από το Γ. Μπαρδόπουλο
Μερικά ιστορικά στοιχεία, για να μπορέσει ο νέος ηλικιακά αναγνώστης να βγάλει κάποια συμπεράσματα μετά την ανάγνωση των αστρολογικών χαρτών.
Το όνομα Κύπρος το συναντάμε για πρώτη φορά στην Οδύσσεια του Ομήρου. Επίσης στην Ιλιάδα γίνεται λόγος περί της «Κύ-πριδος» Αφροδίτης. Σε αρχαία επιγραφή που αναφέρεται για το έτος 459 Π.Χ., διαβάζεται καθαρά το όνομα Κύπρος. Οι αναφορές για τους πρώτους κάτοικους της φτάνουν μέχρι το 7.000 πΧ. Ενενήντα αιώνες πίσω.
Η Κύπρος αποικήθηκε από ελληνικά φυλά (Μυκηναίων) μεταξύ 1500 και 1200 π.Χ. Στην ιστορία της και λόγο της γεωστρατηγικής της θέσης δέχθηκε σειρά κατακτήσεων από Φοίνικες, Πέρσες και Ρωμαίους. Από το 330 μ.Χ. αποτελεί επαρχία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1191, όπου και κατακτήθηκε από τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο για να πουληθεί αρχικά στους Ναΐτες ιππότες και ύστερα στην φραγκική δυναστεία των Λουζινιανών. Από το 1489 η κυριαρχία περνάει στους Ενετούς και από το 1571 αποτελεί μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι το 1878 όπου περνάει πια σε Αγγλική κυριαρχία. Στα χρόνια αυτά επαναστάτησαν οι Έλληνες το 1578 και το 1607 χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Πριν την επανάσταση του 1821 μυήθηκαν στην Φιλική Εταιρία Επίσκοποι, κληρικοί και πρόκριτοι της Κύπρου. Οι Τούρκοι όμως εξόντωσαν έγκαιρα τους θύλακες και ηγέτες των Ελλήνων κατοίκων της Κύπρου, μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός, οι Μητροπολίτες Πάφου Χρύσανθος, Κιτίου Μελέτιος, της Κυρήνειας Λαυρέντιος και περί τους 486 κληρικούς και Προκρίτους.
Στις 30 Μαρτίου 1827 εξελέγη επίσημα κυβερνήτης της Ελλάδας ο Ιωάννης Καποδίστριας. Η εκλογή του θεωρήθηκε ως ήττα της Αγγλικής εξωτερικής πολιτικής και νίκη της Ρωσίας. Πριν δεχθεί την πρόταση που του έγινε, επισκέφθηκε την Πετρούπολη προκειμένου να αποδεσμευτεί επισήμως από την υπηρεσία του Τσάρου. Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς το Λονδίνο, όπου είχε συναντήσεις με Βρετανούς πολιτικούς.Αν και ο ιστορικός Σπυρίδων Τρικούπης υποστηρίζει ότι ο Καποδίστριας έγινε δεκτός από τον Βασιλιά Γεώργιο Δ΄, κάτι τέτοιο μάλλον δεν είναι σωστό αφού δεν προκύπτει από κανένα δημοσίευμα της εποχής. Μετέπειτα μετέβη στο Παρίσι για σύντομη παραμονή και κατόπιν αναχώρησε για την Ελλάδα. Σε αυτές τις τρεις πόλεις όπου ήταν και οι έδρες των Μεγάλων Δυνάμεων της Ευρώπης ο Ιωάννης Καποδίστριας ζήτησε να ενσωματωθεί μαζί με το ελεύθερο τμήμα της Ελλάδας και η μεγαλόνησος Κύπρος, κάτι που δεν έγινε.
Κατά την διάρκεια των εργασιών του Συνεδρίου του Βερολίνου το 1878 υπογράφεται στις 4 Ιουνίου 1878, (πιθανόν νέο ημερολόγιο) μεταξύ της Αγγλίας και Τουρκίας αμυντική συμφωνία. Σε αυτή προβλεπόταν ότι η Τουρκία παραχωρεί την Κύπρο στην Αγγλία σαν αντάλλαγμα της Αγγλικής εγγυήσεως των συνόρων της, για όσο χρόνο η Ρωσία κρατάει την περιοχή του Βατούμ, το Καρς και το Αρνταχάν.
