστράκια» και μπορεί να αρέσει για διαφορετικούς λόγους στους εκπροσώπους των περισσοτέρων ζωδίων, με πρώτους και καλύτερους τους Σκορπιούς, τους Παρθένους, τους Αιγόκερους και τους παντός... κινηματογραφικού καιρού Ιχθύες. Πάντως, οι Καρκίνοι, οι Ταύροι, οι Παρθένοι και οι Αιγόκεροι καλό είναι να πάνε «διαβασμένοι» σε σχέση με το τι πρόκειται να δουν, διαφορετικά κινδυνεύουν να μπερδευτούν από τα χωροχρονικά πήγαινε-έλα!
Επίσης, συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσες ή όσους έχουν ανάδρομους πλανήτες στο ωροσκόπιο τους, ιδιαίτερα τους προσωπικούς (Ερμή, Αφροδίτη, Άρη και Δήμητρα), αφού η ταινία θα μπορούσε να είναι μια... επιτομή της ανάδρομης κίνησης!
Έξι ιστορίες σε διαφορετικούς χρόνους (από τον 19ο αιώνα έως τον 24ο), που αλληλοσυνδέονται και τέμνονται, τρεις σκηνοθέτες και πάνω από δέκα πρωταγωνιστές, συνθέτουν την κινηματογραφική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος του David Stephen Mitchell, το οποίο ουσιαστικά εκφράζει τους προβληματισμούς του συγγραφέα για την προσωπική ανάπτυξη του ατόμου, μέσα από έναν κύκλο μετενσαρκώσεων σε ένα διαφορετικό συλλογικό πλαίσιο. Με άλλα λόγια, το κάρμα και πως αυτό καθορίζει το μέλλον του ανθρώπου.
Κι εδώ βέβαια χωράει πολύ κουβέντα, αφού οι απόψεις διΐστανται...
Ο Mitchell είναι Αιγόκερως (γεν 12/1/1969), με τη Σελήνη του στο Σκορπιό να έχει «αναλάβει» το πιο μεταφυσικό κομμάτι του έργου του και το γενέθλιο τετράγωνο Ήλιου-Κρόνου να «ευθύνεται» για την επιμονή του να κινείται σε περίπλοκες φόρμες (δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει), αναγκάζοντας τον μέσο αναγνώστη-θεατή να ανατρέχει σε λεπτομέρειες με ενδεχόμενο νόημα και να αναζητά το νήμα που συνδέει τη μια με την άλλη.
Για παράδειγμα, ο αριθμός έξι εμφανίζεται πολλές φορές κατά τη διάρκεια του Cloud Atlas, κάτι που μόνον τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί, είτε πρόκειται για ένα εμπορικό τρυκ που «πατάει» πάνω στην μυθοπλασία περί 666, είτε για μια παραπομπή στις φιλοσοφικές απόψεις του συγγραφέα.
Ωστόσο ο πυρήνας του προβληματισμού του Mitchell, βρίσκεται στον άξονα των δεσμών της Σελήνης σε Ζυγό (ο νότιος) και Κριό (ο βόρειος). Πώς δηλαδή υφαίνεται η σχέση του ατομικού με το συλλογικό, με την παράλληλη χειραφέτηση του πρώτου από τις «μοιραίες» επιρροές που έχουν σφραγίσει την πορεία μιας ύπαρξης.
Ο Κρόνος στον Κριό και η σύνοδος Δία-Ουρανού στο Ζυγό είναι ο αστρολογικός καμβάς αυτής της σύνθεσης-σύγκρουσης αλλά κάπου εδώ βέβαια, αναλαμβάνει δράση... ο Σκορπιός! Ο Mitchell έχει τη Σελήνη του σε σύνοδο με τον Άρη αλλά και τον αστρικό Ποσειδώνα, ένα σχήμα που... φτάνει και περισσεύει για να βυθιστεί σε μια υπαρξιακή αναζήτηση, με όχημα την μεταμόρφωση-μετενσάρκωση.
Από τους τρεις σκηνοθέτες, ο Andy Wachowski είναι μάλλον ο... κινηματογραφικός Mitchell, αφού ως Αιγόκερως της ίδιας περίπου γενιάς (γεν 29/12/1967) τυχαίνει να έχει κι αυτός τετράγωνο Ήλιου-Κρόνου, ίδιους Δεσμούς Σελήνης και επιπλέον τον Σκορπιό να κάνει εξαιρετικά αισθητή την παρουσία του, όπως περίπου και στον γενέθλιο χάρτη του συγγραφέα: Ο Ποσειδώνας σε σύνοδο με την Αφροδίτη και την αστρική Σελήνη κι όλα αυτά σε τετράγωνα με τον τροπικό Άρη στον Υδροχόο.
Η αδελφή του, η Lana Wachowski, με την οποία έχουν σκηνοθετήσει την τριλογία του Matrix, γεννημένη στο μεταίχμιο Διδύμων-Καρκίνου (21/6/1965) έρχεται να συνδράμει με μια ουσιώδη αστρολογική συμπληρωματικότητα.
