από τους Karl-Heinz Ottinger και Γιάννη Ριζόπουλο
Ήρθε η «Επανάσταση», μετέπειτα η, δια του Πολυτεχνείου, «Ανάσταση», η αλλαγή του 1981 ως «μετάσταση» και τον Απρίλιο του 2010 του Mνημονίου η μη ανατρέψιμη κατάσταση...
Ήταν ξημέρωμα της 21ης Απριλίου 1967 όταν ξεκίναγε το πραξικόπημα. Οι Παπαδόπουλος, Παττακός και Ντερτιλής στις 02:00 βγάζουν τ’ άρματα στο δρόμο θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιο έκτακτου ανάγκης «Προμηθέας». Μια κίνηση με τον περιοριστικό Κρόνο σε «επίκαιρη θέση, στις 5 και 54΄ του Κριού, πάνω στον γενέθλιο Πλούτωνα της χώρας στον 11ο οίκο και την σύνοδο Ουρανού-Πλούτωνα να «γλείφει» την γενέθλια Σελήνη (το λαό, δηλαδή) της Ελλάδας στους Διδύμους και την Αφροδίτη στον 11ο (πολιτική-οι).
Όπως θα δούμε βέβαια οι αστρολογικές ενδείξεις ήταν πολλές και προφανώς συνδυάστηκαν μεταξύ τους. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχε και ο Ποσειδώνας στον Σκορπιό, ο οποίος στο χάρτη του πραξικοπήματος βρίσκεται στο Μεσουράνημα, απέναντι από τον γενέθλιο Ωροσκόπο της Ελλάδας στον Ταύρο, υποδεικνύοντας έμμεσα και την μυστική εμπλοκή των «συμμάχων» στο όλο εγχείρημα. Στον γενέθλιο χάρτη της Ελλάδας, ο πλανήτης βρίσκεται στον 9ο οίκο στον Αιγόκερω, προσδιορίζοντας μεταξύ άλλων και τις αδιαφανείς παρεμβάσεις κέντρων εξουσίας του εξωτερικού.
Ένα από τα bonus του Ποσειδώνα στην Ελληνική πραγματικότητα, ήταν το γνωστό «όραμα» του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», αντίστοιχο ίσως με τα απατηλά οράματα της «Μεγάλης Ελλάδας» η της «πλούσιας Ελλάδας», που μας πρόσφερε απλόχερα κάθε φορά που περνούσε από ένα ζώδιο του σταθερού σταυρού (στον Λέοντα το 1922 και τον Υδροχόο λίαν προσφάτως). Κάθε φορά το ίδιο σκηνικό: Πρώτα μας φουσκώνουν τα μυαλά και ύστερα τρέχουμε και δεν φτάνουμε...
Για την ιστορία, παραθέτουμε την πρώτη και την τελευταία παράγραφο του «Εθνοσωτήριου» διαγγέλματος της 21ης Απριλίου.
«Η χώρα διήρχετο μιαν κρίσην αναζητούσα διέξοδο εξ ενός πολιτικού αδιεξόδου εις το οποίον είχε εισέλθει. Από μακρού χρόνου η αδυναμία της συνενοήσεως μεταξύ των υπευθύνων πολιτικών παραγόντων της χώρας, παρά πάσαν επίκλησην του ανωτάτου άρχοντος της χώρας ειχε περιαγάγει την χώραν εις αδιέξοδον. Προ αυτής της καταστάσεως, ο εθνικός στρατός, αι ένοπλαι δυνάμεις της χώρας, η μόνη ουδετέρα εις τον χώρον του πολιτικού κατασπαραγμού δύναμις η οποία υπήρχε, έκρινεν ότι όφειλε να παρέμβει δια να αποτρέψει τον δρόμον προς τον κρημνόν.»
Αργότερα ήρθε η περιβόητη γνωμάτευση περί «γύψου», στον οποίο έπρεπε να παραμείνει η ασθενής πατρίς, η οποία ωστόσο παρ’ όλες τις διαρκείς «θεραπείες» των Συνταγματαρχών αλλά και εκείνων που ακολούθησαν έφτασε να βρίσκεται και πάλι «στην εντατική» κατά δήλωση του νυν Πρωθυπουργού μας Γεωργίου Παπανδρέου.
Οι κινηματίες άντεξαν επτά έτη, συνδέοντας την περίοδο της διακυβέρνησης τους με την αποπομπή του Βασιλιά Κωνσταντίνου, την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την προδοσία της Κύπρου, με τον ταξίαρχο (και Ιχθύ) Ιωαννίδη να ολοκληρώνει ότι αρνήθηκε να φέρει εις πέρας ο Ταύρος Γεώργιος Παπαδόπουλος. Παρέδωσαν οριστικά την εξουσία το 1974, σχεδόν στο πρώτο τετράγωνο του Κρόνου του πραξικοπήματος με τον διελαύνοντα).
