Η «τρομερή» Ηλιακή Έκλειψη της 26ης Φεβρουαρίου

Κάθε φορά που πρόκειται να γίνει μια έκλειψη, αναπτύσσεται μια αστρολογική φιλολογία περί αναμενόμενων καταστροφών, χωρίς ωστόσο να εντοπίζονται οι «SOS» περιοχές του πλανήτη. Ασκείται δηλαδή μια «τυφλή» τρομοκρατία του κοινού, τουλάχιστον εκείνου που δίνει βάση στις αστρολογικές προβλέψεις.

Το πρώτο βέβαια που οφείλω να επισημάνω είναι το ότι σε προσωπικό επίπεδο μια έκλειψη όσο «τρομερή» κι αν δείχνει, μπορεί να έχει και εξέχουσες θετικές συνέπειες, ανάλογα με το τι ενεργοποιεί στο εκάστοτε ωροσκόπιο. Ας μην υπερβάλλουμε λοιπόν, φέρνοντας (ξανά) την καταστροφή.
Ωστόσο, σε συλλογικό επίπεδο τα πράγματα πάνε πολύ πιο εύκολα προς το «κακό», ιδιαίτερα αν μια έκλειψη συνοδεύεται από «σκληρές» πλανητικές όψεις. Κι επειδή στην έκλειψη της 26ης Φεβρουαρίου συμβαίνει όντως αυτό, κάθε ανησυχία έχει πραγματικά ερείσματα. Όμως που μπορεί να «κτυπήσει» τελικά η συμφορά;

Στην σύγχρονη Αστρολογία υπάρχουν πλέον τα εργαλεία για να γίνει ένας ακριβέστερος προσδιορισμός των περιοχών που βρίσκονται στο κοσμικό στόχαστρο κι αναφέρομαι κυρίως στην Αστροχαρτογραφία, μια τεχνική που προβάλλει επάνω στην γήινη επιφάνεια τις λεγόμενες «γραμμές» των πλανητών, ορίζοντας γεωγραφικά τις περιοχές όπου μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή κάθε πλανήτης ανατέλλει, δύει, μεσουρανεί ή βρίσκεται στο ναδίρ κάτω από τον ορίζοντα.

Και ως προς τις ακραίες εντάσεις ή τα διακεκριμένα δυστυχήματα που εν δυνάμει «καλλιεργούνται» από μια έκλειψη, πρωτεύουσα σημασία έχουν οι τέσσερις «γραμμές» του Άρη.

Στην έκλειψη λοιπόν της 26ης Φεβρουαρίου και με βάση το ωροσκόπιό της, «ψάχνοντας» για πιθανές καταστροφές ή κρίσεις η πρώτη πόλη-σημείο αναφοράς είναι το Λονδίνο αλλά και μερικά ακόμη αστικά κέντρα στο «νησί», όπως το Νιουκάστλ, το Μίντλεσμπρο, το Κόβεντρι και το Σάουθάμπτον.
Ακολουθούν όλες οι πόλεις ή κράτη που βρίσκονται σε ανάλογο γεωγραφικό μήκος. Δηλαδή το Μπορντό στην Γαλλία, η Βαλένθια στην Ισπανία και νοτιότερα η Γκάνα και οι όμορες χώρες της Δυτικής Αφρικής, αφού εκεί ο Άρης θα μεσουρανεί την στιγμή της έκλειψης.

Ο δεύτερος «ύποπτος» μεσημβρινός είναι εκείνος που περνά από την Νέα Ζηλανδία, λίγο έξω από τις ανατολικές ακτές της.

Το Τέξας, το Κάνσας, η Οκλαχόμα, όπως επίσης η Νότια και η Βόρεια Ντακότα στις ΗΠΑ είναι επίσης ευαίσθητες περιοχές, αφού σε αυτές ανατέλλει ο Άρης.

Και τέλος οι περιοχές όπου δύει ο Άρης είναι το Μπαγκλαντές, η κεντρική Κίνα (επαρχία Κινγκχάι), η Μογγολία και η κεντρική Σιβηρία κοντά στην Τουνγκούνσκα που το 1908 «τσουρουφλίστηκε» από μια τεράστια επίγεια έκρηξη.

Συνολικά μάλιστα, υπάρχει μια επιπλέον «επιβάρυνση», αφού από όλες τις προαναφερθείσες περιοχές περνούν ταυτόχρονα και οι «γραμμές» του Ουρανού αλλά και του Δία, αναμένεται δηλαδή να έχουμε κάτι πολύ μεγάλο και πολύ ακραίο.

Όσο για το είδος των ενδεχόμενων καταστροφών, ξεκινούν βέβαια από τις φυσικές «θεομηνίες» και φτάνουν μέχρι την τρομοκρατία μεγάλης κλίμακας και τα σοβαρά εργοστασιακά δυστυχήματα, ανάλογα με την «ευαισθησία» και το ιστορικό της εκάστοτε περιοχής.

Ειδικά ως προς τα τελευταία, λόγω της Ιχθυακής «ταυτότητας» της έκλειψης, μπορεί να μολύνουν το περιβάλλον και τους πέριξ κατοίκους σε έκταση που εξαρτάται από το είδος της προσβολής. Άλλη εμβέλεια έχουν για παράδειγμα τα χημικά κι άλλη τα πυρηνικά...

Και βέβαια πιστεύω να καταλάβατε ότι το να βρίσκεται κανείς κοντά στο Λονδίνο, δεν είναι και τόσο ασφαλές μέχρι τουλάχιστον τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, αφού η χρονική εμβέλεια της επιρροής μιας έκλειψης μπορεί να εκτείνεται και έξι μήνες αφ’ ότου συμβεί.

Πολλά περισσότερα όμως για την επιρροή της επερχόμενης ηλιακής έκλειψης στον κόσμο και την Ελλάδα, θα δείτε και θα ακούσετε στην εκπομπή του «Τι είδε ο μάγος» της 25ης Φεβρουαρίου.