Η παραπάνω συμφωνία φέρνει μεγάλη έκπληξη ακόμα και μεταξύ των Άγγλων πολιτικών και με δυσμενή σχόλια, ακόμη και στο εσωτερικό της Αγγλίας. Ο Άγγλος φιλελεύθερος πολιτικός Γλάδστων και μετέπειτα πρωθυπουργός, δεν δίστασε να επικρίνει την αδικία πού γίνεται σε βάρος της Ελλάδος και δήλωσε ότι «αυτή ή συνθήκη είναι μία χονδροειδής πράξις παρανομίας και ασυγχώρητος παράβασις του Διεθνούς Νόμου».
Αντίθετα, οι Έλληνες της Κύπρου βλέπουν θετικά την συνθήκη, χαρακτηριστική είναι ομιλία του Αρχιεπίσκοπου της Κύπρου Σωφρόνιου προς τον Άγγλο Αρμοστή
«... άποδεχόμεθα την μεταπολίτευσιν τοσούτω μάλλον καθ' όσον έχομεν την πεποίθησιν ότι ή Μ. Βρετανία θα βοηθήσει την Κύπρον, ώς έπραξε και περί των Ιονίων Νήσων, να ενωθεί με την μητέρα Ελλάδα, με την οποίαν φυσικώς συνδέεται...». Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας στην Αγγλία του Γλάδστωνος. Ένα έτος πριν τον θάνατο του το (1897), ο υποστηρικτής Ελλάδος και Κύπρου, πραγματοποιεί την παρακάτω δήλωση: «Αναλογίζομαι ποίαν ίκανοποίησιν θα αισθανόμουν, αν είχον την τύχην πρό του τέρματος της μακράς μου ζωής, να ίδω τον πληθυσμό αυτής τής Ελληνικής Νήσου (της Κύπρου) να ενσωματωθεί, κατόπιν φιλικού διακανονισμού, μετά των αδελφών του, του Βασιλείου της Ελλάδος».
Σύμφωνα με το διεθνές Δίκαιο το καθεστώς της Κύπρου ποτέ δεν ήταν ξεκάθαρο, και, πάντα, υπήρχε διαφωνία μεταξύ των διεθνολόγων
Η Αγγλία εμφανίζεται ως εντολοδόχος της Τουρκίας στη Κύπρο. Κατά άλλους, πολιτικούς αναλυτές και ιστορικούς, δεν ήταν απλή εντολοδόχος, αφού έχει το δικαίωμα, βάσει των όρων της συνθήκης, να συναπτή διεθνείς συμβάσεις, που αφορούσαν και καθόριζαν το μέλλον της Κύπρου και των κατοίκων της. Δηλαδή, κατά τους αναλυτές, ήταν μια συγκεκαλυμμένη κατάληψη με διπλωματική μέθοδο με την ανοχή και συνενοχή των Τούρκων έποικων που ήταν και μειοψηφία. Η Αγγλία κάλυψε την κατοχή μέσω μιας δήθεν εντολής προσωρινής διακυβέρνησης για την προστασία της «κειμένης τάξεως εις την Εγγύς Ανατολή». Αν δεν υπήρχε αυτή η συμφωνία θα αντιμετώπιζε σφοδρή αντίδραση εκ μέρους των υπόλοιπων δυο μεγάλων Δυνάμεων τής Ευρώπης.
Η δωρεά της Κύπρου στην Ελλάδα και το δημοψήφισμα του 1950
Κατά την διάρκεια της Βαλκανικής Διασκέψεως, στην διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού πόλεμου, συνήλθαν με πρωτοβουλία της Αγγλίας οι αντιπροσωπείες των εμπολέμων στο Λονδίνο (16 Δεκ. 1912-10 Ίαν. 1913) γνωστή και σαν "συνδιάσκεψη ειρήνης" (επίσης είναι γνωστή και σαν Βαλκανο-Τουρκική Συνθήκη). Μετά από εξουσιοδότηση του πρωθυπουργού της Αγγλίας Άσκουϊθ, ο Υπουργός οικονομικών της Μ. Βρετανίας Λόϋδ Τζώρτζ πρότεινε στον Ελευθέριο Βενιζέλο, στης 9 Ιανουαρίου, την παραχώρηση της Κύπρου στην Ελλάδα με αντάλλαγμα την εκχώρηση σε καιρώ πολέμου το λιμάνι τού Αργοστολίου, ως Βρετανική Βάση. Όμως λόγω διακοπής της Συνδιάσκεψης Ειρήνης δεν δόθηκε χρόνος για να πραγματοποιηθεί η συμφωνία. Η διακοπή πραγματοποιήθηκε για να λάβει κάποιες αποφάσεις η Τουρκία και διότι ήταν σε εξέλιξη κίνημα ανατροπής του Σουλτάνου από ομάδες τούρκων πολιτικών στην Κωνσταντινούπολη.
Ημερολογιακά είναι δύσκολο να εντοπιστεί το ποτέ κηρύχτηκε άκυρη από την Βρετανία η συνθήκη του 1878, παντός έγινε μεταξύ του καλοκαιριού και της 5ης Νοέμβριου 1914, όπου και ανάγγειλε την προσάρτηση της Κύπρου υπό μορφή Βασιλικής κτήσεως, και με προκήρυξη του Ύπατου Αρμοστή καθορίζεται η αγγλική υπηκοότητα των Κυπρίων, φυσικά καταργήθηκε η Τουρκική υπηκοότητα.
Επίσης, αναφορές θέλουν να γίνεται δεύτερη προσφορά, πριν από την είσοδο της Ελλάδας στον Α' παγκόσμιο σαν ανταλλαγή για την συμμετοχή μας στην εκστρατεία των Δαρδανελίων. Οι ίδιες αναφορές υποστηρίζουν παρότι η προσφορά για την παραχώρηση της Κύπρου έγινε με επίσημο έγγραφο, σημειώνουν, ότι αποσύρθηκε την επόμενη μέρα με αφορμή την άρνηση μας να εισέλθουμε στο Α' παγκόσμιο πόλεμο, παρ, ότι αργότερα συμμετείχαμε στο πόλεμο με την πλευρά της Αγγλίας.
Στη συνθήκη της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923) στο άρθρο 20 η Τουρκία αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κύπρου στην Αγγλική αυτοκρατορία και παραιτείτε κάθε δικαιώματος της και στης 10 Μαΐου 1925, η Κύπρος ανακηρύσσεται αποικία του Βρετανικού Στέμματος. Το 1931 ο Κυπριακός λαός ζήτησε την ένωση με την Ελλάδα, αλλά τα κίνημα κατεστάλη. Επίσης φέρεται ο Άγγλος κυβερνήτης Σέρ Ρόναλντ Στόρς να είπε τότε : «Κανένας λογικός άνθρωπος δε θα αρνηθεί ότι ο Κύπριος είναι Έλλην, ομιλεί την Ελληνική, σκέπτεται και αισθάνεται ως Έλλην». Στις 15 Ιαν. 1950 πραγματοποιείτε δημοψήφισμα το οποίο με 97,9% οι Έλληνες της Κύπρου τάσσονται υπέρ της Ένωσης με την Ελλάδα.
Τα υπόλοιπα για τα οποία μπορείτε να πάρετε μια ιδέα στο άρθρο του Karl Heinz Ottinger «Η Κύπρος Εάλω», ανήκουν στην σύγχρονη ιστορία και είναι αρκετά δαιδαλώδη. Εδώ θα σταματήσει η ιστορική μας αναφορά και θα μπούμε στην αστρολογική ανάλυση τριών σημαντικών γεγονότων για την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας που πάνε πακέτο με την ιστορία της Κύπρου, μαζί με την Τουρκία. Να σημειώσω ότι η παραπάνω αναφορά από μένα δεν ήθελα να γίνει γιατί είναι πολύ «μπερδεψοδουλειά» να αναφέρει κάποιος πρώτα κάποια ιστορικά στοιχεία. Αλλά η απλή και μόνο παρατήρηση των αστροχαρτογραφικών χαρτών απαιτεί και ιστορικές γνώσεις. Γνώσεις, που είναι πολύ ξεκάθαρες όταν κάποιος γνωρίζει τα γεγονότα με την σειρά που έχουν παρατεθεί στην Ιστορία και στον χρόνο.
Οι αστρολογικοί χάρτες πού αναλύονται είναι τρεις και αφορούν την επικράτηση των Συνταγματαρχών στην 21 Απριλίου 1967 στην Ελλάδα, η δημιουργία πραξικοπήματος στην Κύπρο με σκοπό την δολοφονία του Αρχιεπίσκοπου Μακάριου και ο Αττίλας Ι, από της 15 μέχρις της 20 Ιουλίου του 1974.
Η Ελληνική χούντα
Ο χάρτης είναι για τις 21/4/1967, στις 2 τα ξημερώματα. Στην τεχνική της Αστροχαρτογραφίας η προβολή της γωνιακής Μαύρης Σελήνης (MC) έχει crossing από τον γωνιακό Δια (Asc) πάνω από την Κύπρο. Και του γωνιακού Έρμη (MC) πάλι από τον Δία έχει crossing πάνω από την Αθήνα. Και ο γωνιακός Ήλιος (IC) περνάει πάνω από το Λονδίνο.