Ως φυσικό επακόλουθο του περιορισμού των ελευθεριών ήρθε και η «φίμωση» του Τύπου, ενός υπέρτατου αγαθού της δημοκρατίας. Παλιομοδίτικη μέθοδος θα μπορούσε να πει κανείς αφού στη σύγχρονη εποχή ο έλεγχος του τύπου -και όχι μόνον- γίνεται πλέον με οικονομικά μέσα.
Επιτρέψτε μας ένα επιπλέον σχόλιο γι' αυτό το θέμα.
Οι άτυπες «χούντες» δεν έχουν πλέον άρματα και πολυβόλα αλλά τις «αποκλειστικές» ειδήσεις των πολλαπλά ελεγχόμενων ή «αδελφών» Μέσων Ενημέρωσης.
Ίσως η μόνη περίοδος όπου στην μεταπολεμική Ελλάδα υπήρξε πλήρης ελευθερία της έκφρασης ήταν τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές του 1981. Μέχρι δηλαδή να ανασκουμπωθούν οι «πράσινοι»...
Και μέχρι την σχετικά πρόσφατη έλευση των blogs, ο έλεγχος της πληροφορίας ήταν άκρως «επιστημονικός» και αναίμακτος. Νοητικός ευνουχισμός λέγεται και είναι ένα ακόμη διεθνές φαινόμενο που υιοθετήθηκε πρόθυμα από τους εκσυγχρονιστές κυβερνώντες, και έχει τις ρίζες του στην σύνοδο του Ποσειδώνα με τον Πλούτωνα στους Διδύμους, η οποία δίνει το ρυθμό των εξελίξεων από τα τέλη του 19ου αιώνα. Φυσικά είναι η «σκοτεινή« της πλευρά, που πρώτος εκπλήρωσε στο ακέραιο ο ένας και μοναδικός ...Γκαίμπελς.
Οι Uranian εξισώσεις στον χάρτη του πραξικοπήματος
ASC=Βόρειος Δεσμός / Kronos=Ερμής/Zeus=MC/Ουρανός= Σελήνη/Admetos
Κάποιοι που έχουν προβλήματα με τις Αρχές. Παίρνω μια γνώμη. Η ψυχοσωματική διέγερση. Το τέλος των επαφών.
MC=Ηλιος /Hades=ASC/Αφροδίτη =Σελήνη/Cupido=Ουρανός /Ποσειδώνας= MC/Zeus
Αδυναμία αναγνώρισης. Αναισθησία. Η ψυχική ζέση και η φλόγα για
δημιουργία. Η θέληση και το κίνητρο για τα μεγάλα επιτεύγματα.
ASC/MC= Διας /Hades=Βόρειος Δεσμός /Ουρανός =Ποσειδώνας/ Kronos = Aries Point/ Διας = Σελήνη/Hades: Ο άξονας της διαπραγμάτευσης. ο άξονας της τύχης μέσα από την μάζα. Η εξαπάτηση μιας επανάστασης. Η αναθεώρηση –η ακύρωση διαταγμάτων και νόμων.
Οι οικονομικές συνιστώσες
Ο προοδευμένος Δίας έκανε τρίγωνο με τον Ποσειδώνα της Ελλάδας μεταστρέφοντας το «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» σε «Πατρίς- ΕΣΑ-Σχιζοφρένεια». Όποιος πιστεύει πως δεν έγιναν βασανιστήρια -γιατί ακούστηκε κι αυτό- μάλλον εθελοτυφλεί. Εδώ γίνονται σε άλλους καιρούς...
Στο Ηλιακό τόξο, ο προοδευμένος Ουρανός ήταν σε σύνοδο με την γενέθλια Σελήνη, πράγμα που σήμαινε πως θα γινότανε μια μορφή εξέγερσης-επανάστασης, ενώ η προοδευμένη Σελήνη σε τετράγωνο με τον γενέθλιο Ουρανό έστελνε ένα ανάλογο «μήνυμα».
Τέλος, ο διελαύνων Κρόνος ήταν σε σύνοδο με τον γενέθλιο Πλούτωνα της χώρας στον 11ο οίκο, ορίζοντας πρακτικά τον περιορισμό των πολιτικών ελευθεριών μέσα από υπόγειες διαδικασίες. Παράλληλα, το τετράγωνο του με τον γενέθλιο Δία, υποδηλώνει μια σύγκρουση εξουσιών αλλά και συμφερόντων. Είναι γνωστό πως οι Συνταγματάρχες πρόλαβαν τους Στρατηγούς, κάποιοι οικονομικοί-επιχειρηματικοί κύκλοι επωφελήθηκαν και οι πολιτικοί ήταν τελικά ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Ή μάλλον ο προτελευταίος... Πολλά έγιναν στην Ελλάδα και ο μόνος που απουσίαζε ήταν ο λαός.
