Στα ανατολικά σύνορά μας, η Τουρκία βρίσκεται σε σοβαρή και πολυεπίπεδη κρίση, που απειλεί την συνοχή της αλλά και τους... γείτονές της!
Η δημιουργία Κουρδικής ομοσπονδίας είναι προ των πυλών και ήδη διαρρέουν χάρτες με το νέο εδαφικό καθεστώς.
Η Κύπρος αγωνιά –κι όχι άδικα- για το τι θα της ξημερώσει.
Αλλά και προς δυσμάς η Ιταλία φαίνεται να κλυδωνίζεται από εξελίξεις που θα μπορούσαν να σημάνουν την αποχώρησή της από την Ευρωζώνη.
Νέο γεωπολιτικό τοπίο διαμορφώνεται σταδιακά στην γειτονιά μας κι είναι εύλογο να υπάρχουν ανησυχίες για πιθανές επιπτώσεις στην χώρα μας.
Ωστόσο παρότι είναι προφανής και προβλέψιμη η σταδιακή μετατόπιση του ενδιαφέροντος από την Οικονομία στα Εθνικά θέματα, το τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών των «ζυμώσεων» δεν αναμένεται να θίξει την Ελλάδα. Αντίθετα, η εικόνα που προκύπτει από τα αστρολογικά δεδομένα παραπέμπει σε κέρδη και οφέλη, ανεξάρτητα με τους όποιους πρόσκαιρους «κραδασμούς» υπάρξουν, ιδίως σε σχέση με την Κύπρο.
Κατ’ αρχήν να θυμίσω ότι από τις αρχές του 2016 είχα επισημάνει την πορεία των πραγμάτων στα ανατολικά μας και μένει να δούμε αν όντως θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις στο χρονοδιάγραμμα που είχα θέσει (μέχρι τον Μάιο). Όσο για το «μετά», είναι μάλλον έκδηλη η αλλαγή καθεστώτος στην Τουρκία με πιθανό σενάριο την ολική επαναφορά των «Γκιουλενιστών» στα πράγματα.
Επιπλέον, βλέποντας και λίγο πιο μακριά, το μέτωπο της κρίσης στην Μέση Ανατολή φαίνεται να επεκτείνεται και στην Αραβική χερσόνησο (Σαουδική Αραβία και Κατάρ), αλλάζοντας ριζικά τις ισορροπίες μέχρι το 2019.
Την ίδια στιγμή συνεχίζεται η «προέλαση» των Ρωσικών συμφερόντων και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι κάθε σημαντική εξέλιξη στην ευρύτερη γειτονιά μας θα φέρει την σφραγίδα του Βλαντιμίρ Πούτιν.