Επίσης η Αφροδίτη στις 21 Απριλίου 67 είναι στην 7ο μοίρα των Διδύμων, έχοντας δυσμενή συσχέτιση με τον Άρη και θετική με τον ωροσκόπο, κατώτερη οκτάβα του Ποσειδώνα, που έχει προβολή πάνω από την Τουρκία, με την Άγκυρα μάλιστα να είναι στην δυναμική πλευρά της προβολής. Και τέλος πάνω από την Αθήνα λόγω της συνόδου του ανάδρομου Ποσειδώνα με το Μεσουράνημα, έχουμε την προβολή του γωνιακού Ποσειδώνα (MC) στην μέγιστη ισχύ. Νομίζω ότι είναι απόλυτα κατανοητό γιατί έγινε η μεγάλη ιστορική εισαγωγή. Μόνο από τους δυο τελευταίους συσχετισμούς η ερμηνεία ενός σημερινού καταρτισμένου αστρολόγου είναι «το παραμύθι πάει σύννεφο, ποιος θα είναι ο κερδισμένος δεν ξέρω ή δεν φαίνεται ακόμα»!
Το πραξικόπημα
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έφτασε στις 08:00 το πρωί στο προεδρικό μέγαρο από την θερινή προεδρική κατοικία. Η επίθεση έγινε μεταξύ 08:15 και 08:20 το πρωί.
Στον αστροχαρτογραφικό χάρτη του πραξικοπήματος στην Κύπρο, η γωνιακή Σελήνη (MC) είναι στην μέγιστη ισχύ της πάνω από την Αθήνα. Και ο γωνιακός Ερμής (DSC) έχει crossing με Πλούτωνα πάνω από την Αθήνα που κάνει την «βρώμικη δουλειά», και με τον Ουρανό, ανώτερη οκτάβα του Ερμή, πάνω από την Ουάσιγκτον. Πάνω από το Λονδίνο υπάρχει προβολή του γωνιακού Χείρωνα (MC) και υπάρχει crossing στην βόρεια απόκλιση του Λονδίνου, της γωνιακής Μαύρης Σελήνης (MC) και του γωνιακού Ποσειδώνα (DSC).
Το πραξικόπημα είχε και την «γνώση» της Μόσχας, αυτό είναι ξεκάθαρο από την προβολή πάνω από την ρωσική πρωτεύουσα του γωνιακού Ποσειδώνα IC. Αυτή η προβολή έχει και ένα crossing στην βόρεια απόκλιση της Μόσχας, αυτό της Μαύρης Σελήνης (IC) με τον γωνιακό Χείρωνα (Asc). Η απόλυτη έγκριση και συγκατάθεση, «μετρώντας τα αστέρια και σφυρίζοντας αδιάφορα». Ακόμη, πάνω από την Ιταλία, που αν δεν με ξεγελάει το Alzheimer μου είναι η έδρα του ΝΑΤΟ, περνάει η προβολή του γωνιακού Άρη (Asc).
Η εισβολή
Στον αστροχαρτογραφικο χάρτη, θα αναλύσω ένα και μοναδικό crossing και τα υπόλοιπα θα τα αφήσω για τα σχόλια σας που θα δεχτώ με χαρά.
Η προβολή του γωνιακού Πλούτωνα (IC) είναι πάνω από την θάλασσα του Μαρμαρά, ενώ η μέγιστη ισχύς περιλαμβάνει και την Κωνσταντινούπολη. Η προβολή της γωνιακής Αφροδίτης (MC) δέχεται crossing από τον γωνιακό Πλούτωνα ASC με βόρεια απόκλιση πάνω από την Άγκυρα και το Εσκί Σεχίρ της Τουρκίας. Ταυτόχρονα η προβολή του γωνιακού Πλούτωνα δέχεται crossing από τον γωνιακό Ήλιο (ASC) πάνω στην τελευταία βόρεια απόκλιση 39ο βόρειο 46’. Η τελευταία προβολή περιλαμβάνει στην δυναμική της περιοχή όλη την περιοχή των… Δαρδανελίων. Είναι ήλιου φαεινότερο ότι κάποιοι μας σερβίρισαν ένα πολύ παγωμένο πιάτο εκδίκησης και ότι η επιπολαιότητα πολιτικών μας έχει φέρει σε αυτό το εθνικό χάλι. Κλείνοντας να τονίσω ότι αστρολογικά δεν έχει τελειώσει από μένα η παραπάνω ανάλυση, το αφήνω για το κοντινό ελπίζω μέλλον για μια συνάντηση από κοντά για όσους δείξουν ενδιαφέρον και κάτω από την σκεπή του www.astrology.gr