Και επειδή δεν ...νοείται ενεργοποίηση του «αμαρτωλού» τετραγώνου Δία-Πλούτωνα, χωρίς οικονομικό υπόβαθρο, να πούμε και την μαύρη αλήθεια. Μόλις έγινε το πραξικόπημα, η χούντα φρόντισε μέσα σε λίγες βδομάδες να κλείσει όλες τις αμαρτωλές συμβάσεις που δεν διανοήθηκαν να πραγματοποιήσουν οι προδικτατορικές κυβερνήσεις: Litton, AEG-Telefunken, Esso-Pappas, Ωνάσης, Νιάρχος. Παράλληλα οι αμερικανικές τράπεζες βρήκαν τον παράδεισο τους ανταλλάσσοντας τις «ευγενικές παραχωρήσεις» της χούντας με διαρκείς θετικές εκθέσεις για την πρόοδο της Ελληνικής οικονομίας.
Από ότι φαίνεται λοιπόν η μέθοδοι δεν έχουν αλλάξει και γίνεται φανερό πως τουλάχιστον στην Ελλάδα τα ξεπουλήματα είναι στενά συνυφασμένα με «δραστικές» σκάντζες των κυβερνώντων.
Πραγματικό ξεπούλημα έγινε και τότε, με αποικιοκρατικούς όρους μάλιστα σε βάρος της χώρας, χώρια τα δάνεια με μεγάλη περίοδο χάριτος (made in USA) που κλήθηκαν να αποπληρώσουν οι επόμενες γενιές.
Καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις έπαιξε και η θέση της Δήμητρας στον Καρκίνο, αφού ο πλανήτης συνδέεται άμεσα με την πολιτική. Το «κατασταλτικό» τετράγωνο της με τον Κρόνο θα το ξανασυναντήσουμε λίγα χρόνια μετά, σε ανάλογη και πιο εμπλουτισμένη μορφή (τ-τετράγωνο με τον Πλούτωνα, πάλι στον παρορμητικό σταυρό) στην εξέγερση του Πολυτεχνείου και την αλλαγή φρουράς στην ηγεσία της χούντας με τον ταξίαρχο Ιωαννίδη να προετοιμάζει το «μεγάλο κόλπο» της Κύπρου και τα νέα ξεπουλήματα.
Στον σύνθετο χάρτη των αστρικών διελεύσεων από τις τροπικές θέσεις στο ωροσκόπιο της Ελλάδας, το τετράγωνο του Κρόνου με τη Δήμητρα «πέφτει» πάνω στον γενέθλιο Άρη στον Τοξότη (σχηματίζουν ένα τ-τετράγωνο), δίνοντας μια αντιπροσωπευτική εικόνα του στρατιωτικού νόμου που επεβλήθη, ενώ η θέση του αστρικού Ήλιου πάνω στον Πλούτωνα του 11ου οίκου δεν είναι παρά η ...εισαγωγή στην κύρια ένδειξη που δεν είναι άλλη από το τετράγωνο του διελαύνοντα αστρικού Πλούτωνα με τον Ωροσκόπο στον Ταύρο.
Υπάρχει βέβαια και ο συνοδικός κύκλος Ήλιου-Δήμητρας, που σύμφωνα τουλάχιστον με τις δικές μου έρευνες δεν είναι άμοιρος ευθυνών για τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις. Για το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου «μέτρησε» η σύνοδος Ήλιου-Δήμητρας που έγινε στις 30 Απριλίου του 1966. Και ήταν άκρως ενδεικτική...
Η τριπλή σύνοδος με τη συμμετοχή του Άρη, στον Ταύρο και τον 12ο οίκο της Ελλάδας, είναι ουσιαστικά μια φωτογραφία της εκτροπής που επιτεύχθηκε ύστερα από ένα δαιμονιώδες παρασκήνιο.
Όμως το πλανητικό «μήνυμα» του 1967 αν και διαφοροποιημένο είναι επίκαιρο και στις μέρες μας, αφού η ίδια τριπλή σύνοδος έγινε τον Φεβρουάριο, αυτήν την φορά στον Υδροχόο και τον 10ο οίκο της Ελλάδας. Από αυτήν την άποψη έχουμε μπροστά μας δύο χρόνια κυβερνητικών «πραξικοπημάτων» και αυθαιρεσίας σε μια πιο «φανερή» μορφή, με τη βία ωστόσο να περισσεύει.
Οποιαδήποτε κατάλυση του πολιτεύματος είναι καταδικαστέα, ωστόσο το διακύβευμα για την Ελλάδα είναι πρωτίστως οικονομικό και όχι πολιτικό. Και σε αυτό το θέμα είδαμε τα ...χαΐρια μας και επί Δημοκρατίας. Από την Μεταπολίτευση ψηφίζουμε και ξαναψηφίζουμε «κόβοντας» κάθε φορά και από ένα χέρι. Η μια λιτότητα μετά την άλλη, πάντα «για το καλό μας». Και με τα πολλά φτάσαμε στην 21η Απριλίου του 2010 για να βάλουμε τα «τεχνητά» μέλη του ΔΝΤ.
Από χούντα σε κατοχή το πάμε τελικά και αν δεν αλλάξουμε κάτι στον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα δεδομένα του Ωροσκοπίου της Ελλάδας, πάλι ύστερα από χρόνια θα λέμε πως «αυτό το έργο, κάπου το ‘χω ξαναδεί»...