Ενώ ο Wachowski και ο Mitchell συνδυάζουν την ενέργεια Αιγόκερω-Σκορπιού, στον δικό της γενέθλιο χάρτη κυριαρχούν η Παρθένος και οι Ιχθύες, δύο ζώδια δηλαδή που επίσης κινούνται στη σφαίρα του πραγματικού και του φανταστικού, συνδυάζοντας αντίστοιχα τις λεπτομέρειες με το μεταφυσικό στοιχείο.
Συγκεκριμένα έχει Άρη, Ουρανό και Πλούτωνα στην Παρθένο, ενώ η Σελήνη, ο Κρόνος, η Δήμητρα και ο Χείρωνας βρίσκονται στους Ιχθύες.
Ο τρίτος της σκηνοθετικής παρέας, ο Γερμανός και Δίδυμος Tom Tykwer, ο οποίος έχει σκηνοθετήσει τις ιστορίες που διαδραματίζονται το 1936, το 1973 και το 2012, αστρολογικά δείχνει να είναι το... ξαδελφάκι της Lana Wachowski, αφού έχει γεννηθεί ένα μήνα νωρίτερα από αυτήν, έχοντας πολλούς πλανήτες αλλά και τη Σελήνη σε ίδια ζώδια.
Εδώ το μόνο «πρόβλημα» είναι ότι ο Ήλιος του κάνει σύνοδο με το Δία, κάτι που προσωπικά μου αφήνει την εντύπωση ότι όλη τη... δύσκολη δουλειά την έκανε ο Wachowski αλλά πέραν τούτου εγείρεται το ερώτημα κατά πόσον μπορεί να συνταιριάξουν σκηνοθετικά δύο αντιλήψεις-φιλοσοφίες που με εκπροσώπους τον Δία και τον Κρόνο απέχουν παρασάγγας η μια από την άλλη.
Το μίγμα είναι τέτοιο που μπορεί να δώσει από μια ισορροπημένη και συμπληρωματική απόδοση, μέχρι μια άνιση που θα ξενίσει το θεατή.
Κατά τη γνώμη μου, οι πιθανότητες για το πρώτο είναι περισσότερες, αφού όπως και η Lana δίπλα στον Αιγόκερω των μεν, ο Tywker «βάζει» την Παρθένο του και δίπλα στον Σκορπιό τους, τον Ιχθύ του.
Όσο για το καστ της ταινίας, οι πρωταγωνιστές είναι... μόλις 13, καθιστώντας άτοπη μια λεπτομερή αστρολογική αναφορά. Μια ίσως ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι ότι απουσιάζουν τα τελευταία ζώδια του κύκλου, δηλαδή οι Ιχθύες, ο Υδροχόος αλλά και ο Τοξότης.
Συγκεκριμένα:
Tom Hanks: Καρκίνος
Halle Berry: Λέων
Hugh Grant: Παρθένος
Jim Sturges: Ταύρος
Hugo Weaving: Κριός
Susan Sarandon: Ζυγός
Jim Broadbent: Δίδυμοι
Ben Whishaw: Ζυγός
James D’Arcy: Παρθένος
Keith David: Δίδυμοι
David Gyasi: Αιγόκερως
Doona Bae: Ζυγός
Zhou Xun: Ζυγός
Οι πέντε πρώτοι παίζουν και στις έξι ιστορίες, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις άνδρες υποδύονται γυναικείους ρόλους και το αντίστροφο.
Στον πρόλογο, έγραψα ότι η ταινία μπορεί να αρέσει σε πολλούς, παράλληλα όμως μπορεί να ανοίξει κι έναν μεγάλο κύκλο συζητήσεων για το ποιός είναι τελικά ο ιστός που συνδέει διαχρονικά πρόσωπα και καταστάσεις και αν υπάρχει δυνατότητα να χειραφετηθούμε από τις καρμικές «προδιαγραφές» μας.
Από αυτήν την άποψη θα δώσει μια εξαιρετική... πάσα σε Υδροχόους, Κριούς, Παρθένους και Διδύμους να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους, με τους Ζυγούς να αποπειρώνται ως συνήθως να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα!
Προσωπικά πάντως, θεωρώ πως τα καρμικά δεσμά είναι μεν μια υπαρκτή «κληρονομιά» αλλά πλέον έχουμε τη δυνατότητα να τα υπερβούμε. Αυτό είναι κι ένα από τα βαθιά νοήματα της χριστιανικής φιλοσοφίας, η οποία πρεσβεύει πως με την δυναμική του Ποσειδώνα (της Αγάπης) μπορούμε να απελευθερωθούμε από τον άτεγκτο κοσμικό νόμο του Κρόνου και του Πλούτωνα.
*Αν μετά το σινεμά έχετε διάθεση για διάβασμα, ρίξτε μια ματιά εδώ